Netgedichten

netgedicht (nr. 14.022):

Papillion(2)

Papillion(2)

vlinders fladderen alle kanten heen
op zoek naar honing als geen een
ze bestuiven wilde exotische bloemen
maar ook inheemse gaan ze zoenen

wat is de zin van het bestaan van een vlinder
ze geeft beslist niet beklemmend hinder
maar toch waar komt die vlinder nou vandaan
ze blijft maar fladderen reizen met lot begaan

vlinders zijn voor mij een kuis insect
nooit zag ik ze werkelijk innig paren
oh ja de landing was volmaakt perfect
de bloemen kwamen niet meer tot bedaren

overal waar zij honingzoet neerstreek
was natuur even heftig te ontwaren
zij was zo lief en hielp zo tot paren
wat vlinders betreft ben ik een leek

maar die prachtige kleuren
die afkomen op hemelse geuren
hebben mijn hart ingenomen
ik blijf van vlinders dromen

maar ach vlinders tot mij gekomen
zijn stervend mij meestal ontnomen
helaas was vaak de vlucht te kort
niet dat het aan mijn waardering schort

hoe schoon is het om te blijven hopen
dat nooit de morgenbloei mag vergaan
en de vlinder zich blijft in de nectar dopen
zodat ik telkens weer devoot stil blijf staan

die laatste herfstvlinder raakte mij aangenaam