8895 resultaten.
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
afscheid -uitvaart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 wie laatst overblijft
is geamputeerd,
mist vooral de lichaamstaal
van warme liefde.
jlb
mannen die durven
laten zich niet te vroeg kisten
zij dromen verder.
jlb
je hoofd leegmaken
beste voorwaarde om iets
nieuws te beginnen.
jlb…
onafwendbaar !
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 134 de natuur heeft altijd haar wetten :
iedereen sterft op een dag .
dat kan je niet uit je geheugen zetten
maar wat wel altijd zal blijven:
mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…
limiet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 hoe zou het zijn
om te sterven aan eenzaamheid
om geen geluid meer
te kunnen maken
vertrekkensklaar
diezelfde avond droom ik nog
over voorbijgangers
en over het antwoord
dat als een vrucht
in een godverlaten zicht valt
ik kort mijn slaap in
en de stoel waarop jij zit
ongetwijfeld
er is geen verband
hoe je het ook bekijkt…
Achter tranen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 751 In mijn ogen weerspiegelen de tranen
Een welgemeende warme lach
In het tegenspreken tijdens beamen
Ontstaat er chaos in gezag
Mijn handen raken zomerleven
Eenzaamheid rust in mijn schoot
In de climax van het streven
Sterven havens langzaam dood.…
spoorweg
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 282 wanhopig gilt de trein
obstakel op het spoor
remt nooit snel genoeg
vermorzelt jong leven
hoe wreed is sterven
uit eenzaamheid
even staat iedereen stil
in gedeeld onbegrip
dan dendert het leven verder…
Ouderdom.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.233 Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en
hij die eenzaam sterven zal op een dag
dat hij er naar verlangt.…
de bodem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 een leeg
glas op
een lege
tafel het
zicht is
meer dan
het zien
met de
ogen op
de bodem
van het
glas ligt
het sterven
van de tijd
de schilder
toont de
gestolde
eenzaamheid
in vage
lijnen en
een witte
vlek
het lege
glas op
een verlaten
tafel…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
ON LINE
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 276 Het eenzaam sterven
van alle lotgenoten
en eigen glorie.
Het hele gedoe
van de kwijnende massa:
"daar schreeuwt iemand!"
Het is niet leuk dit leven
van totaal onvermogen.…
Overgaan
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.391 Doodgaan doet ieder mens
wel een paar keer
op een dag,
sterven is doodgaan bij het gevoel
en stilstaan
bij het liefdesverdriet wat je hebt,
overgaan doet elk mens
maar één keer
bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 412 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
Eenzame fietser.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 256 Striemende regen.
Hij fietst alleen op de dijk.
Ook nog wind tegen.…
En zij spreekt haar wens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 399 Dan vangt zij de fonkelende ster
die nog nagloeit
op haar kille blauwe handen
nog vol van licht, zuiver als kristal
en zij spreekt haar wens zonder woorden
Haar hart is vol van eenzaamheid
in de zwarte kille nacht
wanneer haar wens niet wordt vervuld
en zij zal sterven, of breken van kou…
De dood omarmen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Eenzaam en alleen blijft hij achter.
Zo krijgt de dood ons leven lief.
Zonder liefde kan hij niet bestaan.
Wanneer we de dood omarmen,
kan vrede worden geboren.
Kunnen onze angsten sterven gaan.…
Sterftevrees
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.105 Wat me van alles
het meest verontrust
is de eenzaamheid
van het sterven.
Ik geloof namelijk
dat niemand in staat is
je vast te houden
boven die afgrond.
Misschien een moment
maar het leven roept
de tijd dringt en dwingt
mededogen bezwijkt.
Stervend blik je
vergeefs omhoog:
de val is reeds
je verplettering.…
voor morgen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.074 ik denk aan jou
en je praten over liefde
zegeviert
zoveel dieper nog
dan elk verlangen dat ik
naar binnen buig
als zou het wachten cirkels trekken
zeven keer
wat dan het sterven
betekent of de eenzaamheid
die onophoudelijk herinnert
dat de plek naast me
slechts jouw droom verdraagt…
De stervende
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.931 Opgejaagd door vele wijzerplaten
worstelt de stervende zich voort.
De angst, tot in de ziel gesmoord.
Wat kan het leven nu nog baten?
Geen behoefte heeft hij nog aan praten.
Niets waar de stervende zich aan stoort.
Het enige leven bevindt zich in de straten
waar hij nog enkele stemmen hoort.
Voorbij gaan de herinneringen.
Zijn laatste jaren…
PENSIOENTJESPEST
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.196 Ach! Zo braafjes
suffen twee raafjes in hun kille nest.
Verzuurde roest kwijlt
uit hun gerimpeld maangezicht.
Zeemzoetjes laten beschimmelen.
Langzaam doen zwijgen
tot ze moeilijk hijgen
en de adem stokt.
Twee museumpoppen
blijven gespaard en bewaard
klaar voor een avondmis
vol mist en humus.
Tot ze stikken in ‘wrede’.…
Eenzaamheid
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 999 Zie de mensen eenzaam sterven,
gehuld in schone bloemenpracht
van ieder die aan hen dacht!…
op zoek naar jou
netgedicht
1.0 met 15 stemmen 1.682 ik heb je al het water uit mijn hart,
meer dan alle zeeën bijeen, gegeven
jij was ik
alles in mij was jij
jij vulde de ruimte in mij
maar nu voel ik me leeg, moe
ik zou willen sterven
wegzinken in mezelf in de diepte
op zoek naar jou…
NIEMAND WEET WAAROM
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.214 het was een heel diepe sprong
de diepte was haar niet bekend
maar groot was de liefde
die haar vangen zou
ze hoorde de echo sterven
de kinderen die ze achterliet
mama, mama, mama......…
Vader zonder moeder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 222 Vader achter zijn krant,
zijn pantoffels oud en stoffig
en naast zijn grote silhouet:
een verse kop met koffie.
Moeder zucht niet meer,
zoals ze jaren deed
als vader daar zijn krantje las.
Zij heeft al weer een tijd geleden
Haar laatste zucht geslaakt.
Vader, die nu opa is,
met grijze, rimpelige handen
die de krant nog amper dragen kunnen…