Alle inzendingen over Bezieling / Taal / Troost /

Je tranen van verdriet zie ik nog steeds rollen Over je wang langs je neus naar je lippen, mooie volle Ik veeg ze voor je af en troost je zo ik kan Je weet niet wat je wilt maar ooit word ik je man…

Moge je veel geluk kennen maar als je ooit problemen op je pad vindt, moge je dan altijd een hand vinden om je te leiden en te troosten, een stem om je aan te moedigen.…

blaas een luchtkussentje vol met het oog op morgen voor wanneer jij er niet meer bent uit voorzorg zodat straks je nabestaanden postuum over je laatste adem kunnen beschikken als troost of is dit erg naïef…

Ik wil je Ik wil je troosten Ik wil je verdriet wegnemen Ik wil je beminnen Ik wil je verslinden Ik wil je voelen, diep van binnen Ik wil je hart met het mijne verbinden Ik wil je lijf Ik wil je voelen, hoe je met mij de liefde bedrijft Ik wil je dicht tegen me aan Ik wil je nooit meer laten gaan Ik wil je!…

Zij zijn het die mij troosten. In angstige, eenzame uren, praat ik alleen met hen.…

Maar je bent niet meer mijn naaste Zoveel zeeen ver van hier Dus ik troost me met het vouwen van stapels werk en scheepjes van papier.…

ik draag je als een bloem in mijn hart in ‘t licht dicht bij U waar schaduwen van bomen zinken U die zon bloemen en de merel geschapen heeft en mij om troost te brengen met mijn verzen Uw muziek in mijn verzen…

over wat voorbij is en nooit meer terug komt behalve te vluchtig in dromen en foto’s en vaak te heftig in woorden en gedachten maar soms is er de troost van begrip en klein gebaar van anderen die het kennen…

bewandel het mozaïek van je ogen voel je wimpers troosten ze stroken tegen het blote van je bange ruggengraat en spoel je voeten dan in je tranen en was je handen en je hoofd gedoopt ben je verdoofd beloofd een herborene…

(In Memoriam Gilbert) gesneden uit goed hout het moet een berk geweest zijn slordig gevlekt weliswaar doch aan bast herkenbaar wit het gebladerte ook in grijze lucht lichtvoetig, te kwetsbaar om de zon niet door te laten de man die vocht met taal totdat het speelgoed werd dompteur van cijfers en wetten als waren het zijn geliefde…

Op het laatste uur geoogst, dat beleef ik als een troost, waarvoor de winter zal moeten boeten en de dichter in de taal herleeft.…

Een beeld van moederliefde schrijf ik spreek haar taal ik schets een kronkel als die niet mee wil met de buiging in ’t verhaal schets ik een haal ik zoek naar rijm en ritme noem het knoeien worstelen met taal ik bouw een beeld dat reeds bestaat maar overgaat in woorden geef het een naam verschuil de zin maar het spreekt niet…

Wanneer brengt taal klaarheid? En niet woorden zoals waarom, met het ontwijkende antwoord, daarom. Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

Je gaf me een boek in jouw taal mij onbekend ik wist niet hoe het uit te spreken maar zong de woorden vol klanken die ik nooit eerder had gehoord na de laatst gezongen noot sprak ik aarzelend jouw taal de letters komma’s punten ik begreep het allemaal alleen de zin ervan verstond ik niet…

taal is van geen betekenis geen basis voor diepe kennis die ontmaskert moet worden er fluistert geen mysterie in haar beweringen taal is alleen wat vogelgetjilp om boodschappen te verzenden af en toe gecamoufleerd tot fleurige bloem met klinkers vol kleur maar al te vlug is de potloodklank weggegomd of de schrijfinkt gevlekt in stotterende…

Taal heeft iets van stilte de rillingen gaan over je lijf van kilte uit het woordenboek springen zinloos de woorden. Pas als de schrijver er mee aan de slag gaat worden volle zinnen geschreven. Plots wordt taal dan leven. Het is aan de dichter een tweede laag aan de zinnen te geven.…

Wat leert ons taal wanneer het gaat om wezenlijke dingen waar die wij kennen vreemdelingen, inheemsen vrienden zijn in warmte omgesmolten lichaamstaal stromend door ledematen van hand naar hand tot in het hart vertaalt wordt taal ontvreemd, de vreemdeling onthaald. Geschreven bij het gelijknamige boek van Kate Grenville…

De toon van de troon is rede tot treuren voor "Onze taal" Dat is "smuldersen": nieuw werkwoord voor 'goed bedoeld krediet verspelen'!!…

Die ene sleutel opent ook de laatste deur waar taal toegang heeft…

vooruitkijken nogal logisch kwestie van taal achteruitkijken door de achterruit spiegelen…

Een spreekwoordelijk woord Gevangen en in taal geschreven. Haikoe, een beknopt verhaal.…

stilte wordt voelbaar wanneer mensen in alle talen gaan zwijgen…

taal blijft grappig ik zeg niks je zegt wél wat inderdaad!…

Een schilder een werk een teken van licht Het labyrint van taal Geboren: een gedicht…

spreek beleefde taal dat wordt het beste verstaan en voorkomt woorden [senryu]…

In de stilte in herinneringen in woorden in die andere taal. Bij mij om me te beschermen dicht tegen je aan en ik na al die tijd toch huil.…

ik heb geen heldere woorden om met jou te praten geen stormachtige zinnen om met jou te fluisteren de stilte is zo luidruchtig dat ze ons gesprek verstomt de pijn druppelt uit onze zielen en zelfs dan vind ik geen klanken van troost…

Als een teddybeer wil ik je zachtjes knuffelen en je troosten als het moeilijk wordt. Als een zonnetje wil ik je beschijnen en laten schitteren. Als een maan wil ik je schouder zijn om de rust op te vinden. Als een dolfijn wil ik je overal volgen en bij je zijn. Maar het liefst van al wil ik mezelf zijn en zielsveel van je houden.…

nachten gehuld in tranen stil verdriet ontwaakt liefdeloos verlaten huilt hij zich in slaap vindt zijn troost in dromen lacht de sterren toe verscholen in het duister verdwijnt de eenzaamheid…

Zijn moeder was heel tragisch overleden: ze had zich met haar minnaar doodgereden en zoonlief zocht toen troost in joint en fles. Helaas, als je vandaag de dag niet deugt heeft men geen boodschap aan je slechte jeugd.…