Alle inzendingen over Dakloze

Geen sneeuw een stille kerst geen samen zijn kerst is voorbij De daklozen op straat leven hun leven zo goed als dat gaat want ook dat is hun streven De sneeuwstormen over zee kostten vele mensenlevens de oorlogen die blijven woede en de tv geeft ons die gegevens Een meisje ergens in het land kent al die ellende niet meer aan neemt…

werd alweer een witte winter halverwege de maand december kriebels kropen stuwden mij naar huis maar waar woon ik en waar is mijn thuis zwervend zoekend mijn haard daarginder werd kou tastbaar zeker niet minder kocht onderweg krans en kerstkaart laatste voor een hechte verre vriend eenmaal gepost voelde ik warmte herinner plots huis voor daklozen…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

vanaf tweede kerstdag Nederland door emoties werd overmand Kinderen, volwassenen en bejaarden deden allemaal hun duit in het zakje het bleek van ontelbare waarde iedereen verdient een gouden plakje Toen mijn dag vanochtend vroeg begon zat mijn verstand zich nog steeds te vergapen en vanavond liep ik langs het station daar zag ik vier daklozen…

Omdat het binnen warmer is dan buiten Heeft dat allicht die arme man bezield. Vandaar dat hij dus steeds een ruit vernielt, Hij vlast erop dat ze hem op gaan sluiten. Voor recidive krijgt hij drie maand straf… Als ‘strafverzwaring’ één maand ervan af.…

Een dakloze zag je het langst. Je wangen ingevallen, je oogbollen als knikkers in uitgeholde holten. Je zou in rioolbuizen slapen, of in zolders van oude huizen. Ze noemen je 'Uileman' Of gewoon 'De uil'. Soms 'Heer van de nacht' Een wijze man zei: 'Jullie doen hem bestaan, hij is jullie eigen angst'…

. --------------------------------------------- 'Meer daklozen door verscherpte regels' 3 november 2008 AMERSFOORT - Door de verscherpte regels dreigen duizenden mensen met een lichte handicap met ingang van 1 januari geen zorg meer te krijgen.…

In het beloofde land tasten de eenvoudigen van ziel in het duister, ze zijn de daklozen onder de purperen zon en zijn allang de goddeloze beloften moe, papieren regels rotten in het hout, een leger wormen splijt de houten wereld open, bedekt het labyrint van de aarde met hun koele maskers toe.…

samen met bacteriën die met het bleke wit als schutkleur hun bestaan vonden in een licht loos milieu waar mijn streepjes licht de portalen aangaven waar dood en verderf energie produceerden uit lichtgevende symbiose van ongehoord en nooit geweten die daar hun supers voor voeding vonden die wij uit onze overvloed aan naam en daklozen…

. ------------------------------ Dit werkje is van een dakloze in Rotterdam, 'Ben'en sinds ik met die groep mensen in contact ben, is mijn mening aangepast v.w.b. die doelgroep.…

het monster klauwt mijn ziel open in één ademtocht word ik teruggeworpen naar de kamer verduisterd in ieder klein verschil oude boeken als daklozen, de schreeuw van een kruis als schaduw een engel op doorzichtig porselein, nooit bevrijd ik zie kleine meisjes kruipen uit aangeraakte bladeren, van wat er nog rest in dode ogen en de waanzin…

Wie een dakloze straatkat, die zichzelf voedt met de etensresten uit vuilnisbakken? Ik ben het allemaal geweest. Ik zeg niets meer. Ik verraad mijn onderduikplekken niet noch verraad ik in welke schim ik verdwijn of welke rokken ik moeiteloos optil. Nog zie ik die toverlandschappen en parelkastelen.…

Ze bliezen bijna de wazige gangen op een fijn vertakt web, ondergronds waar de daklozen wonen in spelonken. Vreemdelingen werden verdacht. Maar wat of wie is vreemd hier?…

kijk die man nou eens beven; lege fles naast de bank ja, hij is aan de drank geraakt door het leven kijk die man nou eens beven; grauwe kleur van de rook ja, hij is aan de coke geraakt door het leven kijk die man nou eens leven; ligt al jaren alleen ja, zijn bed is van steen zou jij dan niet beven?…

hoofdstad vol lui met dak noch vooruitzicht De gure wind der achterstelling luwt niet achter pokdalige deuren Sjofele huizen ontberen media die ons achter dubbel glas opbeuren Laatst beroofde men een baas naast zijn slee van zijn horloge, een modest huis waard Zijn idool, een blits voetbalkampioen weet hoe laat het is voor 1,5 miljoen Daklozen…

