Alle inzendingen over Bedekken/verstoppen

het is niet de taal het is wat je deelt het is niet de belofte het is het verlangen het is niet de kwetsbaarheid het is het verstoppen het is niet de volgende dag het is het nu het is niet de ander het is jijzelf het is niet alleen grappig het is de droefheid het is niet de zon het is wat je voelt…

De algazel zou uitgestorven zijn, Maar is nu weer gespot in een woestijn, Waar het ondoenlijk is je te verstoppen. Die antilope heeft ons bij de poot, Of is er toch nog leven na de dood?…

ook vandaag wil de sneeuw ons wassen ontdoen van of bedekken welkom sneeuw zolang je ons goed doet…

Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden. Verplaats die wereld. Welke wereld? Is het de onze? Allesomvattend? Of een misselijke droom die zienderogen groeit en zich in hem heeft vastgehaakt als een giftige doorn?…

handen als deuren bedekken haar gelaat zoekt in beslotenheid de verloren draad kluwen van vergetelheid in tranen gewaad…

Waarom moet dit sprookjeskleed gevreesd venijn bedekken?…

van vogels spotten je in de waan verstoppen van een eiland zonder mensen dan is er niks meer te wensen.…

Is elk woord teveel ? Of gewoon een scherf die jij alleen kunt voelen ? Is het verdriet gewoon een puzzel die nergens op lijkt ? Ben jij het lachen dat mijn dromen dapper maakt ? De stilte is elke gedachte en jij bent wat ik verlies. Want ik verberg me en zie dat je schaduw niet meer wacht en ik verstop wat ik je…

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend raakt als eerste verstrikt in de nacht. Tot in het holst van de kast loert nageslacht. Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren elkaar op een lentebriesje blazend zich vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen voortplanten, dan je aangesproken voelen bij het noemen van je naam en ook nog…

het lichtje ver- schijnt uit het niks, is boven geel en onder blauw vlug stop ik 'm terug in m'n jas- zak voor- dat mees- ter het ziet.-…

Soms wil ik hier niet meer zijn Vluchten Weglopen van alle problemen Die elke keer opnieuw verschenen Waarom ik Waarom verdien ik dit Kon ik maar iemand aanwijzen die daarover beslist Ik wil weggaan van hier Weggaan op zoek naar plezier Daar heb ik behoefte aan Dat heb ik nodig in mijn ongelukkige bestaan Ik stijg nu op Hopelijk naar een…

In weemoed gespeend van verstand dompel ik mij onder in gevoelens aan de rand Stop het weg! Nee niet dichterbij.. Sluit het af! Een gevecht in mij. Weggedrukt, weer een veilig gevoel Maar diep van binnen woelt het, koud en koel Toch de mom weer op van alles leuk, ja het is fijn maar in de koelheid, bij dat randje, daar wacht de pijn.…

Slijten moet het Zeggen ze Tot op de draad Tot op het hout Met kleurige verf Bedek ik daarna De kale planken En spreid er een nieuw kleed op.…

Ongedwongen en zonder woorden Werden blikken geworpen En losgelaten Op het zicht Mooi werd gezien Tot onbevlekte schoonheid Verdween Door bedekking…

Bomen in het bos de vallende bladeren bedekken het mos. De vogels fluiten in de verte klinkt hun lied wat mooi in het bos.…

toen ik je riep kreeg mijn leven een andere wending zijn mijn kaarten geschud hartenaas ligt boven, wijst me de weg zei ik het al, ik ben je vriendin ik ga mijn rugbagage niet meer verstoppen deze smaak laat me niet meer los in bekende symfonieën……

Struisvogelpolitiek is nog altijd een vorm van verstoppen!…

In paniek rennen de mensjes, kris kras, verstoppen en verdwijnen zich. Ruim baan voor de EGO.…

Golven spatten uiteen, bedekken mijn gezicht. De zilte smaak, van tranen, van water. Herinneren mij later, van wat eens was geweest.…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

De alcohol die mijn gedachten in coma legt De alcohol die mij doet lachen om mijn verdriet De alcohol die mijn onzekerheid doet vernevelen De alcohol waardoor ik me voor jou kan verstoppen De alcohol die me vaker en vaker eenzaam laat voelen…

brokken bedekken plotseling ontwaarde een hoop zomaar in het voorbijgaan het was van korte duur mijn eenzaamheid bleek niet te verslaan een vuur van korte duur…

Bang ben ik, Altijd maar bang, Mijn hele leven Al, vanaf het Allereerste begin, Bang om er te Zijn in de ogen Van andere mensen - Hoewel ik ook met Een angstig oog Naar mezelf kijk, Altijd is er die Angst om zichtbaar te Zijn en de onbedwingbare Drang mijzelf te verstoppen Onder de oppervlakte Van de aarde…

Vogels verstoppen hun vleugels. Mensen spreken alleen nog met hun voeten. En ik ben van steen. Want ik geloof in steen en zie dat elk leven de tijd vreest maar nooit verandert in iets wat altijd zal blijven bestaan en niets meer wenst.…

Het leek zo simpel maar de weg was stijl zelfs voor een waaghals een diep ravijn je kan je verstoppen en de pijn laten maar het gaat zoals het gaat was er een kans voor deze koortsachtige dans de muur te breken die ons gevangen houdt dus ga nu maar liefste ga…

Ze verzwijgen de waarheid verstoppen mijn enige trots.…

druppels blijven stromen stromen in de gedachten van mijn dromen kan me niet verschuilen niet verstoppen voor deze waterval wil alleen nog huilen huilen tot ik val vang me vang me dan ben jij sterker dan ik dacht ik val val oneindig maar land eindeloos zacht…

Hoort u (week 5) één aan uw voordeur kloppen Die geld ophaalt met een collectebus (Een levende homo erectus dus) Dan moet u zich voor één keer niet verstoppen. Dan maar niet achter bank of bed gekropen, Met gulle lach doet u uw voordeur open.…

Het boetekleed dat je mij toewierp om de wonden die jij toebracht te bedekken kon niet verhullen de poel van verdriet waarin jij hulpeloos stond te wachten ik had geen wang meer om toe te keren.…

Daar sta ik dan uitgekleed met mijn handen bedek ik de schaamstreek die mij wordt geleverd door Rutte, Samsom en een asociale feeks verschijnt het vege teken ik zal in de winter sterven zonder dak en deken.…