121 resultaten.
Droomnatuur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 landschap
veel kleurrijker dan zijn herinneringen
konden vertellen
om de betekenis te duiden
diep in zijn duisternacht
een kleine kwast in zijn handen
om de wereld even te veranderen
in de fantasie van zijn gedachten
onderweg naar een nieuwe droom
en het fantasie landschap woekerde voort
de innerlijke natuur liet zich weer gelden
vitale…
Jij bent soldaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 wie zijn wij
anders dan de
blik in onze ogen
met de sprankeling
van perspectief en zoete
streling van ik heb je lief
de vitale duiding
van de woorden
in onze stem
die weerbarstigheid
doet scherven om
warme liefde te erven
het werk van
noestige handen dat
langzaam de wereld verandert
gestaag in het ploeteren
binnensmonds foeteren…
Wij prieelen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 je trippelt
lichtvoetig blij
over gras dat
groen naar je lacht
rondt borders
streelt bloemen die
bloeiend op je wachten
geurt hen dichterbij
wij prieelen tussen
slingers herinneringen waar
ooit ballonnen hingen
met opschriften van toen
nog is je jeugd
onvergankelijk vitaal
straal jij warmte en
liefde naar ons allemaal
laten…
Vloekende tranen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.357 Bron van nieuw leven, jong en vitaal.
Beschermd door jou.
Onzichtbaar word je aangevallen,
beetje bij beetje groeit het.
Het leven wordt langzaam
uit je gezogen, je bent op.
Dan komt het moment
dat de dood, je ergste vijand,
zich ontpopt als een vriend,
waarnaar je intens verlangt.
Onze vloekende tranen
zullen ooit drogen.…
Dat weerbarstige
netgedicht
4.0 met 160 stemmen 59 soms kraakt
de lucht in
droge dorre tikken
niet het vitale
geluid van een groep
horzels die zitten te bikken
het kraakt
onverwacht zonder dat
er een sprankje leven lacht
voelt alsof de
dood ook af en toe
nog even bewegen mag
maar alles is
dan al kapot hangt
vele jaren in de strop
en toch is er soms
dat weerbarstige van…
De Merel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 582 De lokroep van haar gemaal
klinkt vurig en vitaal.
De warme klanken galmen luid
en krieuwelen op mijn huid.
Zijn dartel en speels vocaal,
vloeiend aan elkaar geregen
tot een heilige avondzegen
stokt abrupt in zijn keel en klinkt
als “tsjink! tsjink! tsjink"!
Een krijsend pijnsignaal.…
De traditionele leest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 het was schijn
die mij beelden bracht
vaag en onaf
leven leek nog
zacht te trillen in
een beven als angst
zij contourden
een mooi contrast met
een al volwassen achtergrond
waarin hun pril
en kleurig bewegen
een vitale meerwaarde gaf
nog geen fantasie
want ook mijn geest
volgt de traditionele leest
pas later komen letters…
Vreemde vlaggen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 93 chaos heeft danig
om zich heen gegrepen
ons bestaan aan een
smalle draad gehesen
met de zeis al aan de voet
nog zijn de wortels
krachtig en vitaal
maar in zuidwest
heeft wind een andere
geur en kleur gekregen
vreemde vlaggen
worden daar gehesen
als de stormbal staat
wij buigen door massaliteit
willen het oude bos niet kwijt
veren…
Een gids
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 75 ik wil een gids
in het steeds groter
wordend grijze gebied
van mijn leven
waar vroeger
kleuren duidelijk spraken
raakten aan schoonheid
vergrauwt de wereld snel
desinteresse reflecteert
matheid in het vitale licht
de sprankelende helderheid
is langzaamaan verdwenen
nu schuifelen mensen
langs het koel beton
zien niet op of om
uit…
Laat liefde blijken
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 29 ik zag
je hand reiken
naar waar je ogen
kijken je lach laat
liefde blijken
in verrassende
ontspanning
