99 resultaten.
Bede boven Wierum
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 508 Binnen klinkt het gezang devoot
over zee, aarde en de wolken
buiten zwerven als zigeunervolken
de zwermen over plas en sloot
Onder de gouden haan galmt het gebed
‘Uw wil geschiede en geef ons heden’
de vogels vluchten naar het verleden
over hoeves, kerken en een torenflat
Een dijk waakt over Wierums weiden
God over mensen, vogels…
Wat de mens mij vertelt
gedicht
3.2 met 8 stemmen 3.576 (Devoot of geknakt?)
De eenzame echo tegen stenen en pilaren
zwijgt
als een self-fulfilling prophecy.…
Boezemvriend
netgedicht
4.7 met 6 stemmen 623 jouw kortzichtigheid
kwam je bij me
om mijn vrijheid te vieren
naast mijn bed begon de keuken
aan een wereld van genegenheid
met biologische melk en dito yoghurt
je gaf niets om mijn woorden
zolang ze vrijblijvend waren
verkoos jij een zwervend bestaan
vanaf mijn bed tot aan de keuken
bestond jouw geloof onder de maan
die haar licht devoot…
kies de strop
netgedicht
2.5 met 10 stemmen 935 hang je maar op
kies de strop
voor leugens
die je wurgen
breek maar je nek
je bent gek
geworden door
de haat en nijd
van die fanaat
waarvoor je bloedt
je was te goed
gelovig en devoot
hij trok bestaan
onder je vandaan
je kijkt me aan
met ogen zonder leven
je bent er in gebleven
toen de dood
naar buiten sloop
eerst rood…
Hoe haal je het einde?
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 362 om er te komen
moet je er in blijven geloven
met jezelf in het reine
tot aan de laatste meters
vóór de meet
Joop Zoetemelk André Darrigade
Vjatsjeslav Ekimov
ga hun uitslagen tellen
getuige hun rol echt modellen
diep groot hun geloof
als volger heb je meer
aan een groot nat geloof
en een kurken ziel
je laat de droge overgave
aan devote…
Hoegaarden
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 1.245 Hoor hoe hier het witbier gist
langs de boorden van de Gete
waar zich broeders in geweten
van hun godstaak devoot kweten
met een sluwe brouwerslist
Zie hoe tarwe werd gedrenkt
in het water der meander,
opgekruid met koriander
tot het troebelt en verandert
en zich koel en mistig schenkt
Merk hoe rijk ons Brabant was
kom in zijn toontuinen…
Sonnet van toen
hartenkreet
2.2 met 10 stemmen 1.032 Zij was zo lieflijk, de devote.
Hoe zeer wou ik haar aan mijn zij.
Maar zij liep steeds aan mij voorbij
en aan mijn hart in duizend moten.
Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten.
Heb ik gedacht: " nu is 't gedaan."
" Dat wicht, dat kijk ik nooit meer aan."
Van mijn besluiten zeer genoten.…
avondgebed
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 186 ergens nog een kus in grijs…
als ik dan buig in licht devote knikken
tot mijn knieën aarde raken
zacht en ongerept
ik ben behept met deze gave
tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied
verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar
ik zoek je, vind je -telkens weer
mijn kind
dit blind zijn schuurt en schuurt
in glasgebonden ogen
waar…
Kerstmis van een kind op school (vrij naar J.C.)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Voor een kind in een krib verdwaald
boetseerden wij een stukje voor een kaars
en devoot leerden wij een lied
voor na het kerstverhaal
dat dagenlang werd herhaald
Ik voelde mij erg klein en eenzaam
in deze donkere, koude dagen
met of zonder sneeuw en nat
met chocolademelk en kerstkransjes
starend uit het raam
Beklemmend waren deze dagen…
kerkplamuursel
netgedicht
2.8 met 16 stemmen 2.551 onder de granieten boog
ontvlucht een streepje lucht
de vroom gedempte stilte
hier wordt gefluisterd
in diverse talen verhaald
over peilloos leed zo vreemd
dat het onherkenbaar wordt
geen deel van oorspronkelijk leven
wordt asiel gezocht in gewijd
het woord devoot opzij gelegd
