Alle inzendingen over Choco-ijs

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ook al zal het nooit weer vriezen toch zakken meer mensen door het ijs…

gevangen in het blauwe ijs het lichtblauwe ijs geen gletsjer die de stilte breken kan het smelt het druppelt maar het ijs breekt niet…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

Zo zag ik laatst in lentesferen bloesemblaadjes zich in zachte chocolaatjes binnendringen, slecht voor gaatjes in je mond en praatjes krijgen, het flikken om in no time choco-high te raken, als verwende haasjes uitgedost te balanceren in een lunchroom...…

Sinterklaas was waarlijk ontroerend goed uren in de Bijenkorf was-ie lekker zoet de poppen bibberden weer aan hemadraden marsepein in vele kleuren aan de paden choco letters kruidnoot taai taai de V&D was wel 'n tikkie saai beneden te veel slippies plu's en sokken zie ginds de stoomboot tegen 't mokken onderwijl waren de warenhuizen…

Toen ik vanmorgen opstond lag er ijs op het water lag er ijs op de auto’s en ijs op de straten De wereld was van ijs Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond lag er een glans op het water lagen er glitters op de auto’s en glitter in de straten De wereld was vol glans en glitter Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond…

waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven het inbedden net vóór de vuurzee haar vlammen ontvouwt de gloed in ijs vereeuwigen net vóór het vuur het water raakt hoe het zich tooit in vlammend verenkleed waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven…

Niet goed wijs Wat ligt er op die plas, is dat geen IJS?! Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

Nu schaats ik weer over het ijs, Op Hem is het waarop ik zal vertrouwen, En niets brengt mij nog van de wijs.…

Opnieuw dwarrelt de sneeuw veroorzaakt soms letsel De koning te rijk zich zeer gelukkig voelend als 't ijs aangenaam kraakt Honden aan de imponerende voet blaffen slechts, zonder hun tanden te ontbloten Bijtende kou echter weerhoudt allen de liefde te ontzien van komende kerst…

Voor je het maagdelijk ijs, de toekomst. Buigend over de plecht, daar waar de boeg het ijs splijt, slechts in dat ene ondeelbare moment leef je in het heden.…

De koning heeft er nu een halfzus bij Zo zakt ook Leopold III plots door het ijs Liselotte Landbeck bracht hem van de wijs De womanizer was toevallig vrij Vóór hij haar pirouettes had bekeken Wist de koning al dat het ijs zou breken…

Broos, breekbaar het ijs van een nacht Zoals je me toelacht de ochtend erna Ik hoor 'n 'maar' tussen je lippen het ergste rood door kussen verdwenen Zoals ijs in een ovaal onder winterzon.…

Uit glas- helder ijs gehouwen zijn eveneens de drie prinsesjes op het groot bordes Beeldhouwkunst van de allerbovenste plank Zeer terecht uit ijs gehouwen, koning W.A. van Buren Gehakt in en uit ijs; geslepen* finish ----------------- *gepolijste…

- ijs - wij willen ijs vanille, aardbei en banaan !…

Want ijs kan onweerstaanbaar liggen lonken, Maar zit na één nacht vorst vaak vol venijn. Derhalve vroegen alle schaatsfanaten: “Houdt u ons op het ijs goed in de gaten?”…

in de luwte van het riet en kleine berken groeit mooi ijs in ondiep veen boven ons weifelt een waterige maan beneden een meer van verliezen waar de wind het ijs splijt tussen ons de afgrond de nacht komt op tijd…

Op het gladde ijs is het zonder je schaatsen moeilijk bewegen.…

Met doppinda"s op een oude krant, een beker warme choco in je hand. Zaten we gezellig bij elkaar, ik was misschien zo"n negen jaar. maar herinner me het nog goed. Met een warme kruik de bedstee in, wat hadden we een gezellig gezin. Soms zou ik even terug willen gaan, om ons samen rondom de kachel te zien staan.…

Het ijs is gebroken Maar het wak weer gedicht Starende ogen Vanachter de spiegel Langzaam worden leeggezogen En de schreeuw van onvermogen Zal nooit omgezet worden in geluid Want het trilt niet meer Het pulseert niet meer Keer op keer En wat ooit gebroken ijs was Zal nooit meer water worden…

De koude waait om me heen Het ijs overwint en bedekt. Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Met een ontsnappingsroute. Ja, iemand ziet me het schenkt me vleugels, weg van hier, weg van het kwade Vliegend naar het goede. Tussen rotsen tussen bergen. Daar lag ik.…

Van kindsbeen heb ik kennis van een wak. Denk ik het in dan denk ik mij in de voorbedachte winterdag waarop ik, spijbelend, in de late ochtendschemering, een onbeschaatste, mensverlaten wijde Ankeveense Plas beging waarin mij wachtte steeds hetzelfde en mij toegedachte wak. Denk ik het in dan denk ik mij in dit wak totdat het zingen gaat van…

Ik las dat veel gewonden zijn gevallen. Hun eigen schuld, ze wisten dat het glad was, hier heerst een zee-klimaat, volgens de atlas. Waarom dan tóch naar buiten met z’n allen ? Voor een gewonde valt daar niets te winnen. Als je gewond bent, blijf dan veilig binnen !…

Bevroren vijver, het ijs rond gouden vormen maakt diepvriesvissen…

de donder dringt en rolt hoekig over scherven een dek dat knispert, de doffe speklaag onder de ribben van een rubberzool dit is het late antwoord op de iele schicht in deze diepvrieslucht wil geen vezel bederven de zeebonk veegt het kristalpoeder van de stoppels duikt gapend in het donker dons van de kajuit knieschijven in de klem van een…

Nog wandel ‘k door het zwaar berijpte gras, En hoor naast me op de vaart het fijn gekras Van schaatsen over ’t hol rinkelend ijs: Ik heb ’t gevoel, of ‘k op ’t bevroren glas Cirklend, zwevend, zwenkend op kunst’ge wijs, Met ’t buigend bovenlichaam daal en rijs: ’t is in mijn rug, of ‘k zelf op schaatsen was.…

Langs maanden rent zij voorbij de tijd waar later haar ademloos inhaalt zijn schaduw plots verschenen onder de lantaarnpaal vlakbij die ene blauwe luifel waagt verward slaat zij beide armen om haar schouders verweren helpt niet de laatste run is wankel het ijs smelt…