Alle inzendingen over Einde missen lach

Kus mij en lach met mij kus mij en huil met mij kus mij en ben bij mij Droom van ons beiden droom hoe het zal zijn droom onze droom Lach mij toe lach jouw lach in mijn ziel lach onze lach Denken aan jou denken aan ons denk jij ook aan ons? Tijd is abstract tijd is van ons tijd is dus nu!!!…

Ik moet lachen, ik moet huilen. Ik wil sterven van verdriet Ik wil niet lachen, ik wil huilen. maar huilen kan ik niet dan maar lachen en niet huilen, maar pijn is wat je ziet niet meer lachen, niet meer huilen. ik ben gestorven van verdriet…

In jou zijn is het genot van duizenden lachen reizen van eindeloos terug verlangen naar de glooing van jouw duinen. In jou wil ik zijn, mijn ranke lijf die jou beeldhouwt, je naaktheid neemt, je wil verovert je ogen die vragen naar geen einde. In jou wil ik zijn...kom jij in mij…

Al jaren dood gaat zij nog elke dag een heel eind om in mij. Ik zie haar na het scheren elke morgen voor me, en sta een voetstap in haar schaduw stil.…

Mijn moeder die het ook niet helpen kon moest er om lachen. Tegen het einde van de tweede wereldoorlog toen mijn ouders al waren vergast, staken de Duitsers het huis in brand. Na de bevrijding werd het weer opgebouwd.…

Met die herinnering van jouw tevreden lach nu jouw hartslag verder reist in de nacht blijf ik je ritme grenzeloos volgen tot het eind waar jouw levenslicht weer tot mij verschijnt.…

't Zou het einde zijn van de regenboog Nooit meer helle sterren of de gloed van de volle maan Alles vervuld met honende holle lach Ree of vos, duif of vlinder zouden niet langer bestaan Gedaan met universum en dans of droom Peutertjes zachtjes huilend in een klein hoekje Eb en vloed weg, dof en killig Geen prachtig tapijt meer van rode en rosse…

het is lang geleden, dat ik jullie zag, de tijd is weggegleden, soms met een traan, soms met een lach, elke dag vraag ik mij af, hoe het verder met jullie is gegaan, komt er een eind aan deze straf, zullen we ooit weer tegen over elkaar staan, jullie hebben mijn nummer en email, zelf ben je verhuisd maar ik weet niet waar, toch zijn jullie…

alles heeft een einde, Hier verwelkte onze bloem… Ons boek werd toen voorgoed gesloten, Een pijnlijk einde, zoals ik het noem… Als er een manier zou zijn, Om dit nog om te keren… Zou ik die weg in slaan, Om ons niet nog meer te bezeren… Maar alles heeft een einde, Dus er bestaat geen weg terug… Hier is ons boek gesloten, Mijn hart verpletterd…

Altijd zul je dierbaren blijven missen, nooit wordt zoiets gewoon. Altijd zal het blijven schrijnen, nooit tot bloedens toe, dat niet. Altijd zul je hem toch missen, nooit zit je zonder dit verdriet.…

Ik mis je het huis en tuin missen je net als mijn gevoel...aftakeling. Kijk je van boven toe? Onderhoud voor dingen te koop voor het hart geen oplossing. Eenzaamheid geen gedeelde vreugd over deze vernieuwing. Ik mis je. Kijk je van boven toe?…

Ik wou je vertellen Hoe jij het deed Nu heb jij nooit geweten Hoe pijn dat deed Ik zou het echt doen Als ik de tijd had Dan zou ik je bij me nemen Zodat jij de wereld vergat Maar het afscheid is niet gekomen Ik heb je niet bij me genomen Nu weet jij niet Dat missen ondragelijk is……

Hoelang heeft hij ons niet geïnspireerd Op deze site met al zijn speedsonnetten Bij voorkeur werd het nieuws gepresenteerd Door ons op het verkeerde been te zetten De winnaar werd dan ook - het kon niet missen - De leukste dichter van het land: Van Wissen (Voor wie het nog niet weet: Driek van Wissen werd gekozen tot Dichter des Vaderlands…

Dagen zijn kort en het leven in gang Moslims even tevreden en Joop niet Zijn gewetenloze kookkunst verliet Jezuïeten ijlings weer homobang Er is altijd iets om op te frissen Och, zal daar echt niets van willen missen -------------------------------------