Alle inzendingen over Bewust(e)loosheid

men zevert en zuipt en men lalt en bedruipt er het eindeloze falen drinkebroers verhalen  en geile Bas hengelt met gore poten de as uit zijn glas en dan is daar nog Trees die feest als een beest dat overvloedig tot zich neemt en ook veelvuldig wordt genomen men schenkt in hoofdzaak blond en maakt het elke nacht te bont valt er nog…

De groene arbeidsovereenkomst pleit Voor duurzaam en emissie-arm bewust Is plas van bbb op macht belust Of net zo groen als die savannemeid?…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

D e geur van ... E en lijf .... M et .... N eus, ... O og en .. O ok oor voor D e ziel die voelt.…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

je ’t gevoel dat door je kamers waart niet vrij met vlekjes kan betichten van welgemeende poëzie immers, zonder sproetjes op zijn bekje is de giraf maar licht vervormd paard met een wel h e e e e e e l lang nekje…

D e ene dag is de andere niet E n dit is precies zo met mensen C haos soms in hoofden E erlijkheid vaak vaag P recies dan gaat het wringen T elkens als waarheid zich wil openbaren I s het tegenovergestelde het geval E igenlijk onaangenaam…

Dit is ons T o r t e l d u i f j e s-spel en ja...het bekoort Soms stemt het droef,tot tranen toe dan weer blij met een schaterlach. Soms lijkt alles zoek,... verloren maar dan komt het terug Nu eens bent U zo ver weg dan weer heel dicht A D E M B E N E M E N D dicht bij…

N-ooit G-enoeg W-ijsheid E-motie L-iefde L-ust is T-evens, H-oe je het ook wendt E-n/of keert B-eslist E-n S-ubtiel T-egenstrijdig. Hoe R-aar E-n V-aak contrasterend E-igenlijk, dat N-are G-ezichten E-volueren... Living well is the best revenge; R.E.M.…

Ik kan niet b e t e r doen dan best, Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…

niets dan leegte een zogenaamde volmaaktheid de stilte die plaatsneemt op banken en stoelen de tederheid uit huis heeft gezet bruut en geforceerd de deur dicht klemt de muren doet kraken gelijk de winter zich schouderbreed maakt ruimte inneemt dat liefde leven geeft en leven liefde neemt sterft het in mij als de dood ben ik voor de…

de storm komt spoedig aan het licht krachtig als een orkaan ze weten helemaal nergens wat vanaf het duister laf ik moet nu echt gaan een glimlach en een traan van boven naar beneden op weg naar het heden het water is het antwoord een juweel in een plant als het woord om mani padme hum…

op de tafel met het blad nog onbesmet, rust de bijbel van zijn alledag in een eeuwenoud verlet, waarin het Woord geen aambeeld zag om ooit gelijk te krijgen ach, de hamer en het staal ze slaan er zonder omhaal, of respijt het één nog harder dan het ander als in weerwil van elkander reeds de oudste steen zich splijt de barst begaat in…

Ons Leven Zijn wij Bewust Leven wij ons leven Of Leeft Het Leven ons…

oorverdovend de stilte van de schreeuw je hart roerloos, dood de stilte voor de opmaat I love you onheilspellend…

Al ben je je er niet van bewust, ergens in jou tikt polsslagprik- kelend een zonnewetensvolle biologische klok je bestaan aan. Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft binnenlands met oergrond mee.…

niets is zeker behalve de onzekerheid van het bestaan…

bewust van pijn bewust van verdriet bewust ook weten huilen helpt niet het lost niets op geeft even lucht na een hele diepe zucht ben ik mij weer heel bewust wat er op mijn schouders rust kijk in de spiegel mij zelf aan veeg boos weg nog weer een traan recht dan mijn schouders strek mijn rug en ga er voor vecht mijn weg terug doel…

ver weg in stilte leegte zonder alles met niets in volle rust me alleen en alleen van mezelf bewust…

ik voel ‘m hij staat er weer al kloppend aan m’ n deur mijn eindigheid…

in de wir-war van wie ik ben ben ik het middelpunt gebleven…

Het overweldigt dondert.. Schalt bevatting, keer op keer. Vrij beweeg je. Rond jezelf, in het kloppen van de strengen, in de hartslag van een ander, zo verloren, sterk verbonden, meer en meer.. - Het rafelt. De eindjes vallen, als een restje ster geflonker, dooft het zachtjes in de nacht. En toch, de wereld lacht.…

Hoe diep ligt het zielenmeer verscholen met zijn gevoelens als opstandige golven, aangedreven door huilende wind: roedel wolven en waarop boten draaiend ronddolen. Hoe troebel het levenswater, zonder einder, zonder lichtbaken. gevoelens waaraan men niet kan raken noch bewaken: enkel rusteloos geklater. Net nu verliezen gladiolen hun frisheid…

E en man vast ..... I n de ...... N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

, piepte ik, ‘…òf een p o e s j e?’ De klap die kwam kan ik vandaag nòg horen: schuimbekkend vloog de arts de kamer uit, kwam terug en schoof een lasbril op m’n oren. Maar ditmaal zag ik s t e r r e t j e s voor de ruit! Doch déze observatie hield ik vóór me, en prees het zicht. Kwam thuis op het geluid.…

En w i j s, om mij te grieven, Niet h e e n naar de o m l o o p s b r i e v e n, Die gij mij onlangs zondt. Och, dat de Nederlanden Toch s p o r e l o o s verbanden Wat v o o r t g a a t uit uw huis, In plaats van d o o r t e v o e r e n Wat burgeren en boeren Tot schande strekt of kruis.…