Pruimsteen
Daar sta je weer, zoals ik je kende.
Ik pleit voor de liefde,
verscheep het vertrouwen,
totdat je me kust.
Daar ga ik dan, als architect.
Ik restaureer de restanten
van eerdere fouten.
Dit alles gaat onbewust.
Ik ruim het puin,
steen voor steen.
Leg het fundament, totdat je bekent
weer te genieten van wie je nu bent.
Vel en been,
Je woelige tuin.
Daar ga ik weer, als architect.
Ik breek de gebreken
tot het afscheid.
Dit alles doe ik bewust.
Daar sta je dan, oud wijf zijnde.
Ik pleit voor de liefde,
maar laak de zekerheid.
Ik maak me hard voor de lust.
Geplaatst in de categorie: liefde