Alle inzendingen over De verpakking

Hij ziet het zinloze en smeekt me om het half gelezen boek, de tandenborstel nog in zijn verpakking, een laatste maal ruiken aan die opgevouwen trui in een hoek van de kamer, voor eeuwig op slot. Na mijn dood iemand die hem vindt en denkt wat jammer toch, ging net op reis.…

Eérst insteken: in leugentjes verpakken. Dan draadje omslaan, om de nek der mensen. Nu doorhalen, beloftes over wensen. Áf laten gaan: zorg, onderwijs en zwakken. Dit kabinet, met dreigen, drammen, draaien, wint óók het wereldkampioenschap naaien. ...…

En ik kon niet anders meer dan duiken In de put waar ik me af liet slachten door al mijn eigen duistere gedachten die me wilden verkrachten en misbruiken ik voelde me meer min en een kuiken me opzadelend met ladingen vrachten waar jij die last juist trachtte te verzachten maar ik kon al niet anders meer dan duiken mijn liefde verpakken tegen…

De onbekenden plus ln en e verpak ik in een vierkantsvergelijking en geef die aan de vuilniswagen mee. De oplossing verwacht ik van de aarde.…

Hoe snel ethische Grenzen vervagen, Moreel besef dat Nergens meer huist, Zie ik het vaakst In de bermen van De Nederlandse Wegen en paden: Tot voor kort Was het nog gewoon Dat mijn herder Bij elke stap Die hij verzette Op een wegwerp Verpakking landde Met bijhorend geluid - Nu wij met een Paar gelijkgestemden Andermans…

ik ben er niet kan even niemand velen duik in mijn winkel vol venijn dat delen wil ik niet in pijn ogen haken stekels weer ordenen in vakjes en ook de slakjes die ik veel te vaak op woorden leg verpak ik nu in zakjes berg ze in de kluis ik wil een schoner huis natuurlijk is venijn te koop maar voor ik naar de klanten loop is er…

Je bent in Hogere Regionen opgestaan en van daar uit kijk je op me neer en zie je hoe ik straks ook niet meer ben die ik schijn te zijn, maar een lege huls, een verpakking van een Hoger Ik, waar jij al bent en ik ooit zal zijn.…

De vroeggeboortes, de nicotinepleisters onstuimige kraaienwolken in het takkendek Families die naar Engeland trokken omdat het lelijkste volk ter wereld ruimdenkender is We schaatsen stug door en vervloeken onze verpakking de zon lijkt soms wel een walkure De stad ligt open en is nooit klaar met diepgaand gehamer en drinken met elkaar…

Bekleed voor mij een lucifersdoosje met het allermooiste zacht satijn verpak het in wat mooie crépe-papier en laat dat mijn mooiste kadootje zijn. Maak van mijn allergrootste fantasieën een droom waar ik in geloven kan zoals die kussen op een steeltje maak daar mijn mooiste dromen van.…

Alleen mijn gedachten in grijze tinten verpakken en even gelukkig zijn. Vluchten naar een stad waar leven is en waar mensen samen echt zijn en terug komen tot zichzelf zonder zelfbedrog om wie ze werkelijk zijn of willen zijn. Echt ! Een stad waar eenzaamheid waar , verdriet reëel is .…

Het verpakken in dozen. De reis naar de uitgever. Het bevrijden uit de vliezen, van karton en knellend plastic. Dan pas mag het eerste boek, het levenslicht aanschouwen. Maar is het boekje wel gezond? Is het leeslint wel rood, zoals bindend werd afgesproken? Is het schutblad wel oranjegeel, zoals stellig werd beloofd?…

schöne Liesl zingt door mijn hoofd de wandelclub komt voorbij zelfs de paden op de lanen in van stal gehaald intussen stevig stappend zet ik de afstand naar mijn hand zie om mij heen rijk geschakeerd de zomer naderen de spreeuwen bevestigen mijn gevoel luidkeels mij wordt aangeraden mijn zorgen te verpakken in een plunjezak verzekerd dat…

De prijs voor een filosofie komt altijd met de verpakking van de waarheid.…

Volstaat als voedsel voor emotioneel vuur, waarin alleen de verpakking wordt verbrand. Laat de wind het springtij bezingen, om uit het dal omhoog te klimmen, om zich te reinigen in dood tij, blijven handen gebonden door een noodverband, schipbreuk zonder averij?…

Ik zie een blauwe boom Dansend achter zijn takken, Rode bloesem vult mijn neus, Ik zal hem snel verpakken. De bloesem verandert rood, Mijn neus begint te lopen, De blauwe boom wordt bruin, Bloed komt uit mijn neus gelopen.…

zijn sporen in mijn huis alle deuren open de kraan blijft lopen jas over een stoel midden in de keuken een schoen lege flessen vuile glazen handdoek naast het bad alles kletsnat hij is duidelijk aanwezig en als ik slapen wil galmt vlakbij een film op de tv hijzelf in diepe rust de kasten gapen weg melk cola chocola maar de verpakking…

