Alle inzendingen over De verpakking

de kerst mooi aangelicht een smakelijke dis een hang naar vrede in gezang in overlevering de kerkgang maar de boom is kunst de lunch weer overdadig en kerkboeken overjarig het stille nacht door drank verkracht de vrede uit elkaar gespat de boodschap wordt weer niet gehoord door de verpakking in de kiem gesmoord…

Dichter doe geen moeite mij met prachtige woorden gestalte te geven of te verpakken in krachtige vorm want... hoe diep je me maakt zo smal is het pad naar de hoogte waar dringen letterlijk kraakt dichter doe geen moeite mijn zinnen te sieren maak me enkel een feest van gedachten dat gasten nodigt tot vieren…

Je had me warm vlees beloofd- ik heb er naar uitgezien, maar de verpakking blijkt slechts gevuld met bevroren brood Ga weg, roep ik naar je gezicht- jij kijkt altijd blij, laat me toch met rust!…

'Ik geloof' en 'Ik heb een droom' zijn beroemde woorden Achterhaald nu er zoveel meer geloven zijn zoveel meer waarheden om bij weg te dromen van de werkelijkheid die niet meer te raden is maar onontkoombaar is wat ze is, je moet het ermee doen, je zou het ermee moeten doen maar liever verpak je haar in lichtechte lievelingskleuren…

De ogen achter de bril zijn blindgeslagen door de dood werkloos liggen de glazen in een montuur dat uit de tijd schuift niemand neemt de bril op waagt te zien wat geen kijken is door glas dat cilindrisch is multifocaal en jampotdik geslepen de dode had de goeie ogen voor het doorzichtige stilleven in zijn opengeslagen verpakking…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

het oorverdovende geluid in haar hoofd dreunt en dreunt het geluid gaat door haar merg en been haar strakgespannen zenuwen zijn als koorden aan elkaar vastgeknoopt ze pakt haar gevoelens negeert systematisch het zachte gejammer legt haar emoties in geluiddempende verpakking op de plank in de donkere kast tevreden loopt…

ik zag hoe haar pen de schoonheid beschreef van gedachten die zachtjes in het verborgene lachten met heimelijk plezier de binnenpretjes die zij op papier zette hadden een heel eigen stemming en mystieke sfeer geen tierelantijnen in verpakking maar een directe clou meteen ontwapenend zonder aanval rakend in de zwakke plekken…

maar de inhoud staat uiteindelijk zo ver van mij, van ons, allemaal af maar wat ze pakken kunnen, pakken ze Die constatering pak ik niet van ze af laat graag de anderen daarmee leven laat alle aardige afscheidswoorden over me komen, maar ze dalen niet in want een echte levensetaleur weet zelfs de intrinsieke werkelijkheid te verpakken zodat…

zij is gevraagd en gegaan met ogen en lach een surprise die iedereen mag altijd in een allercharmantste verpakking die nooit helemaal de inhoud laat zien in afscheid voelen mensen haar warme hart in woorden vol emoties kus en bedankjes apart nog in de wolken rijdt zij naar huis waar leegte koud aanvoelt ook zij mist de…

herinneringen sneeuwen nog niet erg hard maar wel gestaag de zuivere kristallen die het binden blijven helaas erg vaag ze stuiven en dansen ongrijpbaar door wind speels als de lach van een kind alleen in luwte verpakken ze langzaam het zijn binden is moeilijk te vatten vragen blijven niet aan het antwoord haken onzekerheid valt…

het huis der geuren heeft geen muren kent een dakloos entree voor zwervende vleugjes parfums en eau de toilettes zijn beeldschoon in verpakking van fles en verstuiver gezet van jeugdig speels uit licht tot donker alle kleuren zijn in vele prijzen te keuren maar wacht op de mix tussen vloeistof en huid vaak groeit de geur in contact…

In liefde opgedragen aan mijn zus Misschien zin in Cappucino, warme Choco of zo Zeg je, terwijl wij Je duidelijk vertellen Dat we niets Meer hoeven, We zitten al zo vol - Toch begin je Met stramme vingers De plastic verpakking Moeizaam te openen, Zinloos te openen, Want jij weet Dat het erop zit, Dat weet jij net…

