Netgedichten

netgedicht (nr. 16.948):

Deventer

De toren staat gestrekt
Als hele trouwe vriend
Waarboven uitgerekt
De hemel allesziend

De stad kent op de grond
Een schaal en intimiteit
Tot ver achter het waterfront
Tref ik geborgenheid

IJssel mijn rivier, je maakt me bang
Met je overstromingsrampen
En met je onverstane drang
Tot spoeden richting Kampen

Ik ben voor je gezwicht
Met mijn beperkt verstand
Voor je weidse vergezicht
Tot diep in Gelderland

De rotsvaste zekerheid
Van verzetten en geloven
Wijst de tijd ten spijt
Nog immer stijl naar boven

Heldere Zondagmorgen
Slechts gedeeltelijk ontwaakt
Ben ik geheel zonder zorgen
Alle bescherming kwijtgeraakt

De rivier in speelse ronding
Heeft geen notie van Canadezen
De spoorwegbrug als onding
Laat mij nimmer meer iets vrezen

Hij boezemt geen ontzag
Praat zelfs niet van het heden
En maakt geen gewag
Van menselijk verleden

Tabe, Geboortestad
Vaarwel
Ik tref nu op mijn levenspad
De Wereld als hotel