Alle inzendingen over Berovende

Mag je liegen uit gewoonte Of om bestwil of uit angst Van onwaarheid, liegen, jokken, Wordt je neus beslist het langst Voor de grap iets gaan vertellen Wat niet waar is of verkeerd Is een tijdbom gaan bestellen Die zich ooit tegen jou keert Als je de waarheid gaat beroven Gaat met jou pas echt goed mis Omdat je zelf bent gaan geloven Dat…

Seksueel misbruik met geweld doorrijden na een ongeluk invalide mensen mishandelen en beroven van hun geld. Als je ze op hun daden wijst met een verkeerde blik sta je al op de dodenlijst want moorden geeft ze 'n kik.…

Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had. Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust. Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal uw pen en schrijf dat Jenny mij toen voor het eerst heeft gekust.…

Als één mijn lieven zou verwonden Of van het leven zou beroven Dan kwam het beest in mij naar boven En werd de engel weggezonden Ik zou in staat zijn om te doden Een woesteling vervuld van wreken Zou razend met een dolkmes steken Lak hebbende aan Gods geboden Om door het lint te gaan, volkomen Temidden van die consternatie Zou ik iets…

aan het plafond kleven vergeelde memo’s kleine etters die hem van rust beroven vanuit de hoogte blijven de parasieten plakken als vileine ongenode gasten balancerend op het matras trekt hij de rovers van het plafond smijt ze onder bed je moet slapen prevelt hij iedere nacht door zijn wimpers ziet hij dezelfde gele briefjes…

We moesten al die tijd eraan geloven, 't Was zuchten onder 't juk der PVV, We moesten met hun dolle plannen mee, Alsof ze je van al je eer beroven. Tijd nu, om zelf de mouwen op te stropen, Alleen, nou zijn de kiezers weggelopen.…

ik dwaal soms stap voor stap op zoek naar verleden verten of betreed de trap waar nog meer doodse vuren wachten; op welke wenk moet ik letten ik schuif muren voor me uit ben gekleed in ijzeren tralies mijn ogen bereiken doven die mijn stijve lippen van geluid beroven; of is het zo dat ik ongevraagd voor onzichtbaarheid…

hoger seizoenen lang met licht te voeden en vocht te laven of in de koude sterrengaard zich aan het ijzige te schaven zijn ruggengraat groeit haast onzichtbaar tussen legers mieren en genestelde hoven waarin hij soms verstijfd, kronkelig of gebogen zijn ringen bewaart zonder maar een geleefd jaar van zijn waardigheid te beroven…

kon, razen en tieren Bedreigen kon de mensen en hun dieren En hoe Hij zich gedroeg; inconsequent Hij sprak zichzelf dus tegen, permanent Hij hield van pest en schurft, nee goedertieren Dat was Hij niet bepaald, wanneer Hij gieren Als lijkenpikkers aandroeg; het serpent Je baktrog en je korf kon hij vervloeken En van je ezel zou hij je beroven…

Nog even en dan komt de lieve Sint Kinderharten zullen sneller kloppen Spannende tijd die ik bijzonder vind Laat deze gezelligheid nooit stoppen Denk allen eens terug aan deze tijd Om zo overtuigend in iets te geloven Overal werd Sinterklaas voorbereid Waarom illusies van een kind beroven Verlanglijstjes en gedichtjes maken Zowel op school…

ik heb dit jaar van het versgemaaide gras de geur nog maar één keer opgesnoven zeker, de zon heeft het groen wel degelijk verwend en spattend nat heb ik ook wel herkend toen regenbuien zonnestralen van licht en warmte wilden beroven * thans kleurt de hemel anders blauw en sloten lijken geulen zelfs de wilg weigert zijn…

Die alle moed Verzameld had Zich op te Laten nemen In een kliniek Die voor sommigen De voorlaatste Halte van de dood is, Met het doel Om de neiging Zichzelf van het Leven te beroven Bij te buigen naar Een hernieuwde kans Het leven in te gaan, Werd na een dag Al door het OM Onder druk gezet Zich te laten verhoren -…

komen langs zoals het klokje tikt maar zijn van nature ondergeschikt in de glans van vreugde verweven Alle pijnen kunnen je niet deren elke traan glinstert als een juweel en God wat zijn het er veel die de waarde van bezieling leren Onmacht word omgezet in wil en wens kritiek heeft nooit echt kunnen raken van majesteit ben je niet te beroven…

vertelt van troosteloze kou in eerste winterse verhalen de zon is later in verschijnen haar licht lijkt langzaam te verijlen de warme gloed van zomer is nog enkel voor de dromer achter dubbel glas nog heeft de vorst niet toegeslagen probeert toch in een koude nacht regeermacht vorm te geven door het water voor heel even te beroven…

op mijn balkon in d e zon krantje, koffietje, boekje in een zonnig hoekje een nazomers genieten vanavond nog even de plantjes begieten van beneden aan de weg komt verkeersgeluid naar boven gaat dat mij van mijn genieten beroven?…

