Alle inzendingen over Dwang

De oudste leidt met zachte dwang haar zusje weer het sprookje in. ------------------------------------ Uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…

als de kralen van een paternoster glijden de dagen gestadig door verveelde vingers nu alle uren even lang duren geen dwang bevatten noch vlucht nadert snel het geduchte moeras waar de jaren wegzakken in vergetelheid graaien handen vertwijfeld naar houvast maar verdwalen in het drijfzand der herinnering…

Kan ik uitleggen Dat ik niet wil Zoals jij geeft Zoveel liefde Gedogend oog Een hand die heelt Van dwang ontdaan Kan ik uitleggen Dat ik niet weet Hoever te gaan Hoe vluchten voor Verborgen ik Strijd om bestaan Kan ik uitleggen Dat ik niet vraag Naar welkom zijn Diep in mijzelf Met geen idee Geen plicht geen pijn -------------…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van oude dikzakken nog wat dagen vast te plakken…

nee laat maar even niet van je horen je walmt naar zeer en ik hoef niet meer ik zie een dwang om je gezicht aan te raken elke seconde een tik tegen je sik om het kwartier schiet mijn vinger door het papier toetsen vliegen van het bord was je kleren, je lijf met zeep en neem meteen je mond mee je walmt naar zeer ik hoef…

ze dreef me tot de rand de baas, mijn moeder met haar grote dwingende ogen en haar harde stem luid en rustig zei ik 'nee' nog enkele stappen vóór de rand die laatste stappen zet ik niet niet vrijwillig en niet onder dwang ik heb nee gezegd met kracht, niet braaf maar wel terecht en hoeveel stappen kost het nu om mezelf en…

De inspiratie zij komt als een golf bij vloed die dwang overspoeld.…

waarom is een doodgeboren woord geschreven in een zucht naar onhaalbaar verlangen indien het bestaan ongevraagd mijn hart doorboort en denken in dwang lijkt gevangen oh natuurlijk zijn er gedachten welke de rede van nature achten en spreekt een woord over wederopstanding en verwachten * we vullen echter leegte met…

achter elkaar Hetzelfde stapeltje Washandjes recht leggen, Zes keer dezelfde sleutel In het slot alleen maar Om zeker te zijn Dat het klopt voor mij, Voor mij, vandaag, Zoals ik elke dag alles In gedwongen regelmaat Moet doen Om vrede te houden Met mezelf - maar Het verlangen blijft Naar een leven zonder Angst, zonder dwang…

durven ‘nee' te zeggen Zal het me ooit niets meer kunnen schelen wat anderen van me vinden zal ik leren om dat naast me neer te leggen Ik kan proberen mezelf te zijn ik kan proberen blij te zijn met mij Maar zal ik ooit leren mijn twijfel en onzekerheid te overwinnen Zal ik ooit weten hoe het is om zonder angst en zonder dwang…

Ik denk aan jouw lichaam en waan mij onder een deken ‘s nachts met jouw warmte zonder een woord te spreken Mijn handen verkennen zonder enige vorm van dwang oh, je moest eens weten hoeveel ik naar jou verlang Mijn lippen zoeken de jouwe jij zorgt dat ik ze niet mis jou te zoenen werkt verslavend en ik voel dat het wederzijds is...…

durven ‘nee' te zeggen Zal het me ooit niets meer kunnen schelen wat anderen van me vinden zal ik leren om dat naast me neer te leggen Ik kan proberen mezelf te zijn ik kan proberen blij te zijn met mij Maar zal ik ooit leren mijn twijfel en onzekerheid te overwinnen Zal ik ooit weten hoe het is om zonder angst en zonder dwang…

Een kanteling en de substantie spreid zich onder zachte dwang uit, over een smekend beschuit, hulpeloos en verdrinkend in dit ochtendritueel.…

voorbij De basisschool was uitgegaan Over zijn korte grijze jas hing aan een koordje rond zijn hals een veel te grote zware tas Hij had zijn handen in de zakken Het kortgeknipte blonde haar liet zijn bewolkte voorhoofd vrij Het hoofdje hing wat achterover en op zijn sombere gezicht waren de twijfels al geschreven ze zogen hem met zachte dwang…

Foei dat ik van een tol moet leren, Met vlijt te werken zonder dwang. ’k Wil tot mijn straf, mijn leven lang Geen ander speelgoed meer begeren.…

