Levenswiel ?
Ik zag je gestalte bij de levensbron,
duizendschoon in een oceaan, het
haar vol bloesem, wild en ongetemd
als de hoop, die we hebben gedronken
om te willen zijn, vaak te ongeremd,
gedoopt in een diffuus licht waar onze
schaduw in verdrinkt, om het loflied
van de toekomst in te verpakken steeds
tot een verrassing op te maken en je de
mistroost van mistdruppels overleefd
in het perspectief van een gevoelsverschil,
verwachtingen die geen twijfel overlieten, de
ingeslagen weg van onkwetsbaarheid viel stil,
een grijze droom wat zich voorzet in een gedicht
dat maar niet komen wil in de matrix van de ziel,
kleuren uit het prisma verbleken, verworden
tot vloeibaar kristal, vervalt tot ongekende
kleuren, door de tijd geërodeerde levenswiel.
... Illustratie: Bron: CentrumArt ...
Schrijver: Pama, 6 december 2019Geplaatst in de categorie: emoties