Alle inzendingen over Eeuwigheid

Kom met verhalen, die altijd bij mij blijven; voor de eeuwigheid bestemd alsof wij elkaar in de horizon beloofden slechts lief te…

zelfde momenten verschillende sferen dragen over blijven bestaan in een eeuwig komen en gaan wisselen de gemoeden enkel van drager..…

Gedachten die rijpen zinnen die eeuwig worden tot op de letter en de punt.…

een dag na gister de roos bloeide ik keek en zag schoonheid zoals eeuwigheid bedoeld is zelfs in de schaduw van helder licht…

Kwaad moet men kordaat vergelden met kwaad om eeuwig leven te verwerven.…

Tot Nelson doorstiet, het gevang verliet en roem oogstte voor de eeuwigheid.…

Dit is een vraag voor de psychopaat IN DE HEER: Wie zeg mij wie hoort het luide wenen van jouw slachtoffers het gekerm in de nacht en het schreeuwen om eeuwige gerechtigheid....?…

Ik wens je alleen het goede Ik wil dat je eeuwig leeft Je bent de beste van dit land Vergeef mij mijn zonden tegen jou En leef in vrede… CIAO.…

De schaduwen lengen in de kleine dood van elke dag beseffen dat we nooit iets eeuwig bezitten mijn dagen in het klooster 6…

Of verdwijnen ze in de eeuwige nacht, zonder besef daarvan? En is dat mooi, of verschrikkelijk? Of is het wat het is – sporen die vervagen in de kantlijn van Geschiedenis?…

Opgedragen aan de eeuwige Bach, Johan Sebastiaan.…

Jij, jij was altijd al in mijn leven vol liefde en met jouw geloof jouw openheid en oprechtheid daarom speelde voor ons geen tijd maar eeuwigheid en altijd.…

Echter beseft deze euthanasiefanaat wel dat hij nu kiest voor ééuwige rust?…

Ik laat me niet stil krijgen door een stel oude dames in een theekransje zij roddelen en broddelen en toch denk ik soms zal ik me maar terugtrekken uit dat eeuwige woordendansje?…

ik ben de kleur die er niet toe doet eeuwig op de achtergrond en nog dunner dan gedachtegoed ik ben de kleur van de middagstond als voorbode van avondgloed; opgehemeld tot blauw en hoogblond…

In het land van Utopeia groent en blauwt ene eeuwige mei, glanst ene eeuwige lentezonne, zingt eene eeuwige vogelenrei, blinken marmeren sloten tussen myrtenwoud en waterkant, en het is een zalig land 't land van Utopeia.…

en lange jaren de man, mens dichter en zo meer rust zal hem bedaren zijn eeuwige liefde zal de kenner in't hart bewaren…

Ja, er is veel eeuwigheid in mij. Maar zeg eens, waarheen gaat de pijn waar stapelt zich het hartzeer op waar moet je voor mijn liefdes zijn en waar blijft het lied in mijn mond, is er een pakhuis voor dakloos geluk? Zeg me, waar gaat verlangen heen. ------------------------------------ Uit: 'Eeuwig leven', 2017.…

Eeuwig branden, eeuwig loven. Je moet het zien voor het doven.…

Ik sla mijn vleugels open Als een pauw is kleurenblind Kom kijken met je ogen Voordat je me gauw verslind Nieuwe veren van de liefde Ze zullen vallen van verdriet Wat een lichaam kan bieden Sterke geest op zijn knieen Het leven van eeuwig toegeven Maar diep van binnen leeft Hij heeft het eeuwige leven Maar diep van binnen leeft Zal…

Schitterende kristallen als zeepbellen in zilveren sluiers doorzichtig zwevend mijn armen uitgestrekt zoek ik dromen wil ik omvatten jouw werkelijkheid in eeuwigheid.…

Ik verlang naar je al altijd denk ieder dag aan je al een eeuwigheid Wil het je vertellen Maar ben in strijd Want zo lang ik weet En jij van niets blijft mijn hoop mijn droom een kans op werkelijkheid…

Ik wacht hier op jou Ik wacht op je ogen je lippen je liefde Op je armen die je om me heen zal slaan Op je kussen die je me zal geven Ik wacht En wachten zal ik Desnoods voor eeuwig...…

Adembenemend rustig Neem je mijn hand Nog even, mijn vriend En dan wordt het eeuwig stil Langzaam... glijd je weg Ik kijk je aan En voel je zachtjes Sterven…

ze zaten op een bankje in het park oud grijs en getekend door het leven zij keek naar links hij naar rechts toen hun blikken elkaar kruisten was het liefde voor de eeuwigheid…

na de opnieuw gelaatsboetsering met het restant achter de oren heeft zij sprekend breedbeeldlippen en alle spiegels afgezworen hoe triest het ook mag zijn blijft zij eeuwig lachen…

Voor een ogenblik, dat mij fel bekoorde, Martelt eeuwig herinnering.…

Emotieloos, geen kans meer op eeuwige liefde... Ik blijf achter, en zweef nu verder tussen hemel en hel...…

Zittend in een veld met bloemen gevuld vol van gedachten haar wensen vervuld vrij als een vogel zo anders dan wij zal zij eeuwig wachten op iemand, zoals zij…

Toen jij van het brugje keek ging de beek voor eeuwig bevriezen want nooit wou die stille beek jouw lieve lach verliezen.…