Alle huichelaars die zweren Op de heilige Bijbel of Koraan Als ze voor de rechter poseren En van het nauwe pad afslaan Die jokkende koppen trekken En grijnzend zonder schroom veinzen Terwijl ze de zaak juridisch lopen rekken Voor geen gebod terugdeinzen Die zich aan geen God verplichten Maar met leugens de waarheid beroven Om jou onheus…

genomen om voortaan op mij te passen Laat mij weten als ze naderen met de dwangbuis in hun hand als ze stappen door de bladeren naar ’t gesticht waar ik beland Laat mij weten als ze kloppen op de deuren van ’t alleen zijn dan kan ik mij nog verstoppen in het laatste beetje hartenpijn Laat mij weten als ze komen en mij van ‘t verdriet beroven…

Ze wil zich van 't leven beroven vanwege die blaam en ze springt uit het raam, maar ze dwarrelt en zweeft zelfs naar boven.…

De Staat weet me van alles te beroven, edoch mijn vrouw daar blijven ze vanaf. Nee Dijsselbloem, zelfs niet over mijn graf!…

Op een van de eerste dagen dat ze vrij zijn word ik opgeschrikt door een belletje van Burgernet een beroving heeft plaatsgevonden door twee getinte jongeren in trainings-tenue.…

En altijd in angst te worden betrapt door een broer, een zus op de loer, wachtend op een kans om hem van zijn ik te beroven dat beter is dan het hunne, omdat het op school, in de kerk zo verschijnt. Om hem in de ogen van allen aan te wijzen: schuldig, zwak en onrein. ------------------------------ uit: 'De buitendeur', 2014.…

Ik heb veel liefde van u gekregen en niemand kan mijn gedachten aan u beroven. Want momenteel beschermt u mij van daarboven.…

licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd al schuld bekend was de patser snel weggerend de griet en hij kenden elkaar niet stond in de verbalen toch is hij haar gaan halen om als stel op gemakkelijk geld te gaan jagen in beroven…

een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag hij hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m’n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven om mij van broze nachtrust te beroven…

een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag en hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m'n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven en mij van broze nachtrust te beroven…

Het huiselijke scherm dat nauwkeurig samen werkt met een licht toetsenbord mag rijke kennis aan een ieder geven sterke zegen brengen over heel de wereld maar doortrapt bedrog en boze dreiging scheppen beelden vol bange vragen beroven soms mensen God schenkt ons gaven groots of bescheiden wij -Zijn rentmeesters- mogen ze gebruiken…

herfstregen jou en mij doorweekt tot de winter het lijf ruw verbleekt als de lentebloesem openspringt en een zomerbries zoemend zingt tot de herfst de huid tot kippenvel dwingt en de winter zich naar voren dringt toen de lente van alles en nog wat beloofde wij vast en zeker in de zomer geloofden kwam de kale herfst om jou en mij te beroven…

Ik vlucht naar een zelfverlies in een eindeloze ruimte, waar tranen worden geboren door het beroven van vertrouwen en dromen. Vertroebeld blijf ik droevig in mijn ogen staren, waar tekens van leven de einders verlaten.…

op mijn kamer boven ontsluit ik het raam duw het in de duisternis de wereld ligt open en verkondig mijn lied "ach,mensen hoor mij toch laat u niet van de heerlijkheid beroven" ik zing het lied naar buiten over het schone geluid dat elkeen soms ontmoet tijdens een dans met fluiten betoverd worden door een oogverblindend meisje…

Verdriet dat wij veroorzaken door niet in Hem te geloven wij gaan zo op in aardse zaken dat wij ons van het geloof beroven. Luister naar het gezang van de wind dan weet je dat er een God bestaat waar men zich op deze aarde bevind het is voor het geloof nooit te laat.…