Alle inzendingen over Devoten

Als een ridder staalde ik mezelf gepantserde vleugels bad ik devoot jouw harnas te zijn. Maar ik kon niet aan alles tippen wat jij voor mij had uitgedacht wezenloos uittrok aan mijn lijf. Toen ik de verbeelding voorbij was trof je mij zonder luister bezield verdwaald in ongericht gedraal.…

Ik ween om CDA’ers die in groot vertrouwen Ooit geloofden in hun leiders te Den Haag Bleef het toch stil bij een benauwde vraag Dan konden zij devoot de handen vouwen waarvan ze nu nerveus de vingernagels kauwen Ik hoor en zie ze knarsetanden; dof geklaag tot hard gemopper, vloekjes en gedonderjaag Hese kelen: grauwen, snauwen, huilend rouwen…

vroege nacht zo duister aan de hemel kleedde zich in stemmig zwart satijn waar heldere sterren als rijen lichtjes zijn die door de kosmos trekken ieder in eigen baan een universum toch zo onmetelijk groot wat is een mens om dat te kunnen bevatten tracht slechts enkel het tal der sterren te schatten voelt men zich dan niet steeds kleiner en devoot…

Ach nee, het waren vast en zeker Remko’s ogen Twee hemelsblauwe meren, die zij had gespot Waardoor zij zo onstuimig werd, zo opgetogen En zich gewillig overgaf aan het genot Niet lang daarna verloor de kloostermaagd haar eer En sloeg zij heel devoot haar beide ogen neer ‘O Remko, lieveling, al ben je nog zo’n grote, Ik heb er over nagedacht…

vroege nacht zo duister aan de hemel kleedde zich in stemmig zwart satijn waar heldere sterren als rijen lichtjes zijn die door de kosmos trekken ieder in eigen baan een universum toch zo onmetelijk groot wat is een mens om dat te kunnen bevatten tracht slechts enkel het tal der sterren te schatten voelt men zich dan niet steeds kleiner en devoot…

Hij legt devoot en met zichzelf tevreden het zware deksel op de put terug. ----------------------------------- uit:'Een vrouw bezoeken', 1985.…

Jouw reuzen hart was erg devoot. Als we samen liepen (eigenlijk liep jij en holde ik) moest dat heel voorzichtig, want 1 misstap van jouw kolossale voet was nogal definitief. En zo gebeurde het, op een dag, dat je misstapte, en mij niet zag.…

schuif van de wanhoop ingegleden is er na meer dan 2000 jaar nog steeds geen uitgestoken hand voor wie hoe dan ook of waar in moeilijkheden is beland kinderen gaan van honger dood worden ziek ofwel soldaat leven alleen slapen op straat geen god haalt ze uit de nood hoe leit dit kindeken hoor door de stille heilige nacht klinkt het devoot…

Tonnetje zijn trant 't Zijn devote, vrome madonna's Hun schaamte voor een deel verhullend En gelijktijdig de hemel prijzend Zonder reden en zonder band Met de hemel, het huis van Boven Amor die richt hier zijn liefdespijl Majestueus werk van Botticelli Zeker bepaald geen dilettant Geen hoogdravendheid.…

Na de gemeenschap met het lichaam en bloed van de opgestane Heer komen m´n tranen m´n verdriet Waarom, waardoor, waarheen, waarmee, waartoe Ik ervaar, ik voel een verstikkende strot m´n trillende stem pijnlijke knikkende knieën als ik devoot met gevouwen handen en gebogen benen knielend bid voor moeder en kind man en hond en…

Uit alle landen komen de atleten Van West tot Oost en ook van Zuid tot Noord Waar elke taal ter wereld wordt gehoord Terwijl de helden zwijgen, zwoegen, zweten Een festival van pax en broederschap De eerste zal de beste zijn vandaag Miljarden mensen zitten voor de buis Medailles, lachen, tranen, handgeklap De vuist omhoog, het hoofd devoot…

Ik zeg U alle' ootmoedig en devootlijk, Maar met een wil, alleen door Gods wil breekbaar: Daar Is een God, schoon wij niet weten Wie 't is. Ik zeg U: 'k doe noch denk ooit dwaas-bigotlijk, 'k Ben door de dingen van de schijn niet breekbaar, Want 'k weet: Daar is een God, slechts DIE Is, DIE Is.…

rondom en scheem'ring wordt in 't klein Vertrek, waar vóor hem zich een heir verdringt Van dromen, tot zijn hoofd halfdromend zinkt: Hij prevelt stukjes van een vroom refrein: Hij droomt zich Kardinaal of Paus, maar houdt De grendel op de deur – zijn pausschap komt Niet verder dan de drempel van zijn cel: De andre dag treedt need'rig en devoot…

gezegend met de blijde komst des heren Men sprak van Adam, naakt en hooggeboren die miste deerlijk één rib uit z'n lijf een ander, naaktgeboren, zonder wijf was, naar men zei, vroeg in de wei geboren Maar vooraleer die bij z'n moeder was deed hij bij os en ezel gauw een plas waarna de ceremonie kon beginnen van kerst met Gabriël, devoot…

zuigende zinnen klassiek koel kijken kan kollen krachtig killen maar moedige mensen maken meesterlijk miezerige molletrollen met moeite mak trieste trotse trollen treuren traag troetelig treuzelend de drang der duistere doodslag deed de demonische das om onzichtbare overgevoelige onmin oogde onzinnig duivelse dadendrang daalde duister door de devote…

psalmen galmen devoot het orgel achterna terwijl kleine jochies de pijn verbijten die jij bloeddorstig in hen schoot en jij, jij roept amen! de knaapjes van jouw koor die jij aan het kruis sloeg naast hun graf proeven dag en nacht jouw goor maar zwijgen, uit angst voor helse straf en jij alleen kunt dat be-amen!…