Het strikje is diep blauw blonde haren worden gevangen en dansen eigenwijs op haar rug grijze stoeptegels laten huppelpasjes tellen van één tot tien, twintig of soms wel tot honderd hij grijnst en vraagt of zij een ijsje wil als haar glimlach chocola laat smelten wordt de verpakking achteloos weggegooid haar handje pakt vertrouwen de…

je lachte ik zag de diepte van je hart in de rode kleur van warme liefde je was apart onvergelijkbaar met een ander ook in de talen die jij sprak zij hebben al levenslang een andere verpakking gehad in het samen genieten van de inhoud jouw syntaxis was universeel woorden zongen melodieus hun betekenis van ver waar ogen…

toch kruist zo'n spook mijn pad nu net iets vaker en denk ik: ík schilder niet die taferelen ík ben niet die in zwart verpak. zijn haar ogen dan zo schuldig dat zij door tralies kijken moeten, wie legt haar dit verbergen op? zij ontvrouwt zich zo zorgvuldig van haar haren voorbij haar voeten als een vleesgeworden tuimelpop.…

liefde zich van ons los zou snijden als wij dat zo lieten gaan heb gebeden met alle emoties die ik had zelfs in de mythische wereld kwam jij op mijn pad in jouw magisch verschijnen voelde ik de lijnen sterker worden die ons langzaam van wit naar glitters en goud hebben getransformeerd met een eeuwig durend warme verpakking…

Predikers verhalen van die boorden verpakken hun boodschappen wonderwel moeiteloos rijgen zich hun woorden tot een onbegrijpelijk letterspel. U bent, hoop ik, net als wij verstandig en dan heeft u meteen in de gaten dat de herderspartij, zo opstandig, uiteindelijk òns het woord moet laten.…

begrijp mijn koeterwaals geen taal in jouw verfijnde wereld waar niet met bakstenen gegooid op onbegrepen hoofden ik hoor je pen nog krassen met de felle githeid zoals alleen gevallen kraaien kunnen bij het pikken van een lijntje om dan in de stilte van de wereld ontkleed mijn liefde uit te drukken als een uitgeteerde sigaret de nieuwe verpakking…

de verpakking is wat gelig, geler bestaat bijna niet toch is het ontbijt te laat begonnen en zijn de treden van de trap te zwaar beladen – in elk geval voor mij de houdbaarheid nog niet aan datum en is het zuur te rijp voor deze dag was het maar nacht en snel maar morgen dan peuterde ik het etiket van de fles geniet van het ogenblik zeg…

Ze lacht al om m'n grapjes Die ik goed verpak en naar haar toe zend.…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

  bekende merken Helaas voor gebruik op dieren getest buitengewoon mal   ook goede doelen moeten zich schamen   lees de link u zult dit vast beamen   reclamespotjes oh zo vrolijk voorgesteld   deze ellende echter nooit vermeld   op andere diervriendelijke merken ben ik overgegaan   lieve mensen lees het etiket op de verpakking…

in laagjes lucht verpak jij emoties die ieder in een eigen kleur uitkristalliseren jij bent geen toverbal maar kent wel de magie van onderscheid en harmonie in het ton sûr ton van menselijke degelijkheid het fluïdum geeft zachtheid in een huidreactie die lijkt op lenteraken met zon en regen om voorjaar meer vruchtbaarheid…

ik draag je naar het water geef je wangen kleur het zout doet pijn vervangen vernevelen tot geur ik draag je naar de bossen geef je longen lucht de zon doet jouw verlangen verpakken in een zucht ik draag je naar de bergen geef je lichaam rust de sneeuw zal langzaam smelten verdampen als je kust ik draag je naar de wolken geef je…

ik eet chinees van gisteren en schrijf mijn gevoelens op de verpakking Ho Zji Wang, (alleen de allerwijsten en de allerdwaasten veranderen nooit van mening)* mijn probleem is niet zo groot als ik zweef naar de overkant waar de hoeren dansen op de tonen van verloren gedachten en de nieuwe meisjes hun angst verstoppen onder een glaasje…

Kun jij een lach verpakken en sturen met de post dan is dat somber pruilen weer even opgelost…

Lang deelde je met mij je lief en leed Deelde ik met jou mijn hele leven Begreep je soms meer, maar vaak ook minder Van drijfveren, van de reden voor beslissingen Ik heb aan alle kanten geprobeerd Gronden te doorzien, pijnen te verlichten richting aan te geven Maar zag nooit ècht de echte moeder Onder al die lagen en verpakkingen Nu kan…

Maar toch Heer, mag ik binnen komen, ondanks mijn verpakking? Ze maken nu beneden al ruzie om mijn te hoge verzekering; terugsturen is geen optie meer, dus mag ik binnenkomen Lieve Heer?…

aan jou waren dure woorden niet besteed jij ging voor eenvoud in een behapbare duidelijke structuur juist in delen had jij het grootste plezier ieder het zijne dat waar je echt helemaal recht op hebt eerlijk delen zoiets als recht op de man af geen verhalen maar de waarheid zonder verpakking weten waar je staat helaas is…