Alle inzendingen over Droombeeld

Je schildert verlangen met de illusie van een droombeeld nu de stilte op het doek valt Je schildert verlangen.…

het universum zei: hier is zij hier is de stilte stil in de hoofden intense tinteling hier is de stilte in het jaar 0 verwondering de tijd groeit in stilte eenvoudig het binnenste dwarrelt binnen ontroerd dichtbij droombeelden nestelen zich het ontbreekt aan niets dit is alles het is mooi geweest…

Op jacht naar een schaduw van jezelf of een ander Kom je dichtbij dan wijkt zij Laat het los alles voor niets Zie eindelijk in wat heeft 't voor zin Een schaduw een droombeeld Ongrijpbaar zie dat in haar Je doet jezelf te kort en mij ook Kom op aarde terug niet nu misschien, maar vlug…

rendez-vous met een droombeeld in levend wit ter herinnering aan een stem vol melancholie... een blikvanger in de achtiende divisie van begraafplaats Montmartre als een vorm van ontkenning staat zij daar 'herrezen' uit een zee van bloemen die tot jaren na haar dood nog dagelijks door bewonderaars worden bijgezet…

al tastend op zoek naar een weg op de vleugels van tijd in droombeelden en herinneringen zonder overschaduwd te worden heb je dat nodig om het goede eruit te filteren blijf je ronddobberen houd de zintuigen constant alert om die ervaringen toegankelijker te maken ontrafel je een verborgen taal voor verbeterd welzijn……

poëzie wil ontplooiing het wil expansie het klampt vast in pientere puberschoenen in losse klanken raakt het niet uit de maat het verfrist zich in de muze van warme omarming in bronnen van droombeelden zo valt ze in de zachte schemering dalend achter de horizon iedere dag in verandering als een stroompje in beweging…

Een stad ontwaakt uit een sluimerend vervlogen droombeeld. Een natte damp, als een plassende regen, overvalt de gracht. Doorweekte wallenkanten ontvouwen ranke bomen met ontloken twijgen. De houten ophaalbrug brengt heimwee naar weleer. De stille stroom verraadt een blijde glans.…

Mijn droombeeld spiegelt via jouw ogen in een fata morgana tot een geheel tot het fotografische toekomst in mijn brein naar een ideale wereld die ik met jou deel.…

Ik boom met beelden uit mijn dromen wil niet dat ze deze plots omkappen. In mijn herinnering zie ik de heesters manshoge struiken, onze picknickmand. Zelfs met schraal weer de bospaden met vaak een goudgloed over kruinen. Als wij kinderen er wandelden wat heel veel waard is en was speelde ik onbevangen dagdromend met cameraogen dat ze er…

er kwam een raaf voorbij hij dacht dat hij een kraai was, maar hij glansde groen en blauw als pauw en kolibrie gelijk boven bloemen, paars in roze toonbaarheid hun hart geloken in satijn zo stil verhaalt het zijne van de fijnheid der bestaan immer gaat er de abeel teveel een droombeeld leiden…

op stapels van rozerood vallen droombeelden aan tussen de borsten van gelijkheid in een naakt vers vrij verbonden naar het poëtische accent van klankwegen die samenkomen in één lijn van klank en woord dag in dag uit maar meestal verdroom ik mijn dromen in wolkjes condens op zijn zachtst gezegd, divers boven de winden uit…

Weerspiegeling in het water de contouren van je gezicht door rimpels vervagend vereeuwigd in een gedicht Weerspiegeling in de lucht gedragen door dwarrelende winden een droombeeld belevend van haar, die ik niet kan vinden Weerspiegeling gevormd door gedachten jij tedere, heerlijke vrouw creatie van innerlijke krachten ach lief onthul,…

De violette lucht omsluit een jongen die roerloos in het heden hurkt. Af en toe gaat zijn arm omhoog alsof hij zwaait. Naar niemand. Nooit weggeweest, geen schoenen nodig. Hij hurkt bij zonsondergang in een portiek, neergelaten op aarde als een spin aan een draad. Ik zou een requiem willen inzetten. Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan…

Niet langer bij wijze van spreken, maar in de precisie van huid en haar, een schoonheid met leeftijd en wereld: ik wil een antwoord, geen vraag. Ik wil een kamer zonder verbeelding, een vrouw die is wat ik lees. Honger die het verlangen kan breken, wrevel wordt, vlees op vlees. Ik wil je schaamte, je kleine gebreken, je schoonheid in menselijke…

Ik heb je aan de ketting van mijn slaap gelegd. De kamer stuiptrekt en het bed wordt groot. Mijn zaad bevlekt de lakens met violette tatoeages. De lege lamp voltooit ondraaglijk het lichtjaar. Wij weten weinig van de weelde, maar we weten dat weelde niet meer wederkerig is. Immers na de paartijd gaan de vrienden huiswaarts blauw geschminkt…

