zwijg maar

zwijg maar de woorden die pijnigen
in het woud van mijn overladen gedachten
waar ook jouw blikken oeverloos eindigen
en geen bladeren zijn om verval te verzachten

gevallen bladeren
dichtgeslibde aderen

zelfs het binnenvallende licht
kent dode vlekken
het is dan wel op mij gericht
maar kan wat gebroken is niet bedekken

dode vlekken
brokken bedekken

plotseling ontwaarde een hoop
zomaar in het voorbijgaan
het was van korte duur
mijn eenzaamheid bleek niet te verslaan

een vuur
van korte duur

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 juni 2007

julius-dreyfsandthotmail.com

zwijgen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 546