De lage hoek

De tuinmerel fluit mij wakker
z’n euforie werkt aanstekelijk
ik grijp deze lentemorgen aan
te ontsnappen uit de zondag
die de hele winter duurde

Verlang naar ‘t ritme der dagen
wandel over het schelpenpad
langs de ringsloot van de polder
waai uit op het boogbruggetje
luister er naar de stilte
ruik er het drassige groen

Een eend die voor mij waggelt
houdt me met moeite op afstand
beetje dom als je kan vliegen
traag komen koeien op mij af
vormen herkauwend ‘n erehaag

Een zeldzaam dichtmoment
indien niet gelijk benut een
verloren moment, en ik schrijf
daarom dit gedicht ter plaatse

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 2 juni 2009

hkoster1quicknet.nl

De lage hoek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 163