Netgedichten

netgedicht (nr. 49.416):

Schijnen

mijn blik, is breder
dan de ogen
het overtreft het gezicht
lijkt uit mijn hele lijf te schijnen
het kent geen zwaartegewicht
het zou wel mogen
maar in mist verdwijnen

zo ook speelt mijn hand
een rol, die rolt zonder tekst
en beweegt mijn verschijning
in de vinger en de hand
neen, niet behekst
maar tevens boven zichtbaarheid
met amper een omlijning
van het begeesterd land

mijn blik is teder van aard
zie maar, raak toch met gevoel
er wordt aldoor genegenheid gebaard
de adem wordt opgespaard
menig hart weet wat ik bedoel