Alle inzendingen over Denken

Denk aan mij als je mij vertrouwt voor altijd ben ik bij je ook al werd ik niet oud dat staat daar buiten kijk eens door de ruiten dan zie je mij staan kijk goed, ik ben nooit bij je weggegaan denk aan mij zodat je weet dat ik van je hou over de grens heen stuur ik je mijn liefde twijfels zijn er geen ik hield van jou tijdens mijn leven…

om te helpen Ik denk vooruit achter mijn wolken schijnt de zon lacht de zon…

De mens van nu is nergens meer alleen Met dag en nacht die smartphone bij de hand De uitknop wordt voor velen te riskant Het recht op onbereikbaarheid vliedt heen Zelf denk ik dat ik ‘zonder’ ook kan leven (Maar als ik ‘s nachts een bliep hoor kijk ik even)…

Mijn vingers laat ik ritueel dansen, boven mijn hoofd, in bed, tijdens het wakker worden. Elke morgen weer ben ik getuige, van een wonderlijk wonder, dat Adam al heeft gekend. Een idee komt gedachteloos in me op. Mijn vingers beginnen met bewegen. Gaf ik de opdracht aan mijn spieren? Zijn het mijn dansende vingers wel, die worden voortbewogen…

Films die draaien in ons hoofd beginnen niet en eindigen nooit. Ze doldraaien al maar door. Films die in bioscopen draaien beginnen en eindigen. Voor aanvang zien we een wit doek. In de pauze en na afloop ook. Ook illusies worden geprojecteerd. Mensen zijn als witte doeken. Zijn gewaarwordingen. Bewustwordingen. Van rust.…

Onder lakens denken, je nog eens omdraaien verlicht Lachen. Hoe vaker hoe beter je mond in de goede Stand zal staan als deze dag een toneelstuk speelt. Denk dan aan de allerlaatste stond, de zonnigste. 20-1-2007 -(16.30 uur) 24-01-'62…

denk ik zo?…

Ik staar, overpeins, ik denk en voel, de jaren zijn weg, snap je wat ik bedoel?…

Wanneer alles gezegd is steeds opnieuw die opmerking die een verleden onderuit haalt een hiaat misschien in jouw denken of een vernietigende kracht die uit jouw onderbewustzijn komt probeer er geen aandacht aan te schenken want in schemer lacht het denken zacht streelt herkenning gevoelig drijfzand in omgeving van de heimweehut wandelt…

Om daar over na te denken hebben wij het zwerk. --------------------------------------------- uit: Alles op de fiets (1979)…

tweeëntwintig naamgenoten werden vermoord met hun vrouwen en de kinderen met hulp van neerlands bestuur had men het kunnen verminderen misschien proberen toch?althans ze waren ook landgenoten maar ze kregen weinig kans werden gepakt en uitgestoten van ambtenaren wisten zij wie ze waren ,waar ze woonden het stond duidelijk in hun pas die…

Alleen Soms is mijn hart zo koud voel ik me verdrietig en stil. Dan wil ik naar het strand want daar is het ook zo stil er is niemand... maar toch voel ik me niet meer alleen ik heb de kracht! ik weet het: ik kom erdoorheen…

Boven het loofwoud hangt een grauwe, stille lucht; tussen de bomen ruist en klettert welluidend geurige, oude regen. 's Morgens in het bos: lange spinragdraden brengen op stammen, over grond en varens schuchter kruipende glanzen. Genietend fiets ik over stille landwegen, langs al wat bestaat, zie slechts hetgeen even is, nooit meer…

't Was winter. Onze dirigente verlangde hevig naar de lente. Ze stak zichzelf in lichte kleren en liet ons vrolijk kwinkeleren.…

Liefde heeft ons eens doen samenvloeien zo samen, een van denken een van zijn, altijd zal dit weer in je op gaan bloeien het zekere weten, een liefde zonder pijn.…