hoor ik stukjes van
jouw enthousiaste
woorden hoe het was
ik zag dat
jij veranderd was
het vitale wat op
de achtergrond een
bedachtzamer mond
de vreugde
licht getemperd
in de nieuwe rust
die jou er snel
bovenop zal helpen…
Nobele echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 84 Er klinkt een nobele echo
van onbezonnen jeugdige adoratie
het idool van de vitale liefde
is als een oude totempaal verzadigd
de zon daalt
in mijmeringen
over het idee
van het diep verbinden
van onze zielen
en het bevredigen
van onze menselijke verlangens
veroorzaakt opwinding
die moeilijk te beschrijven is
omdat liefde ons…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 121 Langzaam wat beter
zegt hij als je vraagt
hoe het met hem gaat
zijn beschermingsmuur
is nog steeds intact
Maar wij zien de scheuren
de gaten, het verval
hij sukkelt telkens weg
als je met hem praat
herhaalt zichzelf te vaak
kan nog steeds niet lopen
heeft met alles hulp nodig
en ruikt naar oude pis
De eens zo vitale man
altijd vrolijk…
Zij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 163 ZIJ
Zij was de sleutel naar jouw hart
Zij was de liefde die je aanbad
Zij was de kers op de taart
Zij was jou alles waard
Van de late avond tot de vroege ochtend
Zij was de Lente en het feest
Zij was de vitale zon
die alle wonden helen kon
Zij was het roer
zij gaf je richting
zonder enige verplichting
Zij was de volle maan
schijnend…
Wakker
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 Maar ik hang aan de maan
bedrijf vitaal moderne kunst
en val op een dag omlaag
om je te troosten in breedte
van alles wat verlangen is
in dat hemelbed beneden
waar jij vol van verlangen
met een glimlach op mij wacht.
Ben jij nog wakker
nu het leven begint met aanvaarden.…
Vreemde pigmenten
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 37 achter
je ogen stukjes
vreemde wereld
tevoorschijn toverde
in een
transparante blik
verdween wat wij
als normaal zagen en
begon nieuw te dagen
waarbij licht in
vreemde pigmenten
de nieuwste kleuren
verkende diepte en vorm
nog zonder norm
wel speelden tonen
een verrassende melodie
die een jeugdig
bewegen orkestreerden
met vitale…
Hypo-allergene therapie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Hij vult uw poriën met stearate
Ureum en magnesium sulfate
Met cera alba en tocopherol
En di-poly-hydroxy-stearate
En is de honger dan nog niet verdwenen
Door quarantainestress van kruin tot teen
Hij werkt zowel verzachtend als kalmerend
En houdt de huid van hand en hoofd vitaal
...…
ZEKER WETEN, DAT VREDE DAN NADER KOMT!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 De mensheid heeft een enorm tekort
aan vredesvitamines
Vredesvitamines de meest
vitale vitamines voor een
oer-menselijk vredig bestaan
Wat zou ik dan ook graag
als VredesDichter
dat tekort aanvullen
Het zijn maar kleine
witte pilletjes
maar met een enorm resultaat
Ik zou ze massaal willen
droppen in de oorlogsgebieden
om in te nemen…
Ware elf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 369 Naast het protserige stadhuis, de imposante
Sint Jan, het verzonken kasteel van Jacoba, mierzoete
wafels en houten kazen, verschijnt dan hier dan daar
een zuster van Camille Claudel, in praërafaëlitische
stijl, wat geen blanco-toerist vermoedt, overstijgt zij,
de Groene Fee van Gouda, alle vergane glorie.…
In pasteltint
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 59 geschilderd met
vele pigmenten
kleine nuances
heb ik kansen
gegeven om met
jou eeuwig te leven
olie en pastel
krijt en het grijs
van houtskool
ook op diverse
ondergronden
hebben wij alles gehad
alleen de ziel ontbrak
jij voelde leeg
koud was de glans
in je ogen er was
geen vermogen
tot contact ook in
je bewegen bleef het
`elan vitale…
Het monster ...
