Alle inzendingen over Dode eend

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve, oerlieve eend…

Op een heel groot meer gaan eenden hevig te keer om een stukje brood.…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…

Koppeltje kuifeend duiken, vliegen en zwemmen telkens weer samen…

twee haiku 's In het kleine wak zwemmen eenden en zwanen broederlijk samen Storm in de vijver: twee woerden zijn vol liefde voor dezelfde eend.…

Moeder eend heeft vast geweend haar ei verdween met marter Steen op de motor van een zwarte eend.…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

Een eend lijkt op een eend. Maar nu begint mijn vader (62) weer. Hij noemt waterhoentjes strijkbouten en vindt dat de maan ondergaat als de zon. -------------------------- Uit: 'Een klok en profiel', 1965.…

Zo verzwijgen wij vol spijt van een wereld stil en doods, zingend van een engel die tussen beer en eend ongeschonden bleef.…

Iets verder licht een bord op, een matrix zeg maar: de tekst laat niets te wensen over: voer geen vogels, want je voert ratten, is duidelijk in neonletters te zien, geldt niet meer voor die dode rat misschien? Want langs de begraafplaats daar op ‘t fietspad is ie gaan hemelen, daar lag die dode rat!…

We sparen, door de spaarlamp te gebruiken dus in bijna elke schemerlamp zit wel netjes in de fitting een heuse echte spaarlamp. Er wordt heel wat afgespaard hier in ons huis en nu al helemaal want de lamp gaf de geest, het is donker hier het sparen werd ons fataal, er zullen nieuwe moeten komen Zodat we van ons spaarlampen- saldo…

Als de eenden opeens stenen zijn in de holten van het riet, als het gladde water onweer voorspiegelt en de hond van het bruggetje zijn kop laat rusten op het hek, dan verkeer je in het oog van het sublieme. Als je terugloopt, zijn de stenen weer eenden, onrustig bewegend in ontnuchterende cirkels.…

zowel in de poel als in het leven een eend volgt een vrouwtje…

Lustig snateren zeven eenden op een rij wiggelwaggelend.…

de hazelaar bloeit op het gras de twee eenden onafscheidelijk…

koeten speeddaten hard lopend over water eenden vliegen op…

doodgereden eend kuikens piepen tevergeefs snelverkeer gaat voor…

Een kwakende eend scheert over waterspiegel oogt dubbel zo sterk…

Kikkergekwaak klinkt dapper in de zoele nacht: vér van die eenden!…

Ik fluister tegen de groene kop van een eend: 'Ik zie jouw schoonheid!'...…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

nog steeds niets zinnelijks heeft De dag veranderd en met de eb van het getij eet jij van de paradijs-eend met bijna vergeeld genoegen…

de kleine hond snurkt in de stille winternacht snatert zelfs geen eend…

Eenden strijken neer de waterspiegel klievend wolken klieven mee.…

Zo oud niet of hun jeugd treurt in de wilgen, het water spiegelt ze nooit rimpelloos, het gladde blad en niet bladerloos, het is een dak waarover zij zich spreiden, waarop een eend in landschap weggezakt, met een gevluchte in de grond bevriend, laag water zoekt en boven water tracht een nieuwe eend te vinden die haar dient…

De hongerige eend had het toch zeker koud En verdiende stukjes brood hoewel wat oud ?…

Flinterdun ijs een waggelende eend trapt erin.…

Toen een kikker in een poel zijn vriendin de eend ontdekte, spraken zij zich honderduit dus hij kwakte en zij kwekte…