Alle inzendingen over Banaal

. ------------------------------------------ Hij vond het achteraf toch wat banaal, Dat gooien met die potten daar in Rhenen. Ze waren van tevoren niet gaan trainen, Maar gooien deden ze daar allemaal. Zij voelden zich daar best op hun gemak, Een uitgelezen sport dus voor de kak.…

Ze hebben bonje, ongekend Borst tegen borst aangeklemd Pikken mekaar temet overhoop 't Zijn de vrouwen, die lopen te koop Ze maken kabaal, oorverdovend Tot bloedend toe, hoe banaal Twee mannen vechten om een vrouw Waar is nou de eendenmoraal? Ver te zoeken…

Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied, moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…

Tv programma’s die lopen over mode en klederdracht hoe rijken staan te showen met hun glitterende pracht laat dit alles maar belopen, ga niet zweven, heus maar zap zeer snel naar een andere zender van keus het dromen over stuff die we toch nooit kunnen kopen is banaal te duur…

ik wandel nog even langs voor ik ook wat rust werelds en in kleur ver weg van feestgedruis tussen beken en sparren de ster zoeken die naar ’t schijnt de weg wel weet met een mond vol tanden zoek ik een wens , iets zinvols rust zacht klinkt zo banaal vertel me dan, iemand wat wens je nu eigenlijk een dode met kerst?…

de woorden zijn geschreven in klank en kleur tot zin geweven strofen structureren het verhaal de wende lijkt banaal voorkomt puntig een schandaal het mes is kil gezet in harmonie fileert emotieloos patronen om de pointe weg te honen de woorden zijn gekist gedicht en titel al begraven schrijvers naam is van het kruis gewist…

grote reislied dat niet Als de ijdele hymnes van de malaroneslikkers Onledig de wankele verte bezingt maar het zelf Dat altijd doorwandeld, omlopen, betreden Moet worden om - toch vaak vermeden weer vast te stellen wat er zelf aan is Het zelf is eindelozer dan de sterrenwinden Het vat zich samen op het puntje van de tong Maar houdt banaal…

En of men toen gelukkig was of wat gewenst werd niet kon krijgen, blijf woorden niet tot zinnen rijgen het is banaal en geeft geen pas: van oude liefdes moet men zwijgen wat eens zo brandde, is nu as.…

Ze uiten hun verzen, vaak lyrisch, soms banaal. Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd?…

Geen emoties om wat komen gaat Een beetje rust in mijn geest Voorlopig ook geen tranen meer Als dat nu eens kon zijn Dan zouden woorden stromen gaan In verzen, zonder pijn Voorlopig maar geen dromen meer Beter is helemaal niets Want als ik nadenken zou gaan… Voorlopig alleen maar triest Alleen muziek is altijd daar Voor woorden, te banaal…

Je norm staat lijfelijk geschreven in ons maagdelijke hoofdstuk in al wat wij samen beleven verdwijnt elke sociale druk je hebt de prijs moeten betalen voor het verdringen van verdriet het is de schoot voor de banalen waarmee je zelfrespect verried het kijken in elkanders ogen is van waarachtigheid ontbloot wij koesteren slechts mededogen…

En ik leefde nog lang en banaal. ------------------------- uit:'Tirade', nr. 300.…

in elke celdeling schuilt een kans op een nieuw levenslot; gewoon een speling in een ogenblik verveling van een achteloze God ieder lichaam wordt langzamerhand tot chemische fabriek waarin een kruimel stof kan leiden tot fatale stilstand van het mechaniek elke ademhaling voegt heel banaal een nieuwe regel toe aan het verhaal dat…

Het flikkerende lcd weerspiegelt jouw lijf en zorgt dat ik gekluisterd blijf aan het digitale en, o,ja bijna banale tijdverdrijf. Een ero-dynamische-digilatie, een goed gevonden contaminatie voor een digitale aantrekkingskracht met tóch, íets van liefde, onverwacht..…

en toch lijkt hij te zeggen komaan, nog even verdergaan hij komt me aaien zo zachtjes langs mijn been met zijn pelsje zuiver, zacht zo wit als sneeuw voor u waarschijnlijk heel banaal maar voor mij zo betekenisvol mijn kat in dit verhaal…

