Alle inzendingen over Boek schrijven

Ach wat heerlijk boeken te kunnen lezen een nieuw boek, veel mooier dan een nieuw lief immers bij hen ben ik immer op mijn qui-vive tussen de letters kan ik echter onbevreesd wezen Ach wat heerlijk boeken te kunnen schrijven worstelend met pen, letters, inkt en papier over heden, verleden, toekomst, nu en hier Veel mooier nog dan schilderen…

Denk aan wat je op de laatste pagina van een boek zou schrijven en schrap al het voorgaande en ook dat slot en begin opnieuw te schrijven. Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar uit liefde voor het firmament dat niemand open of dicht zal vouwen. Trek halverwege de berg je kleren aan.…

Over ons ben ik een boek aan het schrijven maar ik ben nog maar bij het begin ik verdiep me vandaag de dag steeds meer in jou ik leef me helemaal in Ik ben nog maar pas begonnen vanaf het moment dat ik je zag ben zo dankbaar en voel me uitverkoren dat ik over ons schrijven mag Wat er verder gaat gebeuren is niet bekend daarvoor…

Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak. Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

Tot het boek vergeelde en ik zelf ging schrijven en versleten woorden deelgenoot maakte van de magische stroom van de herinnering.…

(in trance zijn zoons hand vasthoudend) Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren onophoudelijk oorlogen.…

Mijn schrijven is niet deugdzaam verheelde woorden Anders beleefd dan een boek aanschaffen Met vingers voelbaar gelezen door de bladeren glijden bronwater zonder droogrest Tafelbladen zonder kruimels Ontlichamen zonder ritselen Het woord dat eerder was dan het schrijven In stopakkoorden beschrijven Stille krachten zwijgen Gesproken woorden…

Laat je woorden vliegen als vlinders uit je mond ‘k zal ze schrijven in een boek vol bloemen waaruit ik inspiratie vond. Spreek in alle schone kleuren die mijn tuin te bieden heeft zoeter dan de zoetste nectar die de zomerzon ons geeft schoner nog dan al wat leeft.…

, dat ze in zijn ogen kijkend de pen aannam die hij aanreikte zijn pen, haar inkt, hun boek ze sloeg het open eerst aarzelend haar hand gisteren schreef ze voorzichtig de eerste woorden hij voegde toe vanaf vandaag schrijven ze weer samen beiden wat ouder wat wijzer maar de geur van old Spice blijft bekoren…

vrij Schrijven groeit tot burgerplicht ‘Hoe mensen wensen realiseren’ wil M.…

Ik heb met woorden gevochten als was het met de degen kom ik nu gedichten tegen sla ik het boek even open dom van mij om toch te gaan lezen ik weet hoe het gaan zal ik struikel al over het eerste woord poëzie lezen is soms als schermen poëzie schrijven daarentegen is als dansen op je eigen bal.…

Op elke nieuwe dag brengt mijn pen het boek dichter bij het einde. Het dagboek wordt eens gesloten door het laatste woord van mijn gedachten. Maar aan mijn gedachten komt nooit een einde Elke dag is een nieuw begin om te schrijven.…

en over dat boek dat nooit geschreven werd omdat ik steeds hetzelfde schrijven zou over jou hoe lief je wel was en hoe teder over hoe het niet kon tussen ons hoe jij met je hoofd in een andere wolk zat dan ik hoe we uit elkaar woeien hoe we elkaar weer ontmoetten soms en dan weer even schoon weer speelden…

boek van mijn gedachten vol van mijn jaren leeg van mijn toekomst dichtgeschreven bladen van eenzaamheid ik wil in je schrijven op morgen en morgen elk volgend blad happy days are here again dagen die voorbijgaan als in mijn vroegste jeugd maar op morgen en morgen schrijft mijn pen niet…

ongetekend schrijven Waarin men niet al te discreet Mij wees op wat God had verspreid: U dient achter ’t fornuis te blijven Te zwijgen zo u heus wel weet Niet meer te zijn dan catecheet…