Een lang lont Loopt naar het kruitvat dat hem beknelt Het korset van de wankele held Stofgoud kleeft aan zijn wimpers De iris heeft een rand van violet Dan heft hij een lillende arm Lacht de brokkeltanden bloot Als een dakloze die hoont om de goot Hij vindt haar blik en slaat alarm Verkrampt en doof voor de grondwet De rechter die hamert…

grijsgroenige dak van het pijnbomen bos achter de duinen schreien bottige takken hoekig omhoog tot in kokende broccoli kruinen ze rouwen om al de gevallen naalden alsof ze gemeenschappelijk faalden maar de hoog daar verborgen cigalen herhalen en herhalen hun verhalen van 't echte, verdróngen leed hectaren en hectaren dakloze…

Te dolen door eeuwen van dakloze bladeren, een plek waar niemand komt en de seizoenen als schimmen elkaar omhelzen, schuilplaats waarin we verdronken als minnaars vermomd.…

En wij, dakloze Lutheranen gaan uit, de wijde wereld in als nestvliedende zwanen. Laten iets van Luther merken in zoveel andere kerken. Zingen in de wereld wijd ons lied, aan God gewijd. Wij, die weten nu van wanten, die nu elders gaan en onze appelboompjes planten.…

Te dolen door de dakloze bladeren, die spreken, plekken waar niemand komt, seizoenen als schimmen elkaar omhelzen, schuilplaats waar we als dronken minnaars zijn vermomd.…

Al zijn we sneller worden dan het licht technisch komen we dichterbij Venus en Mars gedreven door de sexy stroming in van wind joeg een meteoor het mensdom aan geperst uit de opwelling van een traan met de afmeting van een oceaan, dichtbij binnen handbereik ver bij ons vandaan, ironie van een dakloze die z’n plek nog zoekt, de ziel heeft…

Niet te peilen, hoeveel leed er zal zijn geleden Vele daklozen; duizenden doden en gewonden Werden er onder gebouwen en puin gevonden Wie zal weten hoeveel strijd daar is gestreden.…

Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders van a tot z, te land ter zee te bed in ziekenhuizen samen met geert wanders een rondje langs het veld der Opperlanders Skijken wattut SCP beweert van al die dakloze…

duizenden lege gezichten, De opbrengst van een dag, Striemen in de snijdende kou, Zichtbare tekening in grauw gezicht, Vol honger warmen aan neonreclame, Koud rood-wit lokkend licht, Een dans van blind gezicht, Licht dat licht doet versperren, Licht dat zichzelf morst, Mag naar buiten kijken, Onnodig overbodig licht, Goed genoeg voor daklozen…

Als schoonheid niet wil buiten slapen, voldoende middelen bezit, station maakt waar veel daklozen mijn hart aan het wenen maken, en eenzaamheid en pijn, de liefde niet meer raken. Als hartswarmte tekort aan opvangplaatsen bied en mensen niet menswaardig worden opgevangen.…

wandelen van de Jordaan naar de ontsex-ste Wallen via ‘t Damrak, de Dam terug naar d’ Elandsgracht mensen, ik kan het wel uitschreeuwen van geluk de schellen vielen van m’n ogen, zag ik het goed want waar honderdduizenden vaak fast food vretend de straten, pleinen en grachten beliepen, bezatten werden nu enkele wandelaars, ’n hond en daklozen…

bruidsboeket Naast tomaat aubergine in de moestuin gezet Lavendel kamille tijm rozemarijn Doen de bloei schielijk over - discreet sierlijk fijn Basilicum zuring golft groen in de wind Slechts de mint die het tijd voor een winterslaap vindt Een hagedis bakt zich warm in de kozende zon Steels loerend naar prooi met zijn dubbele tong Een dakloze…

Honderden kaarsjes in devotie ontstoken, een dakloze zijn krantjes slijtend in de hal. Overvolle winkelstraten, uitnodigende etalages, poppen stijlvol gekleed in kersttuniek. Haastige menigte, de laatste inkopen, een vrouw slapend onder kranten in een portiek.…

Hij oogt zo vrolijk frank vrij en fris, draagt mooie ogen in zijn barst kinderen vrouwelijk in zijn kruin ruwe bolster blanke pit kastanjes elke jaar kaarsen, statig alsof hij bidt ook vele onbekenden en daklozen kijk als schaduw en troostplek mee verworden tot deel van leven en dood.…

Zie ommezijde zei de Zon, en Maan Zei zie mij in de zonneweide staan De zomerzon neigt tot de zonnewende Niet meteorologisch, astronomisch Zowat de derde dinsdag van september Zie zomer's zotheid, droog zijn eik en linde De zonderlinge wijsgeleerde Zeno Zocht nooit de zon in schemeravonduur Hij mengde zevenkruid met zengend vuur Door…