Alle inzendingen over De tijd is gekomen

Ogen die niets Meer zeggen Gummi-achtig gezicht Gekomen met de tijd - Groeven van Pijn en verdriet Die zo lang je Aangezicht tekenden Hebben je verlaten Je naakte zelf Dat zich heeft Opgerold het enige Dat overblijft, Vijfentachtig jarige Foetus die ernaar Verlangt te mogen Gaan zoals je Gekomen bent…

Ik heb alle tijd, wil niks forceren, geen banden breken, jouw liefde leren, waarom ben ik jou, niet eerder, tegen gekomen? Intens geniet ik, net zoals jij, van die kleine momenten, dan lijken we vrij, daarom zijn we elkaar niet “te” laat, tegen gekomen.…

Er zijn mensen, die bergen verzetten, ik nog geen kopje Er zijn mensen die de hele dag ploeteren, ik kom hem net door Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren, ik doe niks Er zijn mensen, die alles uit een dag halen en ik? Ben altijd weer blij als de dag om is.…

Ze draagt de mand van onverzettelijkheid haar lijden begraaft ze in de vruchtbare grond van haar dromen en onder het mos waarmee de onschuld van de tijden zijn begroeid.…

In het algemeen gesproken, heb ik daar al teveel tijd ingestoken, meer dan ik kan verklaren. “Voor niets”, ben ik er nu achter gekomen, en voel me in de boot genomen.…

Ik heb het opgeschreven, Er afstand van gedaan, Van me af geschreven, Het moet in de tijd Zelfstandig verder gaan Los van mij waarin het Met onzichtbare ketens Is verankerd - En net als de rust Gekomen is, ik me al bijna Onderdompel in de slaap Die met graagte is gekomen Is er die kleine speldenprik, Vanuit het niets, vanuit…

Als ik nog even moet blijven hier zul je met me praten dat voel ik En als ook mijn tijd gekomen is zul je me leiden dat weet ik Maar als we elkaar terugzien beloof me dan dat je nooit meer bij me weg gaat…

Ik zit hier stil te dromen denk aan de tijden van weleer begrijp niet hoe het is gekomen maar het doet nog altijd zeer eens was jij voor mij een wonder maar helaas het was niet echt nu moet ik het doen zonder en dat bevalt me erg slecht.…

Het is tijd Mijn tas staat klaar ik hoop dat ik niks vergeet Nog een keer controleer ik mijn briefje of ik niks vergeten ben Nee hoor alles is opgeschreven ik voel de verstikkende ruimte Doe mijn trouwe kistjes aan pak de rugzak hang hem op mijn rug Om de weg te gaan volgen waar mens en natuur samen gaan Jee wat is die rugzak zwaar niet…

hij brengt de bal aan het rollen en zet mijn hart in vuur en vlam mijn ogen gingen open en de tijd, de tijd stond stil sprakeloos gaf ik me over als een 'fool on the hill' hij is van ver gekomen en begon in mij te bestaan hij haalde het mooie in mij naar boven ik kon hem niet weerstaan hij droeg mij op handen en maakte de kachel met…

Die tijd fluctueert tot fiasco Tijd doorgaans niet te stoppen hoewel een stopwatch zelfs de snelste negeert na deze eerst punctueel subliem te hebben vastgelegd Daarentegen niet af Tijd, ontegenzeggelijk een enorm gevaar in deze tijd Vooral een gebrek aan tijd registreert onze onrust bij het zien het registreren van een over ons gekomen…

Ik ben in Holland met de hoge dijken hondenbelastingen en allochtonenwijken Verplichting te solliciteren Gedwongen om de taal te leren Dat had ik helemaal niet in mijn land! Daar had ik een piepklein keukentje Met een grote pan, daar zaten we, met ze allen, urenlang. Dan vraagt U mij: "wat doe je hier, ben je dan verdwaald?" Ikke…

Als de tijd daar lijkt gekomen voor een afscheid dat ongedwongenheid totaal ontbeert dan zal de glimlach die mij zo heeft verwarmd zijn ereplaats voorgoed behouden samen met handen die vlinderachtig en passievol liefde en tederheid uitstraalden…

Japan, een nucleaire vuilnisbelt Evacuaties, jodiumtabletten In Libië razen de kruisraketten Het eind der tijden wordt alom voorspeld Juist nu is Zijne Cruijff tot ons gekomen Helaas, ook hij heeft splijtstof meegenomen.…

