Vloekende tranen
Broedplaats van liefde en geluk,
veilig beschermd in je moederschoot.
Bron van nieuw leven, jong en vitaal.
Beschermd door jou.
Onzichtbaar word je aangevallen,
beetje bij beetje groeit het.
Het leven wordt langzaam
uit je gezogen, je bent op.
Dan komt het moment
dat de dood, je ergste vijand,
zich ontpopt als een vriend,
waarnaar je intens verlangt.
Onze vloekende tranen
zullen ooit drogen.
Maar onuitwisbaar zijn de
dierbare herinneringen.
Zie ook: http://marceldijkema.web-log.nl/
Schrijver: Marcel J. Dijkema, 9 maart 2010
Geplaatst in de categorie: ziekte