Alle inzendingen over Bewust of onbewust%3F

Ik bouwde aan een droom, het leek een vaste handeling, maar op die bewuste nacht niet uit de steigers kwam, blokkade door gêne en de schroom, beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het licht wordt, het onbewuste spreekt zich uit wat eerder is geweest moed ontbrak dus ik hield de wakkere ogen stijf gesloten om de imperfectie…

ik rust in m’n stoel tegenover de staande klok die m’n tijd wegtikt verzadigd van het verleden gebukt onder druk - van talrijke herinneringen stormt in een stil moment 't ganse verleden het bewuste binnen bladerend door mijn leven - sleurt het onbewuste mij mee langs de ruïne van ongeheelde wonden verborgen en verworden tot…

Bij haar volle verstand besloot zij met enige hulp van een man moeder te worden van een kind en zij kon het wel alleen af. Een vent wordt een storend element dat de baas wil spelen in de tent Zo blijft zij meester in het huis groeit zij steeds meer uit tot thuis…

Dit alles gaat onbewust. Ik ruim het puin, steen voor steen. Leg het fundament, totdat je bekent weer te genieten van wie je nu bent. Vel en been, Je woelige tuin. Daar ga ik weer, als architect. Ik breek de gebreken tot het afscheid. Dit alles doe ik bewust. Daar sta je dan, oud wijf zijnde.…

Onbewuste massahebbers zijn ziende blind. Bewuste liefhebbers zijn massaloze kiezers. Samen dienen ze de liefde. Samen leren ze massahebbers zien. Machthebbers aarzelen nog. Ze beseffen aarzelend niet waarvoor ze kunnen kiezen. Wij en zij, de machtigen der aarde begrijpen. Wat we dringend moeten laten.…

Het bewuste zijn moet er zijn om zich bewust te kunnen zijn. De dieren daarentegen hebben geen zelfbewustzijn meegekregen, maar zijn wel bewust. Ik ben me zeg maar gerust, bewust, bewust.…

bezig maar alles duurt vier keer zo lang als tenminste twijfel niet verlamt daarom kies je toch maar voor alle rituelen de gewoontes de sleur en mis je soms het leven onbewust bewust…

en onbewust Blind vertrouwend Maar zeker van houden Ik wist het niet Dus deed ik van alles Als ze maar geen spijt krijgt Of misschien Is het beter , met tijd En is geschiedenis geschreven Geef ik bloemen Lekker eten Mijn handen en zoenen Maar laat haar vrij Paul Christiaan.…

almachtige lust zich bot op zij die de Amerikaanse Droom verstoorden Hallo mijnheer de president laat jezelf nu toch met rust want je bent je niet bewust van ons aller lust je hart met gouden kogels te doorboren…

Gedachten die ons helpen leven, in de tegenwoordige tijd van nu, zijn we ons wel bewust. Gedachten zijn als vliegende vissen, die op onze gedachten lijken. Hier heeft vliegen zin. Nu zijn vissen licht. Uitgewerkte gedachten dalen af, naar onpeilbaar diepe oceanen, die onze onbewuste levens zijn.…

gevoelssignalen onbewust gedragspatroon creëer een keuze…

Zoals alles uit het niets blijkt te zijn geschonden om zelfs de niet gedroomde dromen drastisch te doorgronden, in een wisselende rebellerende positie tussen goed en kwaad, zelfs bewust, misschien onbewust, waarop geen wetenschap berust, beken ik alle bekende zonden zelfs die van moord al heb ik niet in handeling begaan, in retrospectieve…

Bewust te krijgen, In het Hof van hun gevoel. Vruchtbaar uit te laten komen, Gevoed door wat ik aanreik, De sleutel tot hun deur. Passievol gedreven, Met liefde geopend. Toegankelijk tot een ieder, Die zijn pad volgt en vaag z'n doel verbergt.…

Toen het dal Ik verloor mijn weg en hervond hem tussen de wateren en bossen tussen de velen paden strek ik me uit en kijk omlaag over het dal Het uitzicht ligt smetteloos voor me onwetend wat er verder voor me ligt ben ik nu zoals ik geloof dat ik nou eenmaal ben Toen het dal De muren waarin ik vastgeketend zat liggen ergens…