Waarom denken mensen in hokjes? Ik stop mijn geld toch ook niet meer in sokjes Ieder mens is wat ie is Of hij of zij Nou zwart of wit is Je moet géén onderscheid maken Want ik ben ik En jij bent jij Hopelijk leert de toekomst eindelijk van mij…

De aarde waarin ik Geboren en getogen ben Is me te heet onder De voeten geworden - Aardkorst door droogte Verscheurd, gespleten In tienduizenden ongelijke Brokken waar alle leven Uit verdwenen lijkt - Dan kronkelt uit die ene Spleet het fata morgana Dat mij een haven verbeeldt: Haven, denk ik, water, zee, De meeuwen komen…

Er zijn drie dingen in het leven die nooit zullen terugkeren: tijd, woorden, kansen. Tijd is het meest kostbare wat we iemand kunnen geven, want de tijd die we iemand geven kunnen we nooit meer terugnemen, want de klok kunnen we niet meer terugdraaien, die tijd is vergeven. De woorden die we gebruiken kunnen een mens maken en breken, met onze…

Wil ook jij even geen kuitenbietser wel onafhankelijk elke teen en vinger nu zijn eigen stempel laten geven vakbekwaam, zo niet liefdevol dag kunnen schrijven. Wat wens jij nog te willen uitzoeken in tal van uithoeken. Weet er zijn van die dagen dat tijd folteringen bedenkt vragen opwerpt waarvan jij de teksten niet kunt vatten, in elke strofe…

wat ik denk, weet ik dat als he dant zo is is het dan ook waar?…

Schitterend licht uit duizend bewegingen water wind over water prevelend aanstormend opspattend water zoals ik ziende de zon op het water het eeuwige licht denk zo, mijn ogen verdwalend in waterlichtverte, denk ik dat gij bestaat die over donkere afgrond licht heeft geroepen - schittergedachte schitterlichtverteverhaal. --------…

Als ik soms aan je denk moet ik lachen, word ik vanzelf blij en voel ik me vrij. Ik weet niet waarom... Maar als we naast elkaar staan dan zeg ik niks en klap ik dicht. Ik weet niet waarom... Als ik je zie wil ik van alles zeggen of uitleggen, maar ik doe het weer niet. Ik weet niet waarom... Soms denk ik: wat doe ik toch weer dom.…

Ik wil je graag vergeten mijn hart dat doet zó zeer Ik blijf maar aan je denken en slapen gaat niet meer Jouw leven gaat gewoon verder het mijne staat op stop Ik moet steeds aan je denken je spookt maar door mijn kop Ik wil je nooit meer spreken je liefst ook nooit meer zien Dan kan ik eindelijk verder met leven, heel misschien....…

De wetenschap heeft weer iets door te geven Het is maar eventjes dat u 't weet; Het schijnt dat u de halve dag besteedt Aan denken over een opwindend leven En heel veel geld dat zomaar binnenstroomt Laat ik u zeggen: Dat had je gedróómd. ---- In het dagelijks leven denken mensen 46,7 procent van de tijd aan andere zaken…

In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland Daar zaten twee haasjes heel parmant En de één die blies de fluite-fluite-fluit En de ander sloeg de trommel Toen kwam opeens een jager-jager-man En die heeft er één geschoten En dat heeft naar men wel denken denken kan De ander zeer verdroten…

Kan ik je zien kan ik je horen kan ik je voelen, zonder te storen ik denk het niet wanneer dit wel zou zijn, zou je weten dat ik je niet kan vergeten…

Raar kan het gaan, Zo denk ik dan. Een Zoen, daar blijft het dan bij. Intens, maar heftig. Een moment, niet meer en niet minder.…

Ja, zei jij het zij zo maar blijf, blijf ik draaide me om en zag je denken wat een lekker wijf…

Niet kunnen krijgen in wat je gaf Niet kunnen geloven in wat onzichtbaar was Niet kunnen denken in wat ondenkbaar was Niet kunnen vertrouwen in wat goed leek…

Dit is de winter je kijkt er zo dwars doorheen klaar zijn de grachten er is geen brug die er aan zou denken te verzuchten…