Alle inzendingen over Eenheid van alles

en toch juist de rafels hechten strak gesneden zomen rechten slechts wat afstand schept als onzekere tijd gaten in de eenheid bijt overspannen zich de scheuren waar juist een sleetse draad afwijkend naar een ander reikt aanpassing is geen glad gebeuren…

de hoofden geheven sokkels versleten door handen in gebed in wierookgeur kleurt glas in lood de vruchten van hun oogst zij hebben schapen gehoed de kudde geweid maar voor hen is geen heiligheid er is geen herder zonder vee zij delen samen het bestaan geef in viering die twee-eenheid aan…

De weg naar de geliefde Leyen betoont zich vrij zwijgend het einde der daagse wereld bloeiende oevers vol rustgevende ruigte eilandjes met komend vogelleven bezingen de tere maar krachtige eenheid van gewezen veengrond een waterrijk schenkt vredige ruimte.…

jij raakte me ik haakte in volgde de lijnen van jouw patronen in stromen die door hormonen werden bepaald verstrengelden zachtjes de vingers smolten in elkaars armen dansten eenheid op de melodie van eigen muziek proefden stilte na het uitbundig moment van onze liefde voelden het nieuwe leven zo diep gewenst…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

het schuurde ondanks plamuren bleef het een stug oppervlak ik heb nooit gedacht dat het van andere origine was een soort kwast zonder gelaagde overeenkomsten maar met een heel snelle uitwasgroei heb ze altijd als eenheid beschouwd aan dezelfde stam ontsproten en toch eens zal hij ontbreken door een stormwind die zijn kracht…

het lijkt een gave om strijdbijlen niet te begraven maar ze als eerste steen te werpen zodat jij je gelijk als waarheid kunt erven juist in schikken wordt een compromis naar eenheid geleid en is consensus bereikt ik lach als de cd voor de duizendste keer wordt gespeeld met het refrein dat overleven heet…

lakens verward en in de lucht vibrerende tederheid eenheid van wulpse vreugde handen, kussen gevuld met een zoet aroma en smaak jij, een geopend geheim ik beken: wit helder straalt jouw lijf in warm verlangen mijn hart beschermt de nacht.…

Gisteren had ik weer eens een ontmoeting met mezelf; het was een hartelijk weerzien na een leven lang van elkaar gescheiden te zijn geweest; maar al gauw hadden we elkaar haast niets meer te vertellen; weer dreigde een scheiding, maar ik heb besloten om ons bij elkaar te houden en het contact op te voeren om die eenheid te worden die we…

je krulde verguldde met schoonheid de mooiste bogen die jij met liefde tot kunst wilde dopen jouw shine zorgde voor kleur vorm en weerkaatsing in een volmaakt spiegelend bewegen in de eenheid van leven met geven en nemen ben jij een groter monument dan ik ooit heb gekend…

zacht straalt eenheid in vorm en kleur onverwacht langs het leven in namen geven breekt het licht krijgt samenzijn minder gewicht ontleden schaadt door de som der delen wordt de ziel niet gemaakt het analytisch vermogen sluit de ogen voor het accepteren van volmaakt…

Woorden uitgesproken in mijn hart stil in mijn diepste verhullen roep om betekenis van mijn zijn zoeken naar innerlijk wezen naar houvast en zekerheid zwijgzaam vragen naar liefde naar inzicht gewoon een steun een mens die geen eisen stelt in eenheid samen zwijgt tot begrip uit onze ogen spreekt.…

Zachte langzame stroom van lucht of water onzichtbaar onhoorbaar ontastbaar aan ons voorbij teken van vergankelijkheid schuivend in cirkels wijzend de toekomst in eenheid van tellen vragend om aandacht voor komend geslacht waarschuwend zwijgzaam wij gaan jij blijft bestaan.…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

Medelijden staat ver van mensen, gedogen slaat bruggen naar eenheid Overtolligheid te verdrijven heet moed, loont zich met onthechting. Harp zonder snaren, milde toehoorders horen veel instrumenten. Gans verliest een veer, voelt zich tonnen lichter en vindt de dichter.…

Wij zijn, mijn lief, twee werelden zo ver uiteen als aarde en morgenster en zo tot eenheid omgedicht als twee profielen van een gezicht En samen zijn we van de kleine smarten tot in de zeldzame festijnen van ons beider leven wat valt er nog te geven?…