.~ En elke avond bidt hij heel devoot ~Ach Lieve Heer toe wilt U mij ontzien een poosje nog, dan hoort U mij niet klagen: als ’t even kan . . . geef mij er honderdtien.~…

kwaad en ‘t duivelse serpent En zie, nu is hij rein, geheeld van zweer en wonden Hij gaat het rechte pad des Vaders, hand in hand Door Hem geleid in liefde en gezond verstand Maar ‘t eerste weekend van de maand, ’t is altijd prijs Is hij afwezig om zijn zonden te belijden Zijn naaste buurman voetbalt uit, dus is op reis Hij kan zich dan devoot…

Ooit knielden we in misten wierook ter bezinnen Goten marmeren helden in kathedralen Kochten angst in gebed, deelden avondmalen Reikte glorie hoger dan ons hemels tinne Devote stilte bij hostiewaarts geschuifel Bewaakt door martelaren onder aanbeden aureool Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool Of in vaal damast verveeld prevelend…

Als een wolk drijft ze langs de hemel in het avondrood, ze kleurt de lucht en mijn leven, de wind voert haar mee langzaam en devoot, onze levens, zijn voor altijd met elkaar verweven.…

Hoe zit het met de malloten Die je kust op de wang En je leven aan devoot hebt? Worden zij dan tweederangs? Ik voel het als drang Om een echtgenote En haar man, Die hebben besloten Het levensbelang Te vergroten, Een ingang Te bezorgen. Iedereen heeft toch dat verlang Naar zulke mooie kloten?…

Ik dacht na, de ademhaling van ons gezin was hoorbaar en hoe hij zijn tefillien gelegd had in de ochtend, zich devoot wilde wijden aan een troostgang. In het nanachtdauw zicht onder het blauw zich nog moe droomde, aard nog nat zelfs de zonneregen sprieten nog niet raakte het was toen, domweg toen dat ik de hakken hoorde klakken.…

staan rozen en dahlia’s in de tuin, cyclamen voor de ramen en toen ze met broze knieën niet meer in de tuin kon gaan ging ze op het terras nog even stiekem met ze praten toch kwam een tijd,dat ze niet meer van bloemen hield dat haar hart die ooit zo boordevol liefde voor ze was nu alleen nog door Zijn hogere liefde was bezield dagelijks heel devoot…

Toch kwam een tijd,dat ze niet meer van bloemen hield dat haar hart die ooit boordevol liefde voor ze was alleen nog door Zijn hogere liefde was bezield dagelijks heel devoot haar paternoster en litanieën las.…

fysiek afstand De engel, een oudere engel Om 2 voor zes, zaterdag zeven november 2020 De grote kerk was donker Maar de kaarsen branden voor Maria Maar ook voor de gewone doden Door de levenden De nabestaanden De achterblijvers Voor de herinneringen De knielbanken stonden klaar Het voelde als een droom Maar het was de werkelijkheid Devoot…

hebben mijn hart ingenomen ik blijf van vlinders dromen maar ach vlinders tot mij gekomen zijn stervend mij meestal ontnomen helaas was vaak de vlucht te kort niet dat het aan mijn waardering schort hoe schoon is het om te blijven hopen dat nooit de morgenbloei mag vergaan en de vlinder zich blijft in de nectar dopen zodat ik telkens weer devoot…

Wat waren we met weinig tevreden toen, devoot zijn en bidden waren de plichten, voor het naar bed gaan een kruisje, een zoen, toch straalde geluk van onze kindergezichten. Ik wou dat de kerstmissen nu nog net waren als de eenvoudige kerstmissen uit mijn kinderjaren.…

zichzelf verwacht obscuur nog een zwachtel van verder aangroeiend sneeuwpak met meeuwen heden reik ik vervliegende vrouw wiens uniciteit in de dromen geheim blijft de hand om samen op kadeplankieren ons voetspoor te drukken in wit eenzaam verslik mij in de portrettuur aan boord van een zeilboot geklit veegt iemand sneeuw van het dek devoot…

vonkenregen spat uiteen inktzwart fluweel omfloerst het oude jaar dat daag'lijks lied en luim alsmede beleden zeer vergruisd tot stof en mijmering vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig minnaar wacht een devote…

ach moeilijk doen we niet neem een snuifje nederwiet groeit gewoon hier thuis bij robbie en kees in de kombuis stukkie piepschuim vergeetjenie puur lowlands weed company staat onder gezeik garant uge uge hier valt alles vrij rokerij in devote antimagie straattherapie tegen de imagie la propriété c'est le vol tabacco the air staat bol…