Alle inzendingen over Dreiging

Donzige dunne diertjes dwalen drastisch – Degene die durven doch denken – Dreiging der demonische drempels doordringend – Doortasten dove duiven.…

de muziek die net klinkt moet ergens nog iets hebben van muziek uit oude tijden maar het is zo ontwikkeld dat elk trommelen in de nacht bij volle maan gewoon ontbreekt tenzij je midden in de nacht muziek gaat maken en je iedereen uitnodigt hoor het trommelen een dreiging uit de verte…

Gevoeld in dreiging Beleefd in schokken Vervormd in angsten Bewogen in tijd Nabij Gevangen in hoofd Opgehoopt in hart Gebroken in stuk Vertaald in gedrag Nabij Blijvend in dit land Vallend in dit land Helend in dit land Oorlog nabij, nabij…

Vertel me wat je hoort fluisteren in de wind vertel me wat de regen je zo indringend toezingt vertel me wat je voor dreiging je in de voortglijdende luchten ziet vertel het me want ik zie het niet is het onbegrip is het verdriet? over waarin de mens zo schromelijk te kort schiet?…

De wereld heeft veelvuldig moeten leren Dat vijanden meest toeslaan in de nacht Wat heel lang sluimert, komt vaak onverwacht De aanval blijkt dan zelden meer te keren Maar ook in kleine kring ligt dreiging in 't verschiet Betracht dus waakzaamheid, uw schoonmoeder rust niet…

de bui trekt over onuitgesproken zaken zonder donder bliksem of geweld striemende woorden- regen niet tegen te houden scherpschutters taal opgelucht tuimelen zinnen naar buiten vol vleiende woorden bevrijd van de druk en de dreiging valt mee deze keer al is het zwaar weer…

ik laat me niet dwingen om op hun tonen door allerlei sloppen en stegen te dringen op weg naar de top nog ben ik vrij maar het gepush onder dreiging van hun steelse instructies de dwang om te volgen is nog lang niet voorbij zij beloven gelauwerde plaatsen podium en bloemen goud voor de volksheld tot door hun touwtjes je kop wordt…

Als schuwe dieren kruipen ze voort de eenzame uren Terwijl ze langzaam hun territorium verliezen aan het angstfenomeen dat gezonde minuten wegvreet en verandert in onzekere seconden tikkend als de dreiging van een tijdbom Allemaal zo onbestemd lijkt het bijna irreëel maar de aanwezigheid valt niet te negeren…

er waren vogels met veren van dreiging uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten stromen van het leven die je bewogen er waren kersenbloesems van leven dood en wedergeboorte er is graniet er is goud smelten en bevriezen er is binnen- er is buitensluiten licht tussen de bomen er is je ziel alles wat je bent…

wanneer oren voorbijgaan aan woorden en slechts luisteren naar het naakte geluid van de nacht wanneer woorden de betekenis mijden en zich laven aan een nietszeggende bron wanneer emoties verdwalen in de labyrinten van de ziel en verworden tot geladen revolvers dan is het radeloos gelaat niet meer in staat de dreiging te verwoorden…

ze grommen hun donkere dreiging in laagtonig geluid strak bewegend golven ze aan het miljoen zonder baan een enkele articulatie als zweep om te gaan nog is het hek niet bereikt maar confrontatie is slechts een kwestie van tijd een nietsontziende ontlading opent het hek ze stoppen verbijsterd ook daarachter blijft alles gelijk…

de natuur is stil er staat niets te gebeuren de wind geeft geen enkele zucht geen mogelijke dreiging waar dan ook maar in de lucht waarschijnlijk valt er even geen dode te betreuren heel even heel even is de natuur ontheven van het tonen van medeleven of is het dat ze gewoon in het tonen van eerbetoon een rustpauze wil…

De dreiging van papaverrood?…

de Avenida Corrientes slaapt nooit stap in dit schilderij van werkers en wachtenden een explosieve combinatie in de magie van het moment een valstrik verhuld in een dun, wit verenpak papieren verbeelding van de brug die niet wordt gebouwd ontheemd tussen heden en verleden en de dreiging van de zwarte zwanen een man struikelt het struikgewas…

We horen ‘t ruwe woord de dreiging of de straf of soms een klaterende lach. Hij corrigeert voortdurend onze ogen zo bijziende wanneer hun blik onszelf bestrijkt.…

