Denk aan mij zoals je mij mocht kennen.

Wees niet verdrietig nu ik je moet verlaten
laat altijd een glimlach zijn rond je mond,
wij waren geliefden, altijd goede maten
steeds tevreden hoe het leven ons ook stond.

Leef voort lieve lief op je herinneringen
hoor steeds toch weer die opgewekte lach,
er zijn toch zoveel van die lieve dingen
waar jij steed toch weer om lachen mag.

Denk aan mij, zoals jij mij mocht kennen
toch liefste al weer zo vele jaren lang,
hier aan kan jij waarachtig nooit ontwennen
stil en diep van binnen wees nooit bang.

Liefste, jij zult mij nooit of ooit vergeten
altijd zal jij mij heel dicht bij je voelen,
je altijd goed en ook sterk geborgen weten
zoals wij dat vroeger samen steeds bedoelden.

Liefde heeft ons eens doen samenvloeien
zo samen, een van denken een van zijn,
altijd zal dit weer in je op gaan bloeien
het zekere weten, een liefde zonder pijn.

Leg je lieve hoofd maar zacht op het kussen
sluit je ogen, beleef me even weer bewust,
ik zal al jouw stil verdriet wel sussen
mijn liefste lief, voel je weer door mij gekust.

Hoor mijn ademhaling, voel mijn handen
lach van binnen gerust die lieve stille lach,
voel mij altijd bij je, samen op de randen
ja wij samen, op de randen van de nacht.

Schrijver: Jacques Kuijpers., 21 mei 2011

jhakuypershome.nl

Samenvloeien.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 25 stemmen 1.934