Dit is mijn moment Spiegelbeeld van haar lach Geconserveerd in mijn hart Straks staat ze weer voor me Dit is mijn dag Daar gaat de telefoon Demarrerende hartslag Eindelijk hoor ik weer haar stem Na drie lange weken verliefdheid Sinds ik haar voor het laatst zag Ze spreekt tegenovergestelde woorden Het droombeeld raakt verstoord Mijn…

Ze hebben nooit op haar geleken, daar heeft het altijd aan geschort. Ze hebben nooit op haar geleken, dus kwam hij steeds aan hen te kort. Soms was het om hun mooie ogen, hun mooie lichaam of hun stem, hij heeft ze ook wel eens gemogen en dikwijls hielden ze van hem. Maar in de radeloze uren voor elke nieuwe grijze dag, dan lag hij in de…

met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…

Zo drijft mijn droombeeld voort en gedane beloften in donzen kussen smoort door zweet en smart doordrenkt in tranen in eerbied voor de ongewone dingen in omzoomd en autonoom domein, daarin geneigd om luidkeels mee te zingen met de stenen kabouter die hengelend naar aandacht in het ritselend riet en met hen mee te gieren in hun theatraal gebied…

Je hebt goede bloedlijnen, zegt de Koerd. Hij is groot en sterk hij heeft gevochten om de aarde. Hij bedoelt aders. Ik zou naar de sportschool moeten gaan, spieren kweken. Hij haalt een sigaret van achter zijn oor, klopt er kort mee op tafel, steekt hem op, inhaleert, spreekt. Als Saddam dood is, zijn Iraki's en Koerden vrij. Twee…

Rozig lig je daar blosjes op je slapende snoet in een wereld zonder gevaar als een droombeeld zoeter dan zoet. twee armpjes zacht krommend om je hoofd met een fopspeen brommend in je mond wie dit beeld ziet, die gelooft nog in vrede waarin alles weer gezond.…

ik laat mezelf achter in de ommuurde tuin verdwaalde herinneringen lopen met me mee naar vergeten beelden voorzichtig blaas ik over dauwdruppels op het gras ik voel het mos op de zwerfkeien zie het rood van de klimop tegen de buitenmuur ik streel het tere blad van de magnolia de bleke zon doet wat ze kan een lavastroom aan droombeelden…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

in de stilte van nu verblijf ik zachter, door droombeelden van toen er brandt een kaars, mijn loflied zingt en onderaan de dag klinkt wee een jammerklacht maar hier, geborgen in het nu draagt liefde duizend rozen op, aan alle zielen waar we knielen zucht de grond mijn mond noemt honderd namen rond een warm moment wat ben ik blij-…

Het is even drijven naar rustig vaarwater toch is het slapeloos woelen onder warm knellende lakens van flanel hoe dubbelzinnig zijn de door mij opgewekte droombeelden van volksverhuizingen uit een leeglopende wereld de Griekse oppergod Zeus getransformeerd als mensenmassa heeft zijn wellustig oog laat vallen op weg naar het betoverende…

zachtheid om me heen ia als een droom blijven hangen ervaar ik telkens weer bij het sluiten van mijn ogen ontwaar ik nog jouw beeld voel ik de warmte van je adem die mij zo zachtjes streelt wil je nog wel dromen als je wensen zijn vervuld het beeld je weet te raken dit hart met liefde vult al waak ik duizend nachten liefde heeft geduld droombeeld…

magische spiegel lonkt en blikt geheimzinnig verzacht hartepijnen met diamanten stralen haar wereld in ziel verzonken droombeelden verkennen vrij door betoverende landschappen zomerbruisende geuren verwekken opbloeiende hartstocht in sneller galopperend hart stroomt nieuwe energie door fonteinen omringt gelaat glanst van schitterend…

Haar ogen boetseren een droombeeld geven het een hart zo onstuimig als de branding van de zee ogen als sterren een warme lach als een gouden horizon een haarkleur als golvend graan in het zomerse zonlicht mocht ze hopen ooit in deze droom te lopen dan zou ze onwankelbaar gaan in de vallei van de liefde heel zacht fluistert de wind…

Droombeelden worden scheppend waar, stilstand komt in beweging, sporen openen wat dicht, nodigen tot verbeelding. Bezoekers volgen gericht de voetdruk naar beleving, vormtaal spreekt in Zeelands licht.…

Beeldvorming als geheel ieder deel blijft in essentie individueel, droombeeld die een eigen wereld beslaat gevoel in ontijdigheid verpakt waardoor een wederkerige gevoelsmatigheid ontstaat, ver van het fysieke ongemak de perfectie van alleen het visuele oogcontact tot zij de wimpers sluit, vlinder die haar vleugels vouwt en…