Alle inzendingen over Beek

Niet zomaar een stroompje op de Veluwe. Ik kies mijn bedding door een statig bos. Halverwege moet ik wèl jongleren: publiek is dol op een waterval. Dan volgt het oergebeuren: bruinsappig murmelen langs bladeren en boomwortels... Soms flitst een fietser mijn diepe loop, hoor ik gemijmer uit het calvinisme. Als een Jabbok* voor de toerist…

Hoe kan je de corona-aanpak steunen? Ontlast jezelf, maar doe het zonder stank, En raak niet aangeschoten door de drank, Bedrijf de geilste seks, maar zonder kreunen. En ook voor deze regel zul je buigen: Als er een doelpunt valt, beslist NIET JUICHEN!…

Veluwse beek In gemoedelijke natuur Waar rust heerst Nabij een verlaten kreek Flonkerende lichtval De beek op weg naar het dal Merels zingen Een juffer dwarrelt voorbij Stroom maar Neem het mee naar binnen Rust stroomt je tegenmoet Door zachtheid van oevermossen bevangen Kolossale beukenbomen al eeuwenoud Iedere keer voelt het beeld…

De gulle gever keek zijn weggegeven paard niet meer in de bek…

Hij speelt een stukje Watermusic samen met een ruisende beek…

Aan de oever van de beek lig ik in het zachte gras In het ruisen van het water proef ik mijn gedachten Woorden van een zoete smaak fluisteren liefdesakkoorden Het ritme streelt mijn gedachten en laat de woorden leven Langzaam vaar ik mee naar het land van liefde Zweef in oneindigheid op mijn zoete gedachten Aan de oever van de beek…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

Door diepe beeken stroomt verlangen vervuld is mijn hart dat haar bron verkoos te monden in de glooiing van het Limburgse.. zacht en verfrissend kersenrood dat druppelt door de kerven, maken een warme gloed dubbele voldoening schenkt ze boven tussen bron en monding gebogen kom mijn schoone..…

er is niks op tegen op je bek te vallen daar word je groot van zolang er maar iemand is die de boel weer oplapt zonder eeuwige trouw te verlangen…

je bevert damt vrijheid van de beken af het speelse kabbelen is verstild tot veel en gretig knabbelen aan struik en jonge bomen die voor de burcht in groei worden gevild jij bevert in het stuwen van talent dat zijn rechten nog niet kent kom mest je burcht eens uit doorbreek die egodam laat gaan dat jong geluid…

Hij leek een halfzacht ei, maar toen ze kwamen en hem met knuppels onder handen namen hield hij voor 't eerst èn tot het laatst zijn bek. --------------------- uit: Traject (1955)…

Gelukkig dat er hoop in Brabant gloort: Kom naar de Beekse Bergen en verschaf je de aanblik van een fonkelnieuw girafje.…

lisdoddeblad door om te drinken waarop elke plant het slim idee vat, alvast de lippen tuiten Het hele moeras loom leeggezogen nippend groene bladeinden begeesterd is de giraf, het tafereel zet aan tot deelnemen het beeld met giraf, doet alsof hij heel grote reiger is, gaat op één poot om te vissen, dan voorts languit, hard op de bek…

Eenzaam in het gras bijt ze in haar eigen staart, venijn in de bek.…

De beek is verstard; de rietkraag langs de oever huivert in de sneeuw.…

De beek stroomt statig, maar achter de brugpeiler spelen draaikolkjes.…

De beek door het dal fluistert over verleden van een heel oud land.…

oordeelredactie beeldverschijnenbezoekers en daar sta je dan of niet, natuurlijk je kunt ook op je bek gaan moeten ze je niet…

Hoe is het met jou? Goed, en met jou? Met mij gaat het goed. Zonder verder iets te zeggen ga ik weer heen. Alleen, maar goed.…

Vandaag begint het grote sterven, de tv gaat op zwart, de radio zwijgt, vanavond. De kaken malen het zorgvuldig bereide voedsel, oorlog in de mond, een nooit voorbijgaande cyclus van het niets weten, niets denken. Is de leegte niet de leegte. Is de stilte niet de stilte. Is het zwarte toch altijd nog zwart. Het licht van de ster verschijnt ons…

Ik hou van jou zoals je bent niet anders dan anders maar ook niet gewoon.…

Ik zit weer op het dak Geen besef van tijd en zonder zorgen Alleen ik en mijn gitaar Niet snakken naar morgen.…

Kwel sijpelend vanuit de bodem De vorming van een beek Glinsterspiegels die samenkomen Stroming die je nakeek Dubbelloofvarens aan de oeverkant groeiend In een zweem van zacht groene lagen Het water zal hier langzaam vloeien Voorjaarsgeuren innerlijk behagen Een beek die zoveel schoonheid geeft Waar libellen wieken boven de beek Menig…

Gedaan met zingen neergeplet bek oranje- geel 's merels deel…

De beek buitelt speels over zichzelf heen de berg af -- en drassigt het dal.…

Een beek stroomt eeuwig, stort zich in zee en heelal. Zo blijft steeds Gods Woord.…

Een gegeven paard Kijkt men niet in de bek Dat spant men achter de wagen Om het ook niet in het gat te hoeven zien…

De meeuwen zijn nu eindelijk vrij ze zweven in het rond gevangen vissen vliegen van bek naar bek het krijsen houdt niet op wat eens een geestrijk ideaal weergaf verging in scherven vensterglas die in de zee verdwenen maar door de blauwe golven heen bleef schittering bestaan de toverkracht van het zonnelicht brengt iedere dag een jubelend…

In de kronkel van de beek zakken mijn gedachten weg tussen zonvlekken verglijdend water en zwevende tinten groen. Er drijft niets tegen de stroom in.…

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…