Onuitputtelijke mand ?

Ze draagt een maand met verdriet
op het strand ontfermen golven
zich over de broze lijnen van de vloed
en uit de diepten van de eenzaamheid,
het leven bedolven in onuitputtelijkheid.

Ze draagt de mand van onverzettelijkheid
haar lijden begraaft ze in de vruchtbare grond
van haar dromen en onder het mos waarmee
de onschuld van de tijden zijn begroeid.

Ze draagt de mand van ongeduld,
de twijgen botten uit in het licht
van haar weerbaarheid waaraan ze de
juweeltjes van haar vrije wil zal rijgen

de zwartste zijn vervangen, de bittere pil
van een universeel verlangen reist mee door de tijd.

... Uit de verzen: "De tijd is bereisbaar" ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 3 mei 2014

pebmartenskpnmail.nl

De tijd is bereisbaa

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 97