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.695 Verwoestend haalt hij uit
kent totaal geen pardon
vreet zich een weg van binnen
naar waar het leven begon
Raakt alle vitale delen
gaat grijnzend zijn gang
ontziet geen lijf nog leeftijd
denkt alleen aan eigen belang
Sluipt langzaam naderbij
als een dief in de nacht
ik ken geen ander monster
dat een leven zo verkracht
Het monster dat…
Nog tikje troebel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 wij gaan geen
herinneringen
begraven die nog
nauwelijks werkelijkheid
hebben gedragen
ja warmte en liefde
in het leven van nu
zonder te beseffen dat
je ook drijfnat wordt
van regen zonder plu
vitaal in het
dansend nemen
van kleine drempels
die hun stempels
niet onopgemerkt
op ons achterlaten
maar die in spanning
en vernieuwing…
Roze wolkt je lach
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 kindertijd
in die kleur vond jij
alles van boven bij gebrek
aan vertrouwen in eigenheid
zij bleven onbereikbaar
maar jij verruimde je palet
blauw en groen kwamen aan zet
in lange schemeringen
maakten zij contact zodat in op en
ondergangen geluk zichtbaar was
roze wolkt nu jouw lach
je ogen stralen stukjes hemel
het linnen kaatst vitale…
Naief creatief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 wij hebben
samen geschilderd
maar meer dan
de techniek van
eenvoudige streken
kon ik jou niet geven
jij had gewoon
dat heerlijk naïef
creatieve in vorm
en kleur waarbij
verf en kwast
de bloemen geurt
alleen al je lach
lichtte met goud
schaduwen uit
donker en koud
in metamorfose
naar vitaal oud
rijkdom schitterde
in het elan…
Een lichtend spoor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 ik zie je ogen donkeren
maar hun geheimen
lichten op in het
schalks wegkijken
je lach gaat mee
naar een niet voor mij
weggelegd perspectief
in de verte van de tijd
nog heb ik jouw
hand en vingers vast
voel je hart pulseren
met vitale warme kracht
maar onnavolgbaar
zweef je uit mij weg
in een lichtend spoor van
mystieke onaantastbaarheid…
In confrontatie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 ik heb het landschap uitvergroot
groen in duizend tinten
op maagdelijk linnen gladgestreken
maar aan pigmenten kleefde dood
wilde het vitale en de
oerkracht van de zee weergeven
golven vangen in hun schuimig grijs
zelfs geen waterspat bleef hangen
zag de storm schimmig jagen
voelde uit donkere wolken regen vlagen
striemend pal in mijn…
Het album dat jij leven gaf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 245 ik kende de lach
die jij de buitenwereld gaf
hoog gehakt joyeus gekleed
schoonheid die niet
onder welbespraaktheid leed
jij droeg glamour en
wat glitters op de blote huid
wist ingetogen dat de hoge heren
bogen als een knipmes
voor jou en het kruis
maar kende ook
de lach die ik weer vond
in het album dat jij leven gaf
met een elan vitale…
Gaia (3)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 158 De oceanen
zijn niet alleen de baarmoeder
van Moeder Aarde
waar alle leven geboren wordt
maar ook
de buik
in ieder van ons
waar onze aderen
als rivieren
onze vitale organen voeden
in verbinding met
ons hart
dat als een regenwoud
het ritme van ons leven regelt
aangestuurd door
ons brein
dat als de korstlagen van…
ego
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 852 maar alsof
van boven komend besef
hem doordringt
breekt hij
ineens
met vitale kracht
zich los
van de ketenen
van zijn ego
en zijn vleugels
zijn weer vrij
aanvankelijk traag
nog even weifelend
stijgt hij
steeds sneller op
en hij vliégt
vliegt zegevierend
naar de zon…
BESTUREN
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 502 communicatieve vaardigheden en sociale
instelling gespierde handen die het stuur
hanteren worden vanuit het zenuwstelsel
voorzien van positieve prikkels intuïtief
neigend tot het kiezen van juiste directies
voor het zelfstandig opererend orgaan
door gebrek aan kennis miscommunicatie
asociaal gedrag verandert het totaalbeeld
ingrijpend verdwijnt het vitale…
Scheppingscement
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 60 gestaan
waarbij het
zacht verlichtend
rode zelfs in
het donker niet
uit zal gaan
net als opwinding
en verwarming
stimulerend aan
zullen blijven
toch zal in eerste
opzet het geel en
groen van hoop
en natuur domineren
naast het blauw
licht contrasterend
ook een nieuwe kleur
zal de aarde uit zijn
genenvoorraad
als uiterst
vitaal…