21681 resultaten.
Snelheidsduivel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 915 Je kunt niet meer verder
brand in je longen
angst slaat je lam
je wordt besprongen
Grommend gehijg
geen poten, geen handen
honger in het maanlicht
druipt tussen tanden
Vlijmscherpe pijn doorboort
eindigt angst in gebeuren
het kraken van je botten
het gevoel te scheuren…
Aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 286 De aarde is voor eeuwig
gehuld in het kleed
van de seizoenen
en haar blik
doorboort wolken,
ze is bezaaid
met de bloesems
der lente en
ze bestaat uit
regenbogen en nachtegalen.…
Terminator
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.644 Het papier groeit aan de muren
bedoeld voor het doelloos turen
Propaganda voor het dromende volk
ontzetting doorboort me als een dolk
Ik heb die films dus nooit verslonden
voelde me nooit trend gebonden
meepraten kon dus niet
lag toch al niet in 't verschiet
Of lag het aan te weinig geld?
eerder teveel aan superheld…
Van slaap beroofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 Zij denderen
door het openstaande raam
mijn hotelkamer binnen
Tergend langzame seconden
razen oorverdovend
door mijn hoofd
Onafwendbaar
blijven ze komen
als duivels in de nacht
Een vriend van overdag
die kalm zijn kilometers maakt
is bij toverslag veranderd
in een briesend monster
dat ijzeren stangen vreet
en mijn hersenen doorboort…
Schijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 319 de spinnenwebben
zitten vol berkenzaadjes
pseudo insecten…
schijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 992 Ik zeg je niets, ik zeg je iets
Ik vertel je duizend dingen
Om bij jou, maar ook bij mij
De waarheid te verdringen…
Schijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 600 Je insinuerende ogen
een parodie op de dood
slepen aan aan aan
tot je beslist
te slapen
zoals het laatste blad van een boek
hou je het einde open
door de woorden los te laten
vliegen over de spiegel
komen ooit nog terug
zoals de dood
maar dan echt…
Schijn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.077 Als niets
wat er is
blijkt te zijn
wat het leek
blijft over
de zekerheid
dat niets
meer zo wordt
als het was...…
Schijn en wezen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 282 Het was in straten dat de gezant van de paus
de passanten neerstak
heen en weer liep tussen schijn en wezen
de geur van verschroeide windbloemen openbrak.…
de schijn tegen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 ochtenstond, goud
tanden verbrokkelen
knipperende ogen
licht ligt onverstaanbaar
over een verdeeld land,
men bouwt een toren, horizontaal
het oosten licht op
firma Het Zuiden
zoekt de Grote Beer
de zee glinstert naar de horizon
volkomen buiten westen
een zon verdwenen
de kleur is scharlakenrood…
Schijnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 Zie de zon schijnen
en de bloemen groeien
en is het niet buiten
laat het dan gebeuren
in je mooie hart.…
schijn
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 647 oneindig
het licht
van mijn maan
in jouw schaduw
kan ik blijven staan
kan ik schuilen
zacht huilen
alleen
zonder uitzicht
op iets
oneindig mijn blik
ik ben
als jij
een schaduw
in ons maanlicht…
Schijn
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 220 Ik keer mij af
(ach schijn wat lijk je schoon)
en zie daar buiten
druppels dauw
de zon weerkaatsen
Mijn ziel zoekt onze band
jouw ogen gulzig
spiegelen de diamant
wiens geslepenheid jouw ziel verblindt.…
Schijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 447 Wanneer je dicht bij me bent,
Voel je dan de pijn in mijn hart?
Zie je de twijfel en angst,
die me al zo’n lange tijd tart?
Als ik het even niet meer weet,
wil jij er dan voor me zijn?
Wil je een heel klein beetje dragen
van deze levensgrote pijn?
Ik lijk dan wel heel sterk,
maar diep van binnen ben ik week.
