80 resultaten.
Dat kerkhof vol met namen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 Op je tafel rusten nog briefjes met domme klusjes
terwijl buiten onweer flitsen vurig knallen
sluiten wij deze dag af
jouw rekeningen zeg jij zijn betaald.
Een grote stapel vergeelde kranten en tijdschriften
met een kartelschaar op de keukentafel
roept ons
schaatsers prijken op de bovenste voorpagina.
Ik lees je voor uit die krant
jij…
Eigenwaarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Eigenwaarde
Een kracht
Die bepaalt:
Of we keuzes
Voor onszelf of
Tegen onszelf maken
Daarmee dus
Voor of
Tegen de liefde…
Wat zeg je ten afscheid?
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.595 Voor Annemarie.…
De burgemeester van Almere
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 290 Ook niet in de smaak viel haar pedanterie,
dus verkoos, de vertrouwenscommissie ten spijt,
de raad Eberhard boven Annemarie
met een vastberaden meerderheid
Zo komt het toch nog allemaal goed
nu de naam Jorritsma is doorgestreept
Mokum is tijdig voor deze vrouw behoed
en de polder ..... zit nog met haar opgescheept.…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
De vier jaargetijden
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 979 Nooit meer voorjaar
Nooit meer de regen
Nooit meer naar een tuintje op de fiets
Nooit kom ik je meer tegen
Nooit meer zomer
Nooit meer de zon
Nooit meer die stralende lach
Nooit meer naar de ‘Spar’ met een boodschappenbon
Nooit meer herfst
Nooit meer de wind
Nooit meer ‘Opa’ nooit meer ‘Heit’
Nooit meer een stukje marsepein van die goede…
Bezeten
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 882 Mijn heit.
Met zijn laatste foto
plus 1000 herinneringen
moeten wij het doen.
Draai, draai, draaimolentje spelen.
Daar komt verdriet.
Het ziet je wel/het ziet je niet.
Stoppen en verschuilen.
Mem draait de stoel weg van het raam,
want de buren mogen niet zien
dat we huilen.
We worden als de stoel...
bezeten.…
VADERS HAND
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.978 De jongen roept: ‘ Dat heit geen nood,
Dat weet ik wel al lang;
Ik ben, zit ik op vaders schoot,
Voor niemendal niet bang.’
De vader kust de kleine klant
En zegt bij ’t hos, hos, hos:
‘ Vertrouwt gij maar op vaders hand;
Die laat zijn Kind nooit los.’…
Frivole Rede
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 De rede van de troon zou rijker zijn
Als er een rederijker op de troon
Voor Statenleden en het hoofd der Kroon
Mocht spreken in het openbaar domein
Voor koning noch vorstin een obligaatje
Maar een frivole hoed die zegt
"'t is naadje!"…
Het oordeel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.135 Uzès, juni 2002
Daar over die muren heen,
Waar de avond niet meer naar vervulling hoeft te reiken,
Daar bevinden zich de zielen
Van alle kikkers die met inkt getekend zijn,
Van de libellen die hun licht verspreiden alsof het niet ophoudt,
En van díe vissen die nauwelijks zichtbaar zijn.
Zij hebben daar vrede.
Hier onder is de toegang…
Almeerse herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 Het eind van weer een zomer in Almere,
septemberzon, mijn tuinstoel en mijn glas,
een crossfiets en een skippybal, het oude gras
dat voor mijn ogen groeit, de zeven peren
van onze nieuwe perenboom. Het was
misschien niet veel, maar toch: het stond ‘m goed!
De warme middag werkt op mijn gemoed.
Ik ben tevreden. Ik lig waterpas.
Steeds minder…
Een schrijven...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 Op het zijdezachte papier ontstaan kostbare,
dynamische woorden. Letters dansen,
vervagen door het vallende traanvocht.
De pen is ter ruste gelegd…
bedroefd, draai ik het papier tussen mijn handen.
Een rol ontstaat, gefixeerd met rood satijnen lint.
Zorgvuldig, gekoesterd in sierglas met kurkdop.
Een schrijven over niet vergaande liefde…
Tabula Rasa Roze
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 996 Vrolijk kind
met blauwe ogen,
bekijken - door een roze
bril - de grote mensenwereld.
Onbevangenheid straalt
op het gezicht,
de frisheid van
kinderlijke onschuld,
gekoesterd door
het onbeschreven blad.
© avriends - 2007…
Ik herinner mij...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 745 Ik herinner mij...
Onze handen tegen elkaar
met enkel een raam er tussen.
Het klapraam gesloten, sprekende
tranen en onbeweeglijke lippen.
Beiden moe van de gestreden strijd,
laten wij onze blikken niet los.
Ik herinner mij...
De verademing van mijn lang
verwachtte, hoopvolle vrijheid,
gaandeweg wordt die genomen.
Geplakt aan het raam,…
Verloren ziel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 587 een verlaten weg
in de sloot
ligt haar
ontzielde lichaam
onder het riet
levend óf dood
géén sterveling
die het deert en ziet...…
Marnixline
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.195 Het hart lijdt, tergt,
slaat, vertrapt,
grenst af, stelt teleur,
keer op keer.
Niet verwerkt,
het verlies van dierbaren.
