Alle inzendingen over Dit was de werkelijk

knijp mij in mijn hand hoe werkelijk is liefde ik voel enkel pijn…

tevreden een gevoel het is goed een werkelijk mooie gedachte vrede…

De voorpost Aarde is slechts een vermoeden van de werkelijke beschaving in dit universum……

De Rabobank: van boeren-slimheid naar boeren-bedrog 'de nieuwe werkelijkheid'!…

vergeef mij ik kon niet anders zijn dan ik in het leven ben geweest het was voor menigeen niet fijn want ik was werkelijk een beest…

Die met oneindig veel stipjes Jouw werkelijkheid weergeeft, Zelfs als het onderwerp Van jouw studie nog niet af is, Laat de materie van de bekendste Parijse toren opgaan in het licht - De scheppende kracht van jouw kunst Die de nuchtere waarheid heeft ingehaald En mij in jouw droom meeneemt En me verzoent met de werkelijkheid…

ik moet wel een gedicht is hier verplicht op gedichten.nl ook nog even rijmen om te slijmen en op het laatst te worden geplaatst het is weer nacht heb ik zomaar het is werkelijk waar een gedicht gedacht…

Zware zuchten zweven zonder ziel en zwerven zachtjes zonder zien Vele verlangens vluchten vrezend en vliegen vol verloren vleugels Wegdrijvende wensen wenen wachtend en wankelen werkelijk woordeloos Hongerig hunkert het hart Naar blind beminnen Getekend groeiend in een mens…

werkelijkheid gewaar hier is Alles Niets maar Niets ook Alles…

De hemel tussen lippen rood vermengt met blauw het water wiegt zich in slaap wordt wakker, wordt geboren in een andere werkelijkheid.…

Wanneer gedachtenfloers sombert onder een verduisterde maan onrust gedachtenvol waakt als dreigend nachtelijk onweer in een almaar wakkere nacht duren alle kleine uren langer dan hun werkelijke tijd is de werkelijkheid van het moment meestal te ver weg van de realiteit om als waarheid verder te gaan…

'Jabedabedoe', de futuristische tijd; van een steentijd wereld naar een mogelijke Flintstone werkelijkheid. Wat eens zal kunnen, en nu virtueel wordt geprobeerd; zal dan met feiten aan ons nageslacht worden gedoceerd.…

En zo springen we van kamer naar kamer We verliezen het spoor de geur, het kloppen van ruisend bloed in ons hart de kleur van waar we werkelijk waren wie we werkelijk voelden in wie we onze cellen klonken de klank ook het luisterend genieten van hoe we ons overgaven werden wie we waren…

Als herinnering ben je veel aardiger dan in werkelijkheid mijn selectief geheugen stripte je nare trekken…

mijn deur is rood aan de binnenkant en zwart aan de buitenkant, het lijkt verdacht veel op de werkelijkheid.…

De zoetste klanken die ik ooit zal horen zitten nog steeds in mijn hoofd De liefste woorden die ik ooit zal horen moeten nog altijd uitgesproken worden De meest betoverende aanblik die er bestaat moet ik nog altijd zien En de meest dierbare liefde van de hele wereld wacht ergens op mij Maar ooit zal dit alles ook voor mij werkelijkheid worden…

Ja, zout is je liefde zeker Wil je het werkelijk weten? Stoicijnen bereiden hun eten met zout Honden likken hun wonden. Wil je het werkelijk weten?…

Door deze smalle koker, Die het grootste deel van De werkelijkheid ook nog verheelt…

Gedichten verwijzen alleen maar, naar de werkelijke werkelijkheid. Ware dichters zijn sprakeloos.…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen.…

De onmetelijke werkelijkheid omsingelt de mens Zijn eigen beeld lijkt hem vast en gelijk De werkelijkheid is een immer bewegend en onbeschrijfelijk rijk Door de grenzen van de taal blijven we alleen Het beeld van mensen is een leger van duizenden personen Gelukkig waren we in de natuur Het bewustzijn versplinterde, de beschrijving lonkte Zij…

Een wel haast tropische storm raast door mijn hoofd ik word ontworteld van mijn dromen beroofd als hij weer wat gaat liggen kijk ik om mij heen en zie de resten van wat ik eens was zie de jongeling groen als gras hij deed ooit een poging zijn fantasie tot leven te wekken nu is hij gestrand het einde van zijn streven in de harde werkelijkheid…

tussen de regels lees je wat er werkelijk wordt bedoeld in lichaamstaal ontwaar ik of dat wat je zegt op waarheid is gestoeld in jouw ogen zie ik wat je werkelijk voor me voelt zo liggen nu eenmaal dat soort dingen ach gewoon zoals ik in het zingen het gevoel van m’n hart onthaal want wat jij naar mij uitstraalt heeft…

de kleurrijke herinneringen aan mijn familie berusten op fictie de werkelijkheid zal en wil ik niet beschrijven daarvoor is het altijd te vroeg…

gezin dat niet op een gezin lijkt, familie die niet op een familie lijkt, liefde die niet op liefde lijkt, maar verdriet, dat is de werkelijkheid…

gedichten kunnen net zo goed straatlantaarns zijn bomen in een denkbeeldig bos, palliumwolken met zeegrijze vergezichten ogenwater of regentranen werkelijk is denkbaar een papieren hoed…

als tussen droom en werkelijkheid geen scheidingslijn meer loopt en zonder schroom de wenselijkheid aan realiteiten wordt geknoopt dan kan de vraag het antwoord zijn op wat ik eigenlijk wil… en valt vandaag het menselijk brein in slaapstand eindelijk stil…

Wie was je werkelijk mam de moeder die me streelde terwijl je keek of het je niets scheelde of die vrouw die me aankeek als ik haar wat vroeg ik zag je denken ben ik wel goed genoeg soms in je armen kreeg ik het gevoel met vlagen dat ik jou vast moest houden en dragen wie was je werkelijk mam de vragen van nu zijn…

denk ik niet meer aan de verscheurde nachten maar kijk naar het groen het spreekt mijn taal het is de stilte die samen met het daglicht kwam 'k vlucht niet langer weg in dromen of twijfels deze passie was niet meer te dragen bijna mijn ware indentiteit verloren ik geniet nu van de rust die uit zich zelf ontstaat de werkelijkheid…

Als zij loopt zoals ze loopt, zoveel benen en ik zie haar gaan en kijk hoe ze voet voor voetje werkelijk wordt, die schoenen die ze borstelt als ze recht voorover in het strooizout valt wil ze nooit meer uit, zo ben ik echter zegt ze, uit haar ene gang groeit haar volgende, zij doet maar raak (zomaar is ze werkelijk door mij heen en klaar…