Je zou het kunnen weten,
als…
Schijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 158 mijn blik, is breder
dan de ogen
het overtreft het gezicht
lijkt uit mijn hele lijf te schijnen
het kent geen zwaartegewicht
het zou wel mogen
maar in mist verdwijnen
zo ook speelt mijn hand
een rol, die rolt zonder tekst
en beweegt mijn verschijning
in de vinger en de hand
neen, niet behekst
maar tevens boven zichtbaarheid
met amper…
Schijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 155 weer een droom
de eeuwige stilte
rond de maan
verdriet om jou
het verzwijgen
dat ik je mis
het is wat het is
zo wrang
nooit, nimmer nog
wezenlijk hier
weer een illusie
dat stilzwijgende
rond de maan
toch ten volle
in gedachten
licht in duisternis
het is wat het is……
schijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 206 mijn schaduw en ik
een verbintenis in de
roodkoperen zon…
schijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 raak uitgeblust
word doodmoe
knars knel wring
niet langer
doorkruis kolkende
luchtmassa's
zoek het hogerop
Dood, in feite zijn we
naaste buren
dagelijks kruisen
we elkaars pad
het licht brandt zelfs
's nachts bij jou
bedrieg ons nog even
voor de schijn…
Schijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 343 Zo gij mij ziet,
zo ben ik niet,
't is schijn, 't is leugen:
bij u, lief kind,
te droef bemind,
moet ik wel deugen.…
Schijn
snelsonnet
4.0 met 23 stemmen 180 gematigdheid van Wilders is slechts schijn
met woorden wordt heel slim slechts gemeanderd
vandaar dat er in wezen niets verandert
zijn knechten blijven zitten waar ze zijn
de windbuil wappert met een hele hoop
verwacht hij echt dat ik voor leugens warmloop!?…
Zij
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.057 Haar geweldige karakter
doorboort mijn hart.
Oh engel der kwellende liefde,
laat mij toch met rust.
Waarom houdt zij
nou niet van mij?…
als de dood passeert
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.592 waarom is een
doodgeboren woord
geschreven in een zucht
naar onhaalbaar verlangen
indien het bestaan
ongevraagd
mijn hart doorboort
en denken
in dwang lijkt gevangen
oh natuurlijk
zijn er gedachten
welke de rede
van nature achten
en spreekt een woord
over wederopstanding
en verwachten
*
we vullen echter
leegte met…
Onopgemerkt
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 455 de put te midden van heuvelland
in strelende wind echoot zacht
de klacht van het ongeziene
langs stenen met mos gesmoord
drijft nog immer ongehoorde eenzaamheid
waar een poort de kleuren dempt
in droefenis stemt
een gevangenis van verdriet
diepte die doorboort
zolang de glooiingen niet strijken
zucht het verborgene voort…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 330 heimwee kan
frustrerend zijn
pijlen van
verdriet doorboort
het hart
overledenen groot
verlies geen
wederzien op
aarde dikke
smart
het waren
schitterende mensen
eervol/trouw
blijf bij
ons roepen
de omstanders
dit gevecht
is heftig
doch alleen
voor jou
kijk naar
het beeldschoon
zonnestraaltje in
jouw nabijheid
koester dit…
Herfstochtend
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.756 Speer van de horizon die de zee en de lucht doorboort
ochtendzoenen op mijn borsten als opkomende zonnen
door alle wateren zul jij komen
alle oerwouden op alle wegen
in elke droom die ik me niet meer herinner
je handen die zichzelf onteigenen
en je lichaam dat zich stort in de gewonde herfst
Ochtendstralen verwarmen de kamer als
gouden eekhoorntjes…
Wintertrek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 982 Een enkele schreeuw doorboort
de nacht waar de trek
z’n vlucht herbergt. Schaduwen
rekken de maan over
het verborgen land; schetsen vrijheid
met lange halen
terwijl een wegebbende stilte
door de straten stroomt mijn adem
benemend.…
Niet of nooit geweest
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 724 Schuw dwaal ik
steeds meer in mezelf
wanneer een sprong
in het duister
mijn leven moe doorboort.
Schrijvend raken mijn woorden
steeds meer in de war
wanneer mijn geschrei
dit doelloos schrijven
op wit papier verstoort.
Onhoorbaar zal ik
jou in mijn armen verliezen
wanneer mijn verdriet niet
langer meer wordt verwoord.…
ALS DE ZON IS VERDWENEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 146 Als de zon verdwenen is uit je leven
je weg alleen langs duisternis loopt
als geen warmte nog wordt gegeven
geen licht het wolkendek doorboort.
dan slenter je langs kale wintervelden
met mist en eenzaamheid verweven
geen vogelzang die je komt melden
waar zijn die zonnestralen gebleven.…
Tegen de muur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.080 het bevel doorboort ons stil moment
in je hoofd heb jij een muur…
Legionair.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 161 zwarte pijlen
schittert door mijn doorrookte ogen
ik ben gevallen in de zwarte aarde
en wacht op het naderende lot
dat de verliezer zal ondergaan
als slaaf verkocht of afgemaakt
door de noordelijke barbaren
mijn helm heeft mij verlaten
mijn zwaard achtergebleven
in mijn laatste gevecht
het spookt door mijn hoofd
een helse pijn doorboort…