Geestelijke gedichten schrijven is iets waartoe ik me gedreven voel al pennend en tikkend heb ik de gedachte dat vele mensen mijn werk kwezelachtig zullen vinden schijnheilig vroom daarbij geef ik me er rekenschap van dat ik ondanks mijn braaf schrijven in wezen een Satansknecht ben dat de lezers hiervan het tot zich door laten dringen…

nooit gekomen, want in plaats van ik, zitten zij tussen de muren van angst opgesloten Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Alleen daar zij hun leugen lieten zegevieren want zij, hoe naïef, klommen in mijn sterk verminderd geheugen Overigens sterker dan dat van hen Zij weten dat 'k voor hun dood mijn gelijk kom halen Zich zonder twijfel bewust…

Van 't lauwe kroes doorgeurd ligt om de vijver loom de lucht Op de vondel staat een late zwaan Zo eenzaam is niet één van ons en roerloos Niet één van ons laait zo hartstochtelik een vlam zich toewaarts als dees' rode beuk Van 't gipsen beeld dat tans in de schaduw staat - alleen een gipsen garve…

warm wit lakentje, wit lakentje onder warmblauw dekentje tussen knusse grijze wandjes van mijn kinderwagentje ik voel de wieltjes gaan onder het rijdend bedje dat mamma voorduwt over straat de weg naar mijn bestaan hoor ik haar zachte fluisterstem schommel lekker kleine schat van mij mag het nog jaren duren maar op elke rit volgt ook…

Roze wolkjes vermengd met azijn gekleurde teentjes blanke vingers weeën voelen nooit echt fijn deze bleken onverdraaglijk niet omdat het zware waren `t zat hem in de nasleeppijn twee buikjes en een hoge hoed eureka, je kunt nogmaals ruilen niet `t pipetje maar het levende goed…

nog van elk kwaad dromen, onbewuste werkelijkheid maar ik hoop dat het eenmaal beter gaat.…

Toch blijft hij zo bescheiden, zo beleefd, alsof hij zich niet bewust is van de schatten die hij heeft.…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

------------------------------------ als ik talent voor schilderen had, zou ik elke dag een naaktportret met parel van je maken als ik kon schrijven schreef ik elke dag een meesterlijk gedicht voor jou als ik gevoel voor maat had zou ik elke dag op je billen trommelen als ik een meesterchef was zou ik je elke dag stoven in een potje…

dat pas valt te doorgronden door gerichte aandacht bewust zijn van jezelf zodat je stukje bij beetje jezelf weer hervindt in de droom als realiteit waardoor de cirkel zich opent een volle zon schijnt me toe tussendoor de glimmende takken van de winterbomen in dit volle bos…

O, Zee was Ik als Gij in àl uw onbewustheid, Dàn zou ik eerst gehéél en gróót gelukkig zijn; Dán had ik eerst geen lust naar menselijke belustheid Op menselijke vreugd en menselijke pijn; Dan wàs mijn Ziel een Zee, en hare zelfgerustheid Zou, wijl Zij groter is dan Gij, nóg groter zijn.…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

Wij kwamen verdomd dichtbij elkaar met onze stemming en klank dat zelfs de stilte schrok omdat het niet goed was er sprong een snaar pracht moment in een fractie welzijn direct weer vervlogen een flits door jaren verdrongen ineens zomaar bij mij opkomt moest het onbewust blijven om nu pas iets moois te beschrijven?…

gronden te diep onmogelijk te peilen en als ik dan sliep droomde ik bijwijlen de donkere diepten naar boven in angst en in zweet kwam ik dan bij verwonderd, 't is niet te geloven hoe wijds is mijn ziel hoe stroomt haar getij de verre verten maar ook dichterbij de sluimerende kusten te diep zijn de gronden van het onderbewuste…

Er zijn van die momenten, Dan duiken ineens woorden op Vanuit je stream of consciousness Of uit je onbewuste Ze dringen zich dan aan je op Als was je geest een wajangschim Tabula rasa ledepop Die niet eens uit kan rusten…

verwijzingenlyriek En stoort u zich aan sprongen in de tijd In avonturen van Sheherezade Bedenk, het zijn slechts mollebonenzaden Synapsen, kiemen in het onbewuste Die aan het opperwezen zijn gewijd…