Ik ben verdwaald in mijn eigen schaduw strompelend in een doolhof van schemer een door de groep verlaten zwaluw ongewild een schichtige deelnemer De weg naar schittering is te lang onontgonnen gebied zonder vrucht ploeterend door uitzichtloze dwang ontelbaar veel wolken zonder de lucht Het hiernamaals lonkt met haar veren prachtige droomtooien…

In ons handelen mogen we uitdrukking geven aan veelvormigheid en vrijheid beslissingen nemen op grond van gelijkheid niet krachtens dwang of geweld daarom is handelen een werk van de hoogste menselijke activiteit niet te verwarren met arbeid waar we ons zelf en anderen letterlijk slaven van maken van wat wij werk noemen zij…

zij legt geen steen haar mozaïek is transparant zij kleurt het glas in samen kijken danst sprankelend in licht zonder enig vergelijken daar waar wij zwoegen steeds de fundamenten voegen hecht zij haar geur en droogt haar kleuren in een warme zon jij bent het licht nooit zijn jouw patronen ooit gezwicht voor dwang jij transparant…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

toen dwaasheid bedacht zich zegeningen te tellen en de laatste verboog om tot liefde te komen wist ik weer dat dwang niet keerde naar geluk alleen omdat ik touwtjes strakker in controle trok alles glipte me uit handen, viel stuk in herhaling en ik dwaalde verder weg dan eerder ooit, verder van mijzelf maar ook van jou die…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

Onuitstaanbare drang daarentegen voelt de onweerstaanbare dwang als een krankzinnigheid volledig onbewogen. Onbegrepen onrechtvaardigheid heeft geen onwetendheid, geen uitspraken geen grote wijsheid bijgevolg met een verstandelijke handicap, maar een opheffing van dementia in dwaasheid.…

Een vogel vliegt ergens heen Drijvend op de wolken Gewichtloos lijkt het wel Zo moet een leven verlopen Ongebonden zonder dwang Maar altijd verbonden Met de aarde Blijf vechten voor dit fenomeen Laat je niet dwingen Blijf je zelf Kies voor je eigen leven Zoals die vogel in volle vlucht Over grenzen heen Schuw en voorzichtig Hoog in de…

wel JA prik voor de zoveelste keer in de zwaar vermagerde huid voorts een pijnlijk toeristen ritje op zijn/haar getergde rug vreselijk roepen wij dierenvrienden luid met de prachtige slurf onder hevige dwang spelletjes verrichten zogenaamd fotogeniek olifantenliefhebbers steun de desbetreffende bekende stichting bekijk beelden…

ik ben van ver gekomen de weg was zo lang heb al die tijd die ik heb afgelopen in angst doorgebracht ik was zo bang maar ik bleef dromen van een nieuw perspectief zonder dwang het is zo weinig wat ik verwacht het is zo weinig wat ik verlang hoop dat ze me ooit eens toelacht eindelijk ben ik er gekomen nu zijn het procedures paperassen…

zegen van zee mijn klagen zou zoemen, zachter dan was mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw mijn huilen zou lachen, lach met mij mee, mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens mijn lijden jou troosten met strelingen zang mijn falen werd vrijheid, weg door de grens: overal vrede, en nergens nog dwang…

Noodgedwongen moest jij een keuze maken je was verliefd geworden op een vrouw in je nieuwe vaderland met haar wilde je verder je dacht ik trotseer ze wel de wetten, de traditie de cultuur van je ouders, je familie, het geloof je dacht dat jouw liefde sterk genoeg was als zij in je armen lag brak de zon door in jouw ogen ze geloofde…

Ik blijf gekluisterd in de baarmoeder van mijn verlangen, steriel glijdend in mijn naakte drang om geboren te worden zonder dwang.…

ik zag hoe vlugge vingers orde in een chaos brachten door natuurlijke krachten hun bestemming te wijzen geen dwang of verbale eisen maar met fingerspitzengefühl problemen naar de juiste paden leiden jij had ook de innemende lach die ontspanning bracht in een grimmig presteren waarbij proberen vaak het kortste einde had…

Van Mei tot mij ziel met corrosie een darm die blind is mijn kaak is van slag een hart met een tik mijn arm is lastig een voet met een angel op vingers groeit er een plant een nagel onder dwang mijn bil krijgt van jetje een naald in mijn oog mijn oor heeft een wurm haar op mijn tanden een neus op de loop mijn huid heeft 'n schimmel…