Alle inzendingen over De IJssel

daar waar de IJssel stroomt was er een dichterlijk ontmoeten een kunstenaar met zwarte hoed toverde er warme welkomstgroeten de zon belichtte de ramen het uitzicht op de Hanzestad bloemlezingen leken te blozen op elk beschreven blad dichtmaatjes van ver brachten rust zo heel dichtbij muzikanten speelden vol souplesse de mooiste…

Aan de IJssel gelegen, houdt de Koekstad steeds haar werkplaats en statig handelshuis, voorspoedig draaiend als een wagenrad. 't Lekkernij, streng bewaard door geesteskluis, blijft bescheiden, ofschoon het wijde naam vat, reist over de wereld op zacht windgeruis.…

De toren staat gestrekt Als hele trouwe vriend Waarboven uitgerekt De hemel allesziend De stad kent op de grond Een schaal en intimiteit Tot ver achter het waterfront Tref ik geborgenheid IJssel mijn rivier, je maakt me bang Met je overstromingsrampen En met je onverstane drang Tot spoeden richting Kampen Ik ben voor je…

Leve de stille dijk op de uiterwaard met zicht op de IJssel die kringelt de rust en overvliegende vogels, een apje dat af en toe rinkelt jouw stem met verhaal, mijn stem en jouw luisterend oor zonder jou zou ik het niet doen maar met jou geniet ik in ieder seizoen…

Je zou dit vaargeulmonster moeten zien Je zou beeld en geluid moeten gaan mixen Dan kunnen bart en nico lekker niksen Mijn god, 't is morgen vast te laat, misschien Vormt 's nachts het wassend water averij Dan zal de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant…

als zij ‘r niet meer is zou ik me van geen raad weten zou ik verloren zijn maar voor ‘t zover is zullen we mosselen eten en zal ik ‘r troosten in ‘r pijn voor 't onrecht dat ‘r is aangedaan door de jongens uit ‘r klas die ‘r aan ‘r haren trokken die ‘r geniepig alleen lieten gaan en zonder ‘r afspraken in ‘t gras langs de IJssel…

Hoewel Karel dacht: Potverdomme, die Saksen, Ik zal overwinnen, ja echt waar, ik hak ze, De pan in, en maak wel gehakt van dat vee, Van over de IJssel. Toch viel dat niet mee. Zoals dat gebeurt met twee vechtende honden, Zij gingen niet door naar de volgende ronde.…

de oude Eusebius met haar imposante pilasters midden in de stad aan de IJssel van de eeuwenoude koek heeft geen weet dat een Bourgondiër op koorhoogte net om de hoek in een middeleeuws gewelf zich vergrijpt aan de borsten van de Dame Blanche uitdagend gekleed met warme chocolade: hij gaf haar geen enkele kans tegenover hem weet…

(voor Ramsey Nasr) Gloedhete lavastromen stromen uit zijn keel, Rijn en IJssel smelten door zijn woorden, terwijl hij fluistert in een warm prieel, glippen geisha's langs zijn zijden boorden.…

op de grens van het oude capelle het stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle…

om er te slapen In Waarder zet een fietsenmaakster onze sturen recht, ‘dat kost niks’, zegt ze de smalle weg naar Driebruggen komt er een bus wij wijken uit naar een oprit van een boerderij verder is het hier weer stil er steken vijf eenden over De Reeuwijkse plassen trillen onder de warme zon in Gouda eten wij aan de markt langs de IJssel…

De rivier is er zoals wij er zijn er wolken zijn en gras en ganzen die er poepen en meeuwen er omheen. Zwijgend turen oude mannen in de verte, het water langs naar het verleden misschien. Niets beweegt. Misschien dat de zee in de verte dorstig wacht. Misschien…

Stilte heeft weer tersluiks het landschap in bezit genomen. Het licht is nu zoals het enkel hier kan zijn. Een late wandelaar met hond, een zacht gefluister in de bomen. Dit is de plek, dit, nu en hier. Waar stad en land elkaar niet raken, stroomt de rivier.…

Onmetelijk haar debiet Stroomt het water maar voort Peilloos haar diept Door neerslag aangespoord Diffuus haar bestemming Zeker haar gang, Ondanks alle belemmering Altijd die drang Onbekend haar oorsprong. De kribbes als vingers grijpend naar het water De dingen die je allemaal wilde doen kunnen wel later Machtig de stroom het beeld dat…

