inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.267):

Levenswiel ?

Ik zag je gestalte bij de levensbron,
duizendschoon in een oceaan, het
haar vol bloesem, wild en ongetemd
als de hoop, die we hebben gedronken
om te willen zijn, vaak te ongeremd,

gedoopt in een diffuus licht waar onze
schaduw in verdrinkt, om het loflied
van de toekomst in te verpakken steeds
tot een verrassing op te maken en je de
mistroost van mistdruppels overleefd

in het perspectief van een gevoelsverschil,
verwachtingen die geen twijfel overlieten, de
ingeslagen weg van onkwetsbaarheid viel stil,
een grijze droom wat zich voorzet in een gedicht
dat maar niet komen wil in de matrix van de ziel,

kleuren uit het prisma verbleken, verworden
tot vloeibaar kristal, vervalt tot ongekende
kleuren, door de tijd geërodeerde levenswiel.

... Illustratie: Bron: CentrumArt ...

Schrijver: Pama, 6 december 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 44

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)