De oudste zoon presenteert met veel elan; het (bewerkt) familieportret van laatst gevierde huwelijksdag verschijnt onder cadeau verpakking. En delen met elkaar oprechte bewondering familie zo mooi opgesteld! Oud ritueel wordt uit de kast gehaald Opnieuw toosten ze voor het plaatje.…

Ik droomde over jouw luchtruim liep door mijn verleden over jouw zand en ik weet nog hoe je dronken werd niet dat gelal, stoutmoedig doen maar zware vleugels, intens verdriet wijsheid die zich niet dromend verpakken liet er dansten rupsen op witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever…

Ik zag je gestalte bij de levensbron, duizendschoon in een oceaan, het haar vol bloesem, wild en ongetemd als de hoop, die we hebben gedronken om te willen zijn, vaak te ongeremd, gedoopt in een diffuus licht waar onze schaduw in verdrinkt, om het loflied van de toekomst in te verpakken steeds tot een verrassing op te maken en je de…

wij verpakken de dag met ijs en zonnebrand nemen resten schelpen en zand mee van het strand wuiven nog even naar de warm lome zee die eb krabbelt onder een laagvliegende meeuw nog is er geen besef van langzaam korter dromende dagen getinte mensen die met lichte ogen steeds weer meer van hetzelfde vragen nog niet wetend dat dit…

M'n hele leven heb ik moeten opleuken maar werd minder 'geliked' dan gehoopt ze noemen me een leuke etaleur of iemand die het mooi kan verpakken die origineel uit de hoek kan komen maar dan wel direct weer in de kast in de etalage van mijn leven was het veel genieten voor derden en zelf was ik vaak niet om te genieten kon ik vreselijk…

schenk die ander hiermee een fijne dag omdat ook hij dat verdient krik op dat neerhangende kopje als een soort van push up misschien gun dat toch aan een ander en echt het kost je geen ene cent laat die ander voelen jij bent gezien het is gewoon iets wat je jezelf aanwent en leg dat alles in dat kadootje waar je een strik om leggen mag verpak…

Precies volgens de regels Nederland Het rood wit blauw pakket Met oranje strik Mocht jarenlang genieten Van aanzien en bewondering Nederland Langzaam aan wordt duidelijk Dat dit eens zó mooie pakketje In een kort tijdsbestek Met wilde handen wordt opengescheurd Nederland Ik wil je zo graag weer terug In je mooie rood wit blauw verpakking…

Om kort te gaan, ik moest er ook aan geloven en kocht me zo’n tuinslang waar licht in ontstaat -dat deed de Chinese verpakking beloven- zodra er de stekker in ‘t stopcontact gaat.…

Lichaam, een tijdelijk omhulsel van mijn ziel, dankzij deze verpakking voel ik mij nu zo labiel. Omdat ik niet kan voldoen aan het schoonheidsideaal, voel ik me overal abnormaal. Ze zeggen dat ik bijzonder ben zoals ik ben, terwijl ik elk moment het liefst uit mezelf wegren.…

tegenslag valt Neer Nog nederiger Nu buien dimmen, druilerige metamorfose Murw van misère, mat onder ‘n apathische apotheose Gedachten in regressie naar ‘n vroeger bestaan: Crescendo carrière, Sessie van hypnotisch geldelijk genot, ‘T leek niet voorbij te gaan Zonder blikken of blozen, Rationeel verkozen, Boven elk signaal op rood Als verpakking…

Die prachtige nieuwe verpakking… Toén ging ik met tegenzin en boekje naar de Coöp-winkel op de hoek van Hoofdweg en Hoethslaan. Man in jas vrouw met schort achter de toonbank: Zwijgend geef ik de tas met stroopblik. Zonder commentaar wordt het lijstje met boodschappen afgewerkt.…

Met die cadeaus zal Sint je niet verrassen Omdat ze niet in de verpakking passen.…

Met die cadeaus zal Sint je niet verrassen Omdat ze niet in de verpakking passen. ------------------------------------------------- Groningen, november/december 2003…

deeltjes naar een stil ogenblik… Dicht deuren vastgenageld aaneengesloten muren voorbijgang in stilte uiteindelijk niemand thuis de invitatie crepeert… Opvang schepte hij in illusies de schone schijn reflecteert in het zwart diep in de holst van de nacht zelfs het maanlicht schuilt… Noodwendigheid gebogen onder hoop bedorven in verpakking…