voor de dood iedereen gelijk
bespaart men zich het brood
maar…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 rond een kerk knielen huisjes
ze zijn devoot en houden blinden dicht
de buitenwereld slaapt in
oude volksverhalen
slechts een oogwenk verderop
scheert de snelweg rakelings langs
trage dijken en daarachter
nog een slootkant, met wat riet
je ziet
dat waar de tijd in stilstand
naast de bermen schuilt, je oog getrokken
wordt naar meer…
stofjes dansen heel devoot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.651 hoogte geeft geluid
zijn stilte terug
mensen buigen in gebed
generaties litanieën
hebben heiligen met
rozenkransen neergezet
beelden gapen op pilaren
ogen navelstaren en hun
handen reiken naar de Heer
de zon mat kleuren
door het glas in lood, verlicht
het bidden voor de dood
stofjes dansen heel
devoot in slierten rook van…
Witte waterlelie
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 1.835 Zij wil niet anders dan
rusten aan ‘t oppervlak
van het uitgestrekte meer
om dobberend te drijven
dus legt zij zich tevreden
als tere bloesem neer
Met open ogen staart ze
tot de ondergaande zon
lokkend op haar wacht
ze vouwt devoot haar
blad’ren toe
"het daglicht maakte
mij zo moe"
klinkt ijl nog in de nacht
Aan de stille waterkant…
Met veel magie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 171 waar vrome lieden
zich verzamelen in devoot weten
galmt de echoput zijn afgodskreten
de vingerwijzing is niet meer
steeds sneller knalt de hand
zijn rechters oordeel op de wang
agressie kent
zijn hoogtijdagen weer
gepeupel gaat zoals vanouds tekeer
ooit zal een sterke man
met veel magie en warm elan
zijn bannelingen vragen hem…
gothic
netgedicht
2.6 met 29 stemmen 1.404 linnen
wenkbrauwen getekend
twee dunne lijntjes
licht ovaal
en zwart
lippen donkerrood
dochter van de dood
Als een schilderij was zij
antiek innovatief
een waar gebeuren
de morgenstond
die de avond zag
vevuld van zinnen als het maanlicht rijst
het lot berekent
de schaduw fijntjes
toch radicaal
apart
handen in de schoot
zelfs bijna devoot…
Romeinse villa
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen 1.754 ofschoon je glans
in alle dorheid is vergaan
klim ik je heuvel op
tussen uitgeteerde mozaïeken
rust je naam
de zon brandt nog eeuwen je faam
pijnloos scheurt je marmer open
wespen zoeken in de wonde
naar het opgedroogde leed
maar langs verweerde stenen
groeit eenzaam een perzikboom
bijna devoot beroer ik zijn droom
zelfs een vijgeboom…
overtuigd gevallen
netgedicht
2.8 met 11 stemmen 1.679 hij hult zich in de deken
van haar volledig afwezig zijn
zwijgend als een monnik die
gebukt zijn geloften ondergaat
en devoot in stilte lijdt
in de seconden vindt hij niets
slechts een opeenhoping van getel
naar het einde aan zijn afzondering
wacht hem de louterende hunkering
een jeuk die niet te bekrabben valt
eens weer in haar armen…
Het magisch verlangen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 94 devoot sokkelden
heiligen tegen pilaren
armen gespreid en
ogen vol eeuwigheid
ook het glas in lood
in hun langgerekte boog
trok de blikken omhoog
weg van het leven buiten
in kleur liet religie
de schepping zien
vol met mystieke figuren
ook op plafonds en muren
ik voelde als kind
het magisch verlangen
om het aparte van zalig zijn…
Kathedraal koelte
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 272 ik zoek stilte
kathedraal koelte en
de rust van eeuwen
ik vond ze daar
gesokkeld en verheven
tot heiligheid
zag hart en ogen
hun leven hebben zij
tussen mens en dier
bewogen maar eenmaal
boven restte pas
het echt geloven
hoor de litanieën
mensen op de knieën
ik bid en zie
de wierook kringelen
in het onnavolgbaar
zacht devote…
Magnolia
poëzie
3.2 met 9 stemmen 1.047 Dat is de devote magnolia