Natuurlijk doet het hartstikke zeer natuurlijk stierf ze veel te jong natuurlijk gaan we allemaal en weet je hoe banaal: dan zegt men het van ons toch ook!? Sterkte!…

of grof provocerend Zo schrijft de ware poëet alleen Hij aanvaardt geen vinger oplegging Eist onbeperkt te zijn in woordenkeus Negeert de hem opgelegde normen Vrijheid in schrijven, is zijn leus En mocht men dan al aanstoot nemen Afkeuren zijn onverbloemde taal Ervaart hij als hypocriet en schijnheilig Weet wel het is onaanvaardbaar banaal…

Wat ik heb onthouden is weinig, maar te banaal voor woorden. Vreselijk grote borsten had ze. Voelen durfde ik niet.…

heen om je gesloten oogleden als je gaat slapen een kusje te geven en je een zachte nacht te wensen Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood wrijft over je rug om je te troosten weet je altijd geborgen Als je me mist, was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen Mijn liefde voor jou danst onaantastbaar Echte liefde overstijgt iets banaals…

Die lieten er banaal hun broeken zakken, Maar zetten daarbij puur zichzelf te kakken.…

hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd zich verontrust in een zorgzame houding, dient het leven zich als ingeschaald vermogen bij mij aan ik weiger deze conceptuele benadering die mijn hersenen vergroten op een banale wijze, ofschoon een late lobotomie slechts een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat ga ik mijn weg als tollenaar…

je over leesvermogen vervolgens teken je er een mensje in Mensen wonen in hun woorden zwart-wit, gekleurd, vaag, concreet tussen woorden koud en heet niet te vatten in akkoorden Toch blijft een geloof in verenen twee mensen met hun eigen taal en een voorliefde voor stenen De een heeft een zwak voor Hematiet de ander houdt het heel banaal…

Nu De t.v. meldt een nieuw schandaal Een leraar dit keer Hoe banaal De radio zegt Er was een gevecht Slachtoffer werd gevonden Dood Gedumpt in het kanaal Vroeger hoor ik oma zeggen toen gebeurden dat soort dingen niet Op de achtergrond de radio Er klinkt een Nederlands lied De tekst wat raadselachtig Een meisje dood, gevonden…

Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap goed te maken.…

Het kwaad is er zo banaal dat de moeders het lichaam van hun levenloze kind wiegen met een glimlach zonder herinnering De mannen zien hun huis verwoest tot niets gereduceerd slechts rokende as enkel wat puin Ze gaan naar de vlakte met gebroken rug zoeken ze andere vernederingen andere koortsen een andere oorlog Zoek de bestuurder van…

“Hoe kan dat nou” hoor ik u zeggen Dat wil ik u wel uit gaan leggen Maar hier nog niet want daar zijn regels voor Nu mag het wel… en ja het klinkt misschien banaal Hij heeft gewoon een ijzersterk en oliedom verhaal…

niet wat ik verwacht op panoramisch glazen huid is een sprookje aangebracht door kunstenaar natuur met scherppuntig koud penseel een onvoorstelbare structuur een ingewikkeld ritueel ijzig blauw gemengd met wit schept elfjes-achtige ijsfiguren ik die gewrongen op de autozetel zit probeer er dwars doorheen te turen naar mijn dagelijks banaal…

het is de taal in het banale ontdaan van elk spoortje romantiek als bij arbeiders met werkwoorden in zo'n grauwe taalfabriek met schoorstenen die in staccato woorden spuwen voor vertolkers met haastige spoed een mens kan veel verdragen maar er zijn wel grenzen aldus mijn bezwaard gemoed kortom zie dit pamflet als een vorm van weerzin…

Of ze de huur betalen, van 't pand, niet normaal, lopen nog net niet hand in hand, hoe banaal, en bang dat ik voor die mormels ben, catastrofaal, lopen niet in, maar over de val, globaal! M'n kaas, dat vreten ze wel, wat zijn die krengen SUPERSNEL.…

Geen mens die zo een afspraak maakt Een zwijgende bizarre overeenstemming Van jou en mij Of komt de dood soms naar ons toe terwijl wij stil staan in de tijd en het decor wordt afgerold Een zinloze banale onverschilligheid van stof en as Maar op de dag van samenkomst als wij haar zien en zij ziet ons dan dansen we nog eenmaal om die…