Afgewezen door het zijn,
de persoonlijkheid.
Open vlees bedekken
afgebeten nagels.
Diepe snijwonden
kerven beide armen.
Frustraties gevangen,
bedekt in een net van grenzen,
op het bleke, tere lichaam.
Ervaart iedere…
Fluisterbos
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.221 Als ik bij je ben,
hoor ik de wind
met de bladeren spelen.
Het lijkt alsof
de bomen fluisteren.
Ik probeer mee
te fluisteren.
Het is in een taal
die ik niet begrijp.
Alleen de zielen,
s’nachts bij maanlicht.
In afwezigheid
van hun geliefden.
Fluisteren zij,
over het leven,
dat zij ooit hebben geleefd.
© avriends - 2007…
Verhaal het lichaam
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 785 verhaal de verborgen
levensverhalen, emotionele
verpulvering bij aanraking van
het lichaam verhaalt zich
handwerken stilzwijgend
berusten op perkament…
Het maaiveld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 411 mijn hoofd stak strijdend
boven het veld met rozen uit
nieuwsgierigheid, haat-liefde
prikkelbaarheid, was mij niet vreemd
niet wetend van mijn goed
bedoelde intenties, de vraag
of ik wel het juiste
had gekozen kwam door
naïviteit niet in mij op
mijn waarheid
waar ik bang voor was
kwam tot werkelijkheid
voordat ik kon bukken
voelde…
Geen titel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 531 filevrije
eeuwigheid
de weg
naar de hemel…
De aanraking
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.414 de beweging
van het water
gleed langs mij heen
het meer was verlaten
alleen, de kille stilte
dreef het lichaam
met zich mee
niets, bleef aan het
verkrampte lichaam
kleven, enkel wat druppels
op het koude vlees
vol ontroering
bevrijdde ik mezelf
van iedere druppel…
De dood van een muzikant
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.308 het doek is gevallen
zijn muziek, uitgespeeld
de laatste adem
een ingedrukte toets
blijft onaangeroerd
de zaal, in stilte
© avriends - 2008…
Al die mensen
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 802 Al die mensen zeggen:
je moet ophouden met die onzin
eindelijk word je ouder
zie je die gezichten
dat zijn gezichten
van mensen die ouder zijn geworden
en die mensen zijn opgehouden met die onzin…
je bent heel dichtbij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 264 't hart doet pijn
de hand doet zeer
maar waar moet je naar luisteren?
en wanneer..
moet je weer iets nieuws grijpen?
of blij zijn met wat je al pakken kan..
echt heel diep naar binnen kijken?
en heb je er wel plezier van..
al die dingen
die iedereen wil weten
waar het pijn vanbinnen doet
hoe kan ik het vergeten?
nee, dat kun je niet
want…
regen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 492 duizenden spikkels
zacht en koud
net tranen van goud
ze vallen zachtjes op mijn gezicht
ze smelten
en vermengen zich met tranen
aan de hemel is geen plekje meer licht
precies zoals ik vanbinnen ben
ik voel me een slappe plas siroop
en niemand houdt van me, die ik ken
ik ga het liefst nu dood
kon ik de uren maar terugdraaien
want voor regen…
vogels
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 239 ik staar uit mijn raam
en ben helemaal stil
ik zou met ze mee willen gaan
mijn leven is toch niet wat ik wil
naar al die prachtige vogels
die vliegen aan de mistige hemel
zonder dat
ze zorgen hebben
ze zweven alleen maar lekker in de koele lucht
boven de wolken
schijnt altijd de zon
het enige rijk zonder zorgen
oh, ik wou dat ik met ze…
zonlicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 234 met hoofd gebogen
tranen in ogen
't licht valt over m'n donkere haar
't is net een donker waas
waar men niet meer uit kan komen
om van nieuwe resultaten te dromen
ik voel met mijn handen
naar dat ongrijpbare licht
het geeft mij
totaal geen zicht
op het leven
op de strijd
droomt gij ook wel eens van vrijheid…
de kern
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 262 de kern, daar raakt 't
het allerdiepste punt
maar jij bepaalt zelf
wat je ermee kunt
je kunt het laten liggen
als een hoopje oude troep
maar je kunt het ook oppakken
en er iets mee doen
de kern is een begrip
dat je zelf in kunt vullen
de kern kan een gapend zwart gat zijn
maar ook een lichte ruimte
vol aardelijke dingen
maar eerst moet…
het ongrijpbare
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 155 Wanneer ik
Het aan wil raken
Mijn handen zacht en koud
Hoog in de wolken
Diep in de zee
Wanneer ik het in een doosje wil stoppen
Om het altijd bij me te hebben
Juist dan,
Wanneer het gevangen zit
Spat het uiteen
En ben ik weer alleen…
Iets van jou
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.028 In het duister gehuld
Ik kan niet opstaan
Wachtend op een teken van jou
Is er nog iets, wat je me zeggen wou?
Hopeloos,
Ik voel
Hoe je langzaam uit mijn zicht verdwijnt
En toch tast ik de muur af
Om nog iets van jou te vinden
Iets kleins,
Misschien
Om nog even kort bij je te zijn
Je warme hand nog heel even vast te houden
Geef me toch…