voorzichtig in uw handen geleid
van koninklijke tulpenboom
de prinselijke tederheid.…
Glas in lood
netgedicht
3.0 met 46 stemmen 36 zacht
glinsterden
stofjes alle
kleuren op
de thermiek
van de warme
middagzon
het glas in lood
speelde met
de kleuren
van de dood
die onder koude
grafzerken
begonnen was
nog dwarrelden
vleugjes wierook
in het voorbij
gaan van gelovigen
die in devote rust
de zomer en hitte
waren ontvlucht
bij een kaarsje
baden om regen
op…
Gebrand in het vat
netgedicht
5.0 met 26 stemmen 123 kende
de hitte van
de vlam die
het glas kleurde
alsof die zo van
binnenuit kwam
juist
natuurlijke
overgangen moesten
als geheel in een
puntgave herinnering
blijven hangen
mooi afgerond
in het zilveren grijs
van het uiterst
neutrale lood dat
gedegen tegenspel
bood aan het weer
in jouw hart
vlamden de sferen
van gebeden in
devote…
Vanuit de opgang van de zon
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 126 Vanuit de opgang van de zon
gaan zij hun gang
en zoeken naar de bron
van licht en leven
waarvan het firmament
het teken heeft gegeven
en reizend door de tijd
van dagen en van nachten,
van hopen en verwachten,
breekt God hun harten open,
in eerbied en verwondering
-dit wonder niet te vatten-
ontsluiten zij devoot
hun toegewijde schatten…
Offerande
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 684 Devoot stil je mijn gebed,
mijn litanie van lijdzaam deren
bezweer je met
een trillende glimlach.
Vanaf nu hou ik van jou.…
ADORATIE
poëzie
3.3 met 7 stemmen 866 Ik heb een tempel in mijn hart gewijd
Voor uwe liefde, en eenzame uren lang,
In vroom vereren en devoten drang,
Ben ik daar bij u, wen gij verre zijt.
en als ik biddend daar mijn leed belijd,
Leeft heel mijn ziele, en meen'ge zang
Ruist door de hooggewelfde zuilengang,
In 't statig huis van stille heiligheid.…
Herfstmiddag in Artis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 water
uit een Amsterdamse sloot
Tropische vissen zwemmen
in kleine onderwater schilderijen
insecten krioelen rond de rode dood
de wolven slepen met gevleesde botten
een pinguïn bedelt om een stuk nat brood
een pelikaan ziet apen poepen
een olifant blijkt niet zo groot
de papegaai spreekt negen talen
niet één daarvan klinkt erg devoot…
De man op de zuil
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 69 Hij is die man van het nu,
maar ook van een devoot verleden.
Zijn hart vindt pas rust als er
voor de eeuwigheid kan worden
gebeden.
Zijn lot is dat van de wereld
op de klassiek gebeeldhouwde
pilaar. Waarbij iedere zoutkorrel
in zijn wonden loutert. Hem verder
wegvoert van ieder denkbeeldig
gevaar.…
Douchegordijn
netgedicht
2.4 met 9 stemmen 1.477 Haren sluik nat van het rein en
damp omgeeft als sluierbruid
strijkt voorbij aan warme huid
nee velt aan haar vast te lijnen
Stof devoot om middel heen
dagen tot langdradig strelen
los gedragen voile te delen
zo doortastend mooi zij scheen
Tot haar heupen zich ontfermen rond
-als, warm als, lokkend omgeven als nee als-
de wanhoopsflop…
bestiaal
netgedicht
3.7 met 21 stemmen 1.973 staat bij haar vooraan
haar leven is een, dierlijk haast, verlangen
naar koesteren van schepsels, naar humaan
behandelen van wezens wier belangen
voor mensen (wee die gluiperige slangen)
al eeuwenlang slechts mondjesmaat bestaan
haar liefde is alleen gericht op dieren
aan hen geeft zij haar diepste wezen bloot
ze dient de fauna monter en devoot…
doodlopend
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 1.561 In stilte, maar bedreven en devoot
weeft ijverig een kruisspin haar verfijnde
netwerk van de dood. Een zwakke pimpelmees
is wreed geofferd door de kille wind.
Er dansen prille veren op het grind.
Een kever nadert pas gestorven vlees.
Een vage schim is uit het bos gekomen
en vastberaden bij het hek gaan staan.…