Alle inzendingen over Dode eend

een volmaakt ovaal blinkend ijs sneeuw drie eenden pure harmonie…

In golvend water weerspiegelt het dansend haar als een filmscène met een eend in gezelschap drijven herinneringen.…

Jonge meerkoetjes zwemmen vrij rond, dankzij twist van moeder met eend.…

een vette eend had op een keer na twintig dagen zitten een nest met eieren zo weten te verhitten dat schaal na schaal een scheurtje kreeg waarna een guitig kopje een lijfje te zeggen scheen zeg moe ik pas niet langer in dat dopje dat werd me een bedrijvigheid van scharrelende geeltjes de moeder eend was zelf voldaan haar kinderen…

plaatsverandering tussen de geluiden door zie ik jouw gezicht vogelreservaat geen enkele vrouwtjes eend bij vijf woerden de reizende boeddha en het dikke engeltje gaan nooit meer samen negeer lorelei schiet op de zaken roepen loop op de klippen twee eenden landen in de singel een hoge woerd volgt op afstand…

eenden op het water als zwemvogels met drijfveren... doch schijn bedriegt in de boot genomen zijn ze allen weerloos…

Eenden in de lucht Jager en hond wachten af Geen enkel nadert De mens heeft niet altijd door Dat ook hij soms wordt bespied.…

zes eenden dommelend op de reling tot ik passeer als één man kijken ze me na ik voel me diep vereerd…

Op het Deense meer zwemmen eenden deinend voort, vloeiend op de maat van Andersens vertelling "Het lelijke eendje."…

levensavond samen uitkijken over het kalme water tevreden luist’ren naar eenden, net als vroeger rondkwebbelend in het riet…

daar hang je dan het web kleeft aan, ook al ben je zo'n prachtige zwaan de brekelijkheid van het bestaan ziet in jou een lelijke eend…

Wie heeft de eend vermoord in wiens kleed ik elke nacht vakkundig word gesmoord.…

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

Zie hoe de eenden toegezwommen komen en verontwaardigd rechtsomkeer maken. Lach je dan een bult -verontwaardigde eenden zijn lachwekkend- zodat de voorbijgangers verbijsterd blijven gapen naar die niet alledaagse metamorfose. ‘s Avonds kun je dan nog genieten van hun perplexe gezichten.…

Die kreupele eend is mijn goeroe, want hij doet mij beseffen, dat onvolmaaktheid levenslustig en waarachtig tekeer kan gaan, dat zogenaamd abnormalen en onschuldig gehandicapten even veel waard zijn dan de gave en dominante eenden, die zich onterecht beter wanen, ook al ogen ze onberispelijker en gaat het hen schijnbaar meer voor de wind…

In Maasmechelen werd ongestoord de eend van Florentijn Hofman vermoord. Joke Schauvlieg' decreteert rouwig : "Badeenden zijn een bedreigde kunstsoort!"…

een plas met eend en hoen een rietkraag... Ik loop langszij voor de duur van morgenstilte de vraag.... naar meer natuur niet gulzig.…

de ramen zijn beslagen er ligt een waas over het land oh, daar is mijn halte al, ik zat zeker te dromen ik stap uit drie witte eenden pronken op de stoep schrikken en vliegen op de bus rijdt me voorbij er ligt een rode vlek op de weg en twee witte eenden vliegen verder…

een ven vol veertjes en twee monsters van eenden voorbij gevlogen oh don quichotte de helm van membrillo vol met scheerwater ik steel de hendel van de pomp van de bron de maagd waakt een ton van stenen de wijze heks blijft drijven op de wateren je gaf jezus melk oh heilige maria zorg voor ons water een droge zomer vier eenden…

ijzig blaast een koude wind over een sneeuwwit oppervlak tot aan de rand waar water nog deining heeft dankt de eend in stilte het wak…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

Aalscholvers troon en hemelend daarboven de lucht, een vlucht, een zucht: “Wat drijft een eend?”…

Eendduidig luidde ‘t oordeel der justitie: “Zulk eendenleed is veel te wreed. Genoeg !” Waarna men echter aan de rechter vroeg: “Oók niet heel zachtjes ? ‘t Is toch een traditie ?” Doch onverbiddelijk sprak deze man: “Nee nee… nou ja, vooruit, nog ééndje dan”.…

Streep, mijn eend, 'kluts' kwijt novemberei "Waarom niet?" 'ome let' er wel op moet beseffen 't zal mislukken TOCH prachtig nest dertien eieren dertien ongeluk TOCH gisteren dertien kleine koddige kuikens in mijn tuin trotse moeder "Zie je wel!"…

De dagen gingen, zonder opmerkelijke veranderingen en gebeurtenissen, woorden vormden bergen, waardoor de betekenis verloren ging, de essentie lag verborgen in de ogen van de eend, die je onderweg tegenkwam. De liefde werd een droom. onbereikbaar, zonder kleur of smaak. Je leven borrelde, bruiste en doofde uit.…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

maar bekwaam schuifelen eenden over het bevroren parelmoer van de vijver in het kleine park, gewoon plat op hun gemak, zonder behoefte aan gesnater of luid klapperen van vleugels, ingedommeld en tevreden op een overschot van de natuur, buiten een gevaar voortgegleden niet in besef van tijd en duur.…

Vogel op de grond De plek waar hij niet wezen moet Hoort in de lucht te vliegen Zachtjes wiegen op de wind Nu ligt hij dood te zijn. Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

De eend zwemt door dicht kroos, maakt een warrig lijnenspel. Snel zwemt de zwaan voort, kleppert luid met zijn vleugels: eenden kijken boos. De valk grijpt zijn prooi, maar schrikt... Die merel ontsnapt: geslagen winnaar! Gedwee vliegt de meeuw van haar zitpaaltje weg: een aalscholver komt.…

dag in dag uit iedere keer laat thuis komt neer plompt als een dooie eend is een workaholic en nog even maar jouw papa!…