Alle inzendingen over De groeten

Een gebaar, zomaar een compliment een groet of een aardig woord het voelt als een zachte penseelstreek op het doek van het gemoed dat kleur geeft aan je "zijn".…

Slechter dan slecht is het om sprankelend liefdevol creatief leven weg te geven en daarbij een Gelukkig Nieuwjaar groet te geven…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwen lang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheek', 2005.…

Zij zag mij en groette. Zij zag mij en groette alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, alsof zij bloemen plukte alsof zij al eeuwenlang achter een boom had gewacht ----------------------------------------- uit: 'Terug naar de apotheker', 2005.…

Lectori et lectoribus salutem Ik groet u lezer in antieke stijl En breng hierbij de lezeressen heil Wat doe ik hier, u in Latijn te groeten?…

Ik kan je zien dus weet je bent er nog alleen het hoge gras geeft vorm aan je vertrek en even verder bij het hek toch ommekeer: een groet.…

Alle vaders met een dochterlief zonder loverboy – Zend haar gauw een kaartje met een anonieme groet Dat maakt ook haar Valentijn een klein beetje goed…

willekeurige mensen zitten vrijwillig gedwongen in de voortrazende trein een groet een glimlach een vluchtig contact voor even zijn ze samen op weg…

duinen wandelen niet stuiven wel af en aan pannen met winters riet in bekoorlijke dorheid met van dezen een knikje en haar hond likt je fleurt op door de mens die de ander aanziet met een glimp van vluchtige menselijkheid soms groet vreugde warm vaak ziet kilte of verdriet de ander niet op het smalle pad…

die uit de mensheid werd geperst voordat de aardjuwelen zichtbaar werden helder vonkten ze al tussen het stervend rood waar zij weerkaatsen in afnemend vurige licht van de exploderende zon het restant van wat eens de machtige mens was geweest is nu geslagen met de zeven plagen leeg gebloed in een immens inferno zonder laatste groet…

mijn groet maar mijn toegenegen aai zit vol onzekerheid en angst over de morgen van dit land ik wil rust om dit alles in een herbeleven nog mijn stukje warmte mee te geven…

ik zag kastelen op het water kaboutermensen puntmutsten hun groet het zag er zwart van afscheidnemend velen meeuwen krijsten schor hun groet water sloeg in deining terug met golven hoofden braken ze maar argeloze voeten werden nat bedolven met een laatst signaal de haven uit de zee draagt langs de pieren het kleiner…

Onverwacht zo in de stad kruis ik je weg en roep je Je kijkt me aan en groet, je trappers…

stoere wildbloem broos vlam je op stil lonkend tussen 't wuivende graan een wonderlijke groet naar de horizon die eenzaam wacht…

't is zo mooi als jij naar me kijkt en lachend de morgen groet je handen de weg doen vinden naar nieuw leven dat rust vindt in mijn moederschoot…

een dorp is pas een dorp als in de dorpstraat een oude man loopt met pet, wandelstok en kromme benen (en het is helemaal goed als ie groet)…

Elke dag weer doet dat meer zeer, groet me nou eens en lach eens een keer! Hoe gaat het met jou? hoe gaat het met mij? Veel meer dan dat verlang ik niet van je. Gun me die eer.…

Naast Kinderdijk en de polder Groet werden nu grachten werelderfgoed. Vraag bij Lowietje ranja met een rietje als je met Baantjer 'n terras aandoet.…

Net een groet. Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

Het gaat dan niet meer om fatsoen maar eerder om wat 'k niet kan laten: een groet vol dank, geen warme woorden maar enkel knikken, slotakkoorden.…

Wonderen bestaan nog Soms te mooi om waar te zijn Laten we ze koesteren Mysterieuze groeten Uit diep verzonken genesis In eindeloze eeuwigheid geboren voor de dageraad der aardse zonnetijd…

Met een groet of wat interesse maak je menigeen nog blij.…

Ik groet haar bedeesd groet ze terug. Verbaasd staat ze daar en weg is de brug. Haar nu stralende blik. Liep iedereen bij haar vandaan? Alleen daarom al kon ik haar niet laten staan.…

jij fluisterde de wind dat een vriendelijk woord of een hartelijke groet twee lange koude wintermaanden kan verwarmen…

dwalend kwam ik hier dacht een plekje te vinden voor mijn onuitgesproken relaas helaas moet het hierbij blijven ik groet u met een hoofse knik u mag zichzelve blijven maar ik ben ik…

hongerig lekkend vuur op het verlaten strand aanrollende golven stuivende wind stralend de maan hoog aan een donkere hemel de kosmos groet me…

plataanbladeren wuiven een nieuwe dag met speelse groet eenvoud van leven met een zondagochtendei op een bruine boterham in mijn ochtendjas kijk ik naar buiten en zie dat het goed is…

Zie je die bloemenpracht, groet van je Metgezel, hoor je de braamsluiper fluiten in ’t bos? Raakt je hun schoonheid, zo Scheppergetuigende, barst je spontaan in een ode toch los?…

Ik heb genoeg aan de zilveren vogel die mij voor de tralies met zijn snavel, met zijn ogen groet.…

als sterren konden spreken als sterren konden zien zou je dan vanavond hèèl eventjes misschien naar ons willen lachen en twinkelen als groet zodat wij hier beneden weten hoe het zonder JOU verder moet…