Ik staar en peins
Ik staar naar de einder naar het eindeloze oppervlak,
ik staar en denk, zeg maar overpeins met het grootste gemak,
alle jaren van ons leven.
Ik staar, weet amper waar ik met de jaren ben gebleven,
ze zijn zo met jou met ons, met het zijn, omgeven.
Ik staar naar de horizon, die eindeloos ver weg is,
ik denk, dat jij daar bent, waar geen einde meer is,
het is net als met water in het bad,
zodra je schoon bent, het water is afgekoeld,
heb je dat net als het leven, ook weer gehad,
met dat verschil, de zee verdwijnt niet in het afvoerputje.
Ik staar, overpeins, ik denk en voel, de jaren zijn weg,
snap je wat ik bedoel?
Zie ook: http://www.radiocapelle.nl/tegenmiddernacht
Schrijver: An Terlouw, 20 juni 2011
Geplaatst in de categorie: emoties
Het onbestemde gevoel dat je de jaren zo tussen je vingers door, voelt wegglijden..tja..