Geruime tijd werd niets van hem vernomen Hij etste en hij zwetste tot zijn dood Het aantal werken is oneindig groot Nu zijn er valse uit de kast gekomen Dat roepen al zijn fiere bruiden uit Maar niet zo vals als Heyboers stemgeluid…

Geruime tijd werd niets van hem vernomen Hij etste en hij zwetste tot zijn dood Het aantal werken is oneindig groot Nu zijn er valse uit de kast gekomen Dat roepen al zijn fiere bruiden uit Maar niet zo vals als Heyboers stemgeluid…

langzaam vervaagt avondzon achter een heuvelrug het allerlaatste rood schijnt zacht stroomafwaarts in de rivier de Weser zoals soms bij fragiel geluk de tijd van gaan is gekomen…

“Wat erg, wat mensen allemaal beweren. Wij? Een eliteclub? Nee, da’s niet waar! We zitten hier gewoon wat bij elkaar, Echt niet om jullie stiekem te regeren. Achter de schermen lachen wij ons rot, En noemen zo’n gedachte ‘een complot’!”…

De zelfde woorden De zelfde zinnen Op de dag, naar je laatste rustplaats Waar de hemel huilt De zon ons verlaat Wil ik het niet denken maar de waarheid heeft mij niets meer te schenken Waar je nu bent vast beter dan hier Willen wij je nooit vergeten Waarschijnlijk kijk je op ons neer als een beschermengel Wij willen je nooit vergeten…

ik ben van ver gekomen de weg was zo lang heb al die tijd die ik heb afgelopen in angst doorgebracht ik was zo bang maar ik bleef dromen van een nieuw perspectief zonder dwang het is zo weinig wat ik verwacht het is zo weinig wat ik verlang hoop dat ze me ooit eens toelacht eindelijk ben ik er gekomen nu zijn het procedures paperassen…

We waren best wel wat teleurgesteld, In Rio viel de oogst een beetje tegen. Het werd bepaald niet de medailleregen Die ons door wetenschappers was voorspeld. Het zijn de sporters niet aan wie het schort, De wetenschap schiet schromelijk tekort.…

Zoveel mensen Om mij heen Ik zie je niet En word wanhopig Langzaam kruipt de tijd Voorbij Ik voel me bedrogen Maar dan Voel ik een warme hand Op mijn arm Ik draai mij om En glimlach, Je bent toch gekomen…

Men zegt: tijd heelt wonden, edoch wanneer de tijd op is, krijgen wonden geen tijd meer te helen!…

Wachtend tot de tijd stilstaat speelt noodlot met het toeval spant alle energie zich samen in een flitsende donderslag die de boom net voor je splijt Maar je tijd is nog niet gekomen of eigenlijk misschien juist wel als je door toeval ontsnapt aan het dodelijke noodlot krijgt je leven een nieuwe kans…

'Nu is voor mij' dacht je 'de tijd gekomen om me klaar te maken.' Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel mij aan je blik onttrokken had, de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…

Gezegd waar het op staat, het heden is gekomen, het is toch al te laat, je verlaat nu ook mijn dromen. Tijden ontweken, jaren van pijn, mijn hart bezweken, maar zo moest het zijn. Alles een reden, vragen gesteld, maar toch ontevreden, genoeg verteld.…

Wanneer je leven mooi was je omkijkt naar een rijk bestaan wanneer de tijd gekomen is om van hier weg te gaan wanneer je laatste glimlach mij nog steeds verwarmt weet dan dat juist jij in liefde wordt omarmd…

Toen ik de Dag en de tijd Had losgelaten En mijn leven Als een laken Vol vlekken En scheuren Op een hoop Naar beneden viel Was ik op een Keerpunt gekomen Niet wetend of De hemel zou Volgen of toch Nog de aarde Die ik al Verlaten had 29 januari 2010.…

Natuurlijk, best belangrijk allemaal Zo'n Trump verrassend aan de macht gekomen En Hillary nam afscheid van haar dromen Maar nu weer naar het Sinterklaasjournaal Dat is nu eenmaal op óns grondgebied In deze tijd de allerhoogste Piet!…

ik zwaaide mijn handen al zwart van de aarde uit het graf dat ik aan het graven was zij liepen nog in stilte hun rondes tot ook zij de tekenen waarnamen dat ook hun tijd gekomen was vertraagden hun passen in besluiteloosheid om alles te rekken wisten uit ervaring dat bewegen nog leven was…