Donkere wolken Vol dreiging in Het westen Met een paar Laatste sliertjes Licht van de Voortijdig ondergaande Zon - de dag die Zich vermoeid al Vast te rusten legt Voor ze voorbij is En dan onverwacht Een geweldige kegel Van licht die schuin Over het toneel van Deze wereld strijkt En U die ons zo maar Voor het voetlicht…

zal ik wolken raken de eindeloze dreiging van grijsgrauwe stormen die vernieling zijn verschijnen als schicht die zichzelf weerkaatst verwoesting scheppen in schoonheid van licht zal ik geraas ondergaan gebulder beheersen bedarend als briesje het lot weerstaan bevend als riet dat buigzaam gebleken de stilte aanvaardt waar stormen…

zij knikken na rijp beraad ten dode dreiging? drone! zij dienen zonder pardon zonder proces de dood toe Zie: http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3372089/2013/01/04/Rechter-Liquidatieprogramma-Witte-Huis-mag-geheim-blijven.dhtml…

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan, Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!' - Van middag - lang reeds was hij heengespoed - Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.…

angst in de vorm van ronde lampen ontwakend uit het ijzer zich voortbewegend over het asfalt maakt zich over mij meester dreiging verkleed en verscholen achter donkere wolken deed mijn angst nog lichter worden dan boven mij hangen andere lampen ook rond ik denk terug klein kind verkleden verschuilen naar Spanje wat gaat de tijd…

Want de dreiging om en om Kan ik dan getroost verduren, Als door rechts of links te sturen Ik bij u te lande kom. ---------------------------------- Het zichtbaar geheim (1915)…

er waren vogels met veren van onweer en dreiging er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte er is graniet en goud er is smelten en bevriezen er is binnen- en buitensluiten…

Er zit een dreiging in de wallen onder onze ogen en op de bedrand hebben wij onszelf met moeheid zo belogen dat er onverwacht wat aarzeling ontstaat, een nacht die liefde overslaat. Wij leggen ons - ontmaskerd als een paar - de afstand op, die egels met hun stekels prikken voor elkaar.…

de opkomende storm woelt door de verkleurende bosrand zachte witte en vredige schapen bekleden de uitgebloeide heide stromen gedwee naar de verre stal een schuilplaats onder de dreiging nog even wachten op de felle regen en de volle hevigheid van de storm knus en warm gezellig blatend bijeen heideschapen hebben ‘t niet slecht…

het stemt droevig de naamloze dode het verzwegen kind de naar binnen gekeerde ogen van de vergeten man de krassende strepen van het rode potlood de verdwenen weg naar huis de dreiging voor het onweer de achtergebleven appels in het gras de leugens van ver weg en dichtbij de donkere toonsoort van nagelaten woorden de droefheid…

voorjaar schemert een zwarte wolk waarachter Hades op zijn Persephone wacht na het groei- en bloeiseizoen trekt hij heerser van het dodenrijk haar zijn onderwereld in niemand hoort haar schreeuw als ze in de duisternis verdwijnt niemand hoort haar als ze praat over dingen die niemand ziet niemand hoort haar klaagzang de dreiging…

De boom vertelt een groot verhaal Van honderd jaren lang Zijn takken bergen nesten En zijn vogels zijn niet bang Zij weten niet van dreiging Van hun vredige bestaan Van mensen die natuur en wind Hun gang niet laten gaan Ik hoop dat je mag blijven Want jouw zuurstof geeft ons lucht Nog eenmaal schuil ik naast je Afscheid met een diepe…

Ingehouden adem, een windstilte wakkert de rijzende dreiging aan zonder beroeren trilt een snaar een doffe fles vangt een eerste traan druppels in de oceaan van kilte Gestadig groeit het grauwe grijs over het afkalvend ijzig blauw als bliksemschichten zoeken scheuren wegen naar een versteende vrouw verwarde keizers zinderen in hun paleis…

moeizaam wring ik me tussen de regendruppels door richting uitgang langs de lange oprijlaan staan mensen zonder gezichten de ruggen naar mij toegekeerd stampvoetend op de grond naast de bomen eikels vallen muziek van Beethoven wordt gefloten door het zangvogelensemble abrupte stilte als ik passeer wegvliegende zwarte kraaien krassen…

die avond vertrok een auto richting snelweg & de honden blaften niet het dashboardvak was leeg op de kaart van W Europa na cassettes wij reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het grensgebied -------------------- Uit: 'Popcorn' 1981.…