Alle inzendingen over De lage hoek

hoek stijgt een zucht mijn fatsoen is een bloedende kat stuipend in de berm, bijna dood…

De tuinmerel fluit mij wakker z’n euforie werkt aanstekelijk ik grijp deze lentemorgen aan te ontsnappen uit de zondag die de hele winter duurde Verlang naar ‘t ritme der dagen wandel over het schelpenpad langs de ringsloot van de polder waai uit op het boogbruggetje luister er naar de stilte ruik er het drassige groen Een…

vaak woon ik in mijn hoofd dagenlang in een enkele kamer er zijn vogels en kinderen die overal lopen moeten dansen op wenkbrauwen van het tjilpend gras jazeker, ook vlinders want vlinders zijn tijd er zijn monologen en dialogen eenzaamheid als speelbal van schaduw en echo's in de linkerhoek naast het tafeltje staat een spiegel…

In dat pakhuis lag alleen nog verstarring opgeslagen in onwrikbare rekken lagen de gereedschappen aan elkaar geklonken en in een hoek stond rechtop een roestige overall met niemand erin. -------------------------------------------- uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…

Een Germaans bosrijk Van negen dagreizen lang Hield het griendland door zijn omvang Voor pottekijkers buiten bereik En tegen de zuidflank vormden de Ardennen Een barricade van borstwerende bergen Waar faunen huisden rond vennen En woudnimfen en dwergen Geworteld op wierden en terpen Die ze als bevers bleven opwerpen Legden hun waterwerken…

uit eigen hoek…

hij ziet me staan komt naar me toe ik kijk hem aan hij zegt geen woord ik voel dat hij mijn hijgen hoort ik bid, ik wil niet met je mee het blijft doodstil plots in z’n oog in zijn pupil een regenboog nu word ik bang uit niet mijn angst stilte duurt lang ik glimlach wel blijf mezelf in ’t helse spel ‘k geef steeds maar…

vreemd ik heb mijn ogen dicht ‘k zie vrij vreemde figuren bewegen in bijzonder licht mijn handen niet gevouwen in oneindig donker lange uren ’t is niet in bed te houden ik zag bewegende structuren steeds veranderen van vorm ze kwamen op me af, de muren onheilspellend, indrukwekkend adembenemend, ’t was enorm wat kan een mens beleven…

Kou kruipt langs mijn mouw omhoog En grijpt me bij mijn nek Versteend sta ‘k in mijn jas op straat De tegels, de stoep, het hek Hier was het, waar hij mij greep Hij hield mij in zijn macht De kilte, angst, mijn hart Mijn lippen, witte streep Ik was zo klein, begreep het niet Ik hield mijn adem in Zijn jas was vies, zijn handen hard ‘k…

even kijk ik om de hoek niet van mijn huis of straat maar van het leven vraag mij af wat ik daar zoek en hoe het mij daar dan vergaat ik zal het nooit weten maar als ik zie in de ogen van een blij kind vergeet ik al snel mijn wens dan maakt het mij weinig uit wat ik daar vind…

kinderen hand in hand in de rij per twee herleeft het verleden het luisteren toen nog naar het wegsterven van stappen in koud betegelde gangen eindeloos in hun lengte van de strengste meesters in de hoek een jongen met zicht op twee muren wat plafond en een stukje vloer nog meer van die fletse tegels het zwart in vierkant gegrijns en…

Ik liep wat door de gang- paden en ineens liep ik vreemd genoeg weer naar achteren en toen ik de hoek omliep stond ik oog in oog met een vrouw, die ik al lange tijd bemin, maar die ik nooit zal kunnen veroveren, maar we groetten elkaar wel als oude bekenden en dat verraste me en deed mijn hart goed om de hoek wacht soms wat klein geluk.…

Op Goede Vrijdag Is Hij begraven, Niet in een graf - zijn graf was het hellevuur-, Doch zondagmorgen Was Hij weer opgestaan, Ging door de velden, Glimlachend vredig Naar de hemel van blinkend blauw. De bloemen stonden, Trossen en kelken, Schommelend en wiegend, Pralend en teder, Terwijl Hij, kijkend, kwam; De duinrand waasde Leeuweriken…

De Noordzee doet zijn gore golven dreunen En laat ze op 't strand in lange lijnen breken. Zijn voorjaarswater marmren groene streken En schuim en zwart waaronder schelpen kreunen Zie van 't balkon mij naar den einder leunen Met ogen die sinds lang zo wijd niet keken: Een droom in 't hart is me eer ik 't wist ontweken En 't oog wil buiten…

De lucht is stil: op eindloos verre heuvlen Strekt zich de stad in blond en rozig licht - Ik wend mij om waar lachen klinkt en keuvlen: Daar kust een knaap een blank en zoet gezicht. Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken Sombert rondom een kom een herfstge tuin. Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken, Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven…

Tante Ria van de hoek zag wel iets in Ome Jan in zijn ghetto werd hij zacht maar onafwendbaar oud ze kon volstaan met een vriendelijk begrijpend woord een potje klaverjas tot ze haar winst kon incasseren als Jan er niet meer was…

Fijne kunstwerken zijn in de werkhal te zien. Die spinnenwebben!…

ze zeggen dat je ze zo kan eten de zachte zwammen uit het bos ik geef toe, ik zou ’t niet weten pluk je verkeerd, ben je de klos wat zijn ze mooi van vorm en kleur in miljoenen variaties en dan die toch aparte geur in ontelbare gradaties onzichtbaar trekken ze in ’t bos geruisloos en doordacht hun sporen slim verscholen onder blad en…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

Welnee, in Europees verband is Nederland een lage-lonen-land...…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel. Soms zitten mijn tranen ver weg hoef 'k niet te slikken en zeg dat ' alles goed met me gaat' vandaar dat ik het…

de kat loopt steels langs de heg laag houdt hij zich, langzaam en springt dan razendsnel zijn poten uitstrekkend. Geritsel in de heg, tussen de bladeren door scheert een merel nog net iets sneller, weg en verdwijnt om de hoek van het huis. met een boog en dan rustend op de tak van de boom.…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein! Stel je voor da'k een vlo zou zijn Gewoon om iemand te grazen te nemen Zou 'k springen van armen naar benen En meer van die ongein Stel je voor da'k een vlo zou wezen Zo eentje die iedereen prikken zou Wanneer er een bus…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…

Dikke donkerheid en laag grijs Niet zoet, niet bitter Waar is de melancholie? De foltering van pijn? Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel?…

Sluit de ogen hoor het geluid een ogen open dag F16 geluid Apache helikopter mensen visueel geboeid angstig laag krijg een bukgevoel ben niet geboeid sluit mijn ogen denk aan mensen het angstgevoel de volle laag.…

de dood lag voor mij, haast om op te rapen maar ik was een kind, licht en onschuldig herkende het geschuifel niet van het donkere wachten, droef en zwaar de muffe geur, een lijf in zwart op de grijze muur hing haar gezicht, streng en met harde vuisten, voortgedreven door gebed stemmen naderden uit fluwelen hoeken en dwongen mij naar…

vandaag gebeurde het in één ogenblik buiten op straat lag huid te sterven en jij zag opnieuw haar stilstaand gezicht vogels in zwart vlogen door vlinders heen en keerden weer over wintervelden, uit het einde geboren niemand merkte het sneeuwen op je vingertoppen of het zorgzame gebed dat je achterliet tussen de…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…