Alle inzendingen over Brood

meeuwen in de mist Het doet mij huiverend naar zon verlangen Al wekenlang is de rivier gevangen En ligt mijn woonboot star in ijs gekist Wanneer de mist door wind wordt weggewist Zie ik de watervogels onbevangen Bij honderden rondom mijn arkje hangen Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist Ik voer hen vis, strooi graankorrels en brood…

, in plaats van koek Oh deel je brood met mij, denkt hij Ik heb een week lang niet gegeten Maar ze lopen allen om hem heen En ieder is hem vergeten Hij staat niet op hun vriendenlijst Geen smile staat klaar voor hem Is onze liefde uit het zicht Stil.…

ze met elkaar vergeleken in vorm en bijzondere kleur voor ieder was licht vruchtbare aarde een plaats in de zon waar hun leven begon wij met alle talenten worden gestuurd en geduwd gemanipuleerd en uitgeprobeerd voor een plek in de maatschappij opgevoed en geleid om te leven op een manier die is verweven met de kuddegeest van een brood…

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

Ik wilde juist van daar vertrekken naar elders waar de zon schoon scheen lachend daar buiten te zijn gesloten waar een zee van bloemen om me heen, toen je de sleutel kwam verstrekken; ik dacht: ik ga er toch maar heen maar wat ik vond: verbitterd brood jouw leven bleek al jaren dood; vond er vervuild, vervallen en vergeten wat vers zo graag…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

Nog zeggen oude mensen, dat de hemel het gezonden had dat het smaakte naar cake of gebak en dat het eigenlijk geen brood zou mogen heten. Laten ook wij die het niet meer geloven het toch maar niet vergeten.…

ik proefde zware tijd, gevuld met zwart en zoute dagen en mijn bloemen bloeiden niet, er lag verdriet op elk gouden blad leegte vulde langzaamaan het gat dat voortkroop door de nacht en waar de ochtend leven gaf- bracht het daglicht de teneur van immer hol gestelde vragen…

in vlaanderen loopt elke viriele man meer gloeiend heet door de winnende goal van boussoufa of de zoveelste spannende ritzege van gilbert dan door een teder gedicht van herman de coninck of een oproerkraaiend vers van remco campert. zal in nederland, noch in frankrijk anders zijn. ook zij hebben hun gevierde sporthelden, die hun…

In het holst van alle dromen valt de wijn en het dagelijks brood in de mond van de morgenschoot.…

de tsunami is weer langs geweest kaarsen zijn gedoofd in heilige huisjes waar aarde beefde liepen catacomben vol met rijke roomse geesten nog flakkert in schuilkerken de vlam van hoop in droef verwerken brood en spelen zegeviert maar jan modaal betaalt de decadenten voor zijn loos vertier…

een glas van ijs, staand water als dorst, voortdurend een brood verdeeld in stukken zo ochtend als dagelijks herhaalde gebeurtenis vruchtbaar, ontvankelijk een samengestelde bloem uitwonend in habitat ontaard in bodemleven afwezig ten tijde hunkerend naar…

Nu weer rook je naar vers brood, ik verifiërde, kwam de lucht door het raam van iemands broodbakmachien, een bakkerij misschien in de stad? Nee jouw lijf! Ik liet je raden waar je naar rook nee, iets lekkers, zei ik wat je soms vroeg in de ochtend ruikt in de stad... je noemde bloemen, ochtenddauw, maar je kwam er niet op.…

Machtelozen eisen alleen maar brood. En spelen.…

maand roept ze blij maak jij je dan geen zorgen nee zegt zij want God is er bij op dat moment dacht ik heel even ik heb haar brood maar zij heeft mij weer zoveel hoop gegeven…

Hoeft ook het volk zich niet meer te vervelen, Geen volk kan zonder brood en zonder spelen.…

het scherm lacht vooral neuzelt onzin van de straat slaat zwart als het gapen overgaat wie blaast er nieuwe adem in het lijk dat sterft van verveling wie stelt de dood nog even uit?…

In uw Woord voedsel voor de ziel vind ik mijn dagelijks brood.…

Hij breekt het brood en spreekt zijn woord, zwijgt een moment, schenkt dan de wijn uit, hij dankt zijn vader, dankt de tafel voor dit intieme, laatste samenzijn. Ze nemen van het brood, drinken de wijn, verstomd is het gefluister en geschuifel.…

er is een noot die jengelt om een melodie van wie het witte doek dat nog steeds wacht op streken van de Brood ineens is er de vlam die vuur ontsteekt en Brood weer leven deed in verf op de kwast klinkt melodie die op papier de noot en componist maar steeds vergat…

eikeltjes vallen maar de eekhoorntjes eten nu veel liever brood…

crisis het geitje krijgt wat minder oud brood…

regenpauze prompt in actie de vogels ik ga om brood…

ik ga geen brochure downloaden om mijn brood van beleg te voorzien…

Mussen zonder huis tjilpen naar een stukje brood op de puinhopen.…

Die mevrouw wil iedere dag rosbief op haar brood. Het is hier geen hotel!…

Die bakker van Albert had niet door Dat een muis niet achter maar voor Het brood ingekropen was. Nog mazzel werkelijk waar, dat de zoo gesloten was, want stel je voor dat er een olifant ingekropen was!…

hij sprak het brood een zegen brak alles deelde hij uit hij deelde zich mede…

Maar het brood is op, en de honing, en er is nog slechts één aspirientje.…

Zo lang we ons zelf niet overleefden in de dood Van 's levens goed, Vereerde ik weelde in arbeid, daaglijks brood, En 't onbezwaard gemoed. Ons daaglijks voedsel is sinds lang het brood der smart; Mijn werk verging Tot dor gepeins; en van de vrede in 't hart Vergaat de erinnering.…