De eenheid die ik zo bewonder vind ik dit bij mensen of nooit meer. Terwijl ik daar zo stilletjes zit is mij toch werkelijk iets ontgaan. Ik ben ook bedekt met helder wit deken van eenheid; niet te weerstaan.…

Wat voelde het toch goed Het kon ook niet verkeerd Het leven is soms wreed En hard als je niets leert We waren zo verliefd Het klikte bij elkaar Als eenheid vreselijk hecht We pasten als een paar Ik snap dan niet Waarom het is uitgeraakt Dat uitgerekend jij Tussentijds bent afgehaakt Gestopt bent zonder mij Je was er zo dichtbij…

In het land waar zielen eenheid vormen en harmonie bewaren als een schat van duizend prachten, komt het pad met de waarheid als doel, tot een einde. Haar zijwegen sterven af als een roos onder de wintermaan. Volmaaktheid is bereikt.…

In een productieve eenheid. Zonder graad van waren afleveren. Draait houvast voortdurend 360 graden. De vicieuze cirkel betiteld het wederkeren. De ontwikkeling kaatst tegen vier muren. Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel. De productie is gebaseerd op presteren. Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…

Als een ieder zijn ster zou volgen, zou er eenheid op deze aarde zijn, dan zou een ieder vol geluk zijn en tot volledige bloei kunnen komen. Volg daarom je ster, en wees wie je bent.…

Ook al zijn we amateurtjes We zijn geen onderdeurtjes Wij willen ook verhalen kwijt Daarom zitten we op deze site Hier word je geaccepteerd Dat heeft deze site me geleerd Geen gedicht word afgewezen Je mag gewoon je zelf wezen Samen een gedicht maken Met woorden die je raken In samengestelde eenheid Dat is mogelijk op deze site…

Sierlijk danst zij in het licht verborgen en geheim vitaliteit creativiteit stil verbonden met verborgen iets wereld die niet de onze is alles zingt ontwikkelt evolueert verheft, wens tot éénheid komen zoals jij en ik; eten van de boom des levens toelichting; schilderijgedicht te bezichtigen op http://www.freeartandbeauty.exto.nl…

" wie kijkt niet graag naar binnen; deze ronding, de meest intense kleur voor eenheid waarop het leven in meer dan fragmenten steunt " het zwijgen verbreedt ons gesprek jij legt je hand erover we worden branding en vullen de schelpen met echo 't geruis zingt mee als rood vuur…

wij zijn nooit het paradijs uitgejaagd maar hebben er in onze hoogmoed zelf om gevraagd dachten de top van de schepping te zijn maar in samen leven konden wij geen empathie aan het aardse geven beschouwden in onkunde alles lager en minder van soort van een organische eenheid begrepen wij geen woord in het streven naar goed beter…

van denken - denker - gedachte zijn plaats zoekend in de onstloten eenheid van ZIJN van gelijktijdig zijn en niet-zijn gevoed door tijdloosheid in het tijdelijke ongebrensdheid in het begrensde oneindigheid in het eindige vrijheid in gebondenheid onlosmakelijk verbonden eenling zijn - eenling zijn in liefde eenzijn dat heiligt mens…

Jij bent jij en ik ben ik dat is de dualiteit beiden zijn wij vrij jij kent mij en ik ken jou zo ontstaat een eenheid wij blijven beiden vrij jij wordt mij en ik word jou in vrije moraliteit jij en ik worden dan wij wij worden is een keus in onze echte vrijheid en heus niet periculeus…

smachtend naar eenheid laat emotie geen tijdsbesef toe? gedachtengangen kronkelen ondanks de helderheid ervan emoties zijn rekbaar mijn lichaam minder...…

Een volk dat weer de eenheid kent. Geen vijand krijgt Holland klein. Want voor rood wit blauw in top moet men een morele winnaar zijn.…

zij dwaalde in herkennen koesterde de tijd die was geweest raakte aan herinnering voor een begin van samen dieper voelen in de lach en warme hand lagen harten nog te wachten op oorzakelijk verband die eenheid werd gesmeed in de smidse van emoties maar het vuur was uit nog is er de huid waar jaren van verbondenheid hun…