J schreef al over de Tour die morgen start oké, in Utrecht maar toch in de buurt, J schreef ook al dat Gouda in 't geel moet lopen, ach er zijn altijd wel dingen aan te knopen! Maar wonend in Capelle wil ik je toch graag even vertellen dat vlak voorbij mijn deur de meute voorbij komt. En al heb IK niet zoveel op met fietsen, valpartijen…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

De gens Van Zeiss van Bessen Coorenmael Sinds eeuwen aan fort Doorenweerd verbonden Hun oorsprong stammend van de IJsselmonden Verzwakte, zonder nakroost, per gemael Baron de Clyotard van Tetteroode Uit Kleine Schaers, het oude hoge huys Via endogamie met Brakell Buys Verwant aan 't oud geslacht van Clufftezoode Verdoemd als…

licht is een eiland dat drijft, diep is het niet maar gedragen over een rimpeling geblazen. als het aan wal ligt verliest het gewicht. op tast ligt een kleine rij wolken als een witte kroon verzonken. zo ver te zien grijpt rimpeling aan lichte koorden die dringen naar waterkringen. er is een begin aan geluk onder een vlekkeloze hemel,…

Mag ik hier sterven? Niet nu, niet morgen of niet straks! Maar wel de morgen, na de morgen. Zoals ik vaak de morgen mag. Staand in het water. Niet nu, en niet meteen Zo sterf ik zacht en niet alleen Het water neemt mij mede Geen wet en geen verleden. En elke morgen na de morgen. Ervaar ik zacht en mooi het leven. Om zo te weten dat…

aan de overwal gaan stil en traag twee vrouwen ida en marie?…

jij was geen paradijs maar kwam zo zacht in breekbaarheid ik riep jij keerde om de hel van afstand gloeide voor je voeten nam je hand richtingde de grote stad maar jij koos platteland niet vlak je heuvelde in eerst contact glooide ook in zacht dijklange lijnen je korenbloemde blauw ik met mijn waterschap wat molens en de…

jij rivierde ijsseldiep ketelde in kampen meerde aan in veluws open randen toonde toch je eigenheid en in alle vergezichten kom ik je tegen ontmoet je in de borders van altijd waar jij wilde bloemen loopt bloeit in orchideeën en uit zonlicht warmte koopt ik heb je godvergeten lief meander en verander maar zing je eigen…

wat zij in zich heeft - alles - geeft zij ons moeder aarde waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken koester haar moeder aarde haar én haar gaven. neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar overvraag…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…

65 is een gouden jaar zeker voor wie weten dat eerst met 66 jaar het leven echt begint nog niet eens gestart ben jij al ruim bepakt met oogst van liefde die vol de rugzak vult met ervaren wijsheid die stevig anker vindt in de volhardendheid van altijd vasthouden het opstaan na vallen over struikelsteentjes die jouw pad plaveien…

met z’n allen van peutergroot tot moederoud zijn ze present klein - groot dik en dun samen in groot en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale…

onder het water weerspiegelt de hemel - vissen in vogels dagen ploeteren door minachting gegrepen het andere mens lemmerse griffier gaat per koninklijk besluit naar sint nicolaasga er staat een bloem op het perron van forum en hij heet just het trammetje dat naar het eindpunt rijdt - belemmerd en gekaapt…

in de lente van de jaren kruisen zich de laantjes van leven waarin bij het verder gaan zich geurend de liefde strooit die om – voor en met elkaar de armen spreiden tot zomereik op de takken waarvan van heinde en ver zwanger de wolken zwevend en dartelend de schatten enten die het leven kleuren doen rond het bloeiend hof lacht zich het…

het boek wil laat zich niet sluiten door het onverwachte heengaan dat jij en niemand aankomen zag eerder nog schrijft de herinnering steeds weer nieuwe hoofdstukken ons met herleefd geluk vervullend de jaren van samen zo gelukkig zijn met de liefde van en voor het leven schonken twee loten aan de stam die jij liefdevol zorgzaam koesterde…

Nu de waterstanden zijn gedaald, is de nood zodanig hoog gestegen dat men, bij gebrek aan zoete regen, zoute spoeling binnen heeft gehaald. Wie weet wat ons misschien nog meer bedreigt Als straks de droogte tot de lippen stijgt.…