inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.621):

Vanjanina

Als een wolk drijft ze langs de hemel in het avondrood,
ze kleurt de lucht en mijn leven,
de wind voert haar mee langzaam en devoot,
onze levens, zijn voor altijd met elkaar verweven.

Als de nacht valt staat één fonkelende ster hoog aan het firmament,
haar licht is een baken en zend signalen uit,
het is haar ascendant,
die haar in de nacht de juiste weg duidt.

Terwijl in het oosten de opkomende zon blinkt die warmte geeft,
hebben wolken uit duizenden kleuren haar omringd,
met wie ze samen verder zweeft,
om te arriveren waar een regenboog ontspringt.

Van geluk verliest ze haar tranen als een lenteregen,
en daalt langzaam naar de bron van leven,
door duizenden kleuren omhelst, zacht en teder als een zegen,
daar treft ze het huis wat haar altijd warmte zal geven.

... Aan mijn dochter wilde ik op een andere manier zeggen ......................... ...


Zie ook: https://youtu.be/N5QBbeh6vwU

Schrijver: J van Dijck, 16 maart 2022


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
J van Dijck
Datum:
30 maart 2022
Dank voor het compliment.
Ik kan niet zeggen welk gedicht ik van u het mooiste vind. Het zijn er teveel om te noemen.
Lieve groet, Joseph
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
25 maart 2022
Wat een liefdevol en prachtig gedicht.

(ik heb ook het filmpje bekeken, prachtig)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)