En de punten zijn wat afgestompt We zijn toe aan een nieuwe boek Een boek die wij samen kunnen schrijven Die wij zelf kunnen indelen.…

werkwoorden moeten iets doen leggen we dan uit en dat doen ze ook lopen staan liggen kijken zoenen eten is echter al moeilijker met 'kunnen', doe je immers niks niet te vergeten 'zijn' schrijven we boeken over dan snappen we het maar toch niet helemaal een paar opvliegende vogels kijken we naar ze verdwijnen aan de…

ik lees boeken en handen aan lange tafels in stille zalen en verloren ruimtes volg ik aders en lijnen, gesprokkelde letters tot zinnen gevormd kan ik waarzeggen, toekomst voorspellen in alle rust het einde dromen of blijf ik hangen in sprookjes, het schrijven in stilte van een eigen verhaal…

hij vond 't zeker het proberen waard ook al las hij zijn eigen boeken nooit met schrijven vond hij z'n ware aard het moest een keer lukken toch, ooit van dierbaar leven tot vergeten dood woorden staan op zich, substantieel van koren tot een maagdelijk brood nooit werd een gedicht zijn deel…

de buitenkant van wat men zeggen of schrijven wil laat zich zelden vangen in een woord alleen het is als water dat zich vertakt in rivieren wat binnenin gebeurt is een duistere zaak een gesloten boek een enigma zoals je wilt een onzichtbare oceansche rivier die diepe zeeën zoekt hoe stroomt taal naar buiten hoe vinden…

herkennen in mij doorlopen in straten is een gave die ik vervloek op zoek naar jou kan niet meer loop weg loop weg van het verlangen het verlangen van jou en mij help me schrijven dat boek over ons twee geluk is lijden jij weet…

de essentie van het schrijven is niet een boek uitgeven maar je in het schrijven uit te kunnen leven als een voetballer echt van z’n sport houdt een topper wordt of niet zal hij dit van jongs af of tot stokoud blijven want de passie verliet hem niet een bloem leeft voor dat wat hij moet doen het zijn - in kleuren en geuren en afwachten…

ook niet waar het om gaat nu ga ik het echt proberen want alles valt te leren ik zit weer in een klas met boeken in mijn tas ik lees mijn eerste verhaal moeilijk hoor die taal maar mijn probleem is na jaren opgelost eindelijk ik ben er van verlost woorden zijn voor mij niet meer zoek, ik kan ze lezen in een boek.…

ik zag je driftig schrijven in het natte zand woorden die jij van de daken had willen schreeuwen maar je kon de stilte niet verstoren van het eindeloze strand waar meeuwen keken naar de sporen van je voeten in het cirkelend zoeken naar een karig maal zij vonden slechts je boeken de woorden opgevist door een trage vloed van…

Later bestaat niet meer Het boek dat ik Nog schrijven zou Is er nooit gekomen Plannen zijn dromen Geworden, gedroomd Maar niet bewaarheid, Later bestaat niet meer Alleen het nu nog Alleen het moment Waarin we leven Vanuit een wijd besef Vanuit een wij besef Waarin we nooit Meer alleen zijn Nooit meer samen alleen…

dan eens hij zit nu in de keuken 's avonds aan het ontbijt en begint alvast te schrijven wat hem morgen brengen zal…

op Ik zou een ander eind willen verzinnen Ik zou een ander hoofdstuk willen schrijven Ik zou een ander boek willen beginnen Maar ik kan het niet Diep van binnen Zit mijn grote verdriet Goed verborgen voor buiten Als ik in de spiegel kijk Zie ik die stoere vrouw, onderweg naar morgen!…

dan lijkt het leven op het verzamelen van littekens voel je de huid niet meer eronder een leeg boek vol onzichtbare inkt alleen leesbaar voor die ene lezer het gemis dat er is zal altijd blijven voor een deel dat andere deel moet je helemaal opnieuw schrijven de gaten invullen de letters spellen: o v e r l e v e n…

Het lichaam moe en uitgeblust de ogen zwaar verlangend naar rust toch weten vele gedachtenstromen de stap naar nachtrust te voorkomen Getob dringt ongewenst naar binnen en laat zich niet door slaap overwinnen Na veel gewoel het licht weer aan pak ik een boek onder bed vandaan hopend dat lezend in het schrijven de zorgen uit mijn hoofd wegdrijven…

Ik ken de taal van zwijgen het geluk in de boeken van vroeger en er is nog stof over, genoeg om over te schrijven.…