Alle inzendingen over Branding OR kussen OR golven

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Zomer is voor mij de zee, die opgejut door westenwind haar branding naar mij lonken laat. Ik kan niet anders dan mezelf verliezen, drijvend op de toppen van golven vol plezier. Ik keur ze met mijn ogen. Geef mij aan de sterkste mee En schiet pijlsnel naar ’t strand. Surfplank van vlees en bloed.…

De schuit gaat verder golven makend, tot de oever ze komen mijn kant op en ik bedenk: zoveel golven, als mijn tranen ooit vergoten, terwijl men zegt: elke dag: een geschenk?…

Ik luister naar de branding, naar het water uit de zee... ‘k luister goed want golf na golf, komen er woorden mee... Ik kijk nu naar de branding, naar golven, eb en vloed... en kijk maar goed want op en af, geeft vloed me telkens moed...…

Geboren uit het schuim der golven gekust door de branding gedragen door onzichtbare handen schoonheid en kracht Aphrodites macht…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

Ik ben een rots in de branding van de zon Ik ben een rots in de woeste golven van de zee Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…

je raakt terwijl ik door de branding stap jouw voeten in de oceaan zijn slechts een zee met golven en wat wittend schuim van mij vandaan lange benen stappen trots door zand en op de rots je blik voorbij de horizon treft mij in ondergaande zon gedachten dansen rood geboren uit dezelfde schoot je beeld wordt zichtbaar in de schemering…

ik zag je over golven stappend een frisse oceaan je kwam aan land een glimlach vroeg mijn hand ik gaf je strand, een branding om te kussen je rankte hoge benen borsten strakten fier ogen die intussen verder keken dan ik ooit van iemand zag we lachten in verstaan nat dook je in mijn armen om er niet meer uit te gaan je bent mijn…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik heb de zee gekust Elke zilte druppel met mijn lippen proevend Ik heb de zee gekust zag de branding golven Maakte die tot de mijne…

Op lippen van voorbije jeugd wiegt onze zeilboot als een veer in keerkringen van levensvreugd gespiegeld door het mooie weer ons gemoed draagt over water dat zo stuurloos is bevaren in het zicht van zoveel later om kompassen te vergaren nu onze richting is bepaald over de golven van weleer zijn onze kussen - vrij vertaald - de ziel van…

ik zie poëzie als een zee van woorden die zijn uitverkoren te mogen rijden op een branding van golven naar het strand van oren die het gaarne willen horen... 'als dit wartaal is dan is er ergens iets misgegaan'…

diep is de oceaan vurig de branding hij leest zij leest golven huizenhoog hij schrijft zij schrijft letters in het zand hij lieft zij lieft in oneindige tederheid hun omhelzen…

In vertekend licht ligt ze als verloren kussen naar de overkant te staren te luisteren naar waterwillend wit wachten we de branding af er is nog tijd om taal te kiezen te spreken over leven morgen mag je dromen mag je zweven.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Golven rollen als branding over het strand En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan Wissen sporen van verleden uit het zand Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan En peinzend op ‘t duin over verre watervlak Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…

Golven rollen als branding over het strand En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan Wissen sporen van verleden uit het zand Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan En peinzend op ‘t duin over verre watervlak Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…

en ontwricht richt haar zeilen op de duinen haar boeg verstuift het groen dat leven nevelt als haar zoen seizoenen in de branding voortstuwt en sproeit langs een fluwelen muur in golven van vierentwintig uur…

Ja maar, ik wil met je kussen, vandaag, dolgraag, gestaag, maar laag, ik wil je hoofd kussen. Nee toch, Ik wil met je kussen spelemeien, vleien, bakkeleien, breien, ik wil je hoofdkussen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

Een heleboel niets, zo lijkt het, doch het geluid van de golven verraadt een veelheid iets. De branding licht op door maanlicht verlicht en verdwijnt weer in het donker. In deze stroming ontdek ik een eenzaam scheepje dat schreeuwend in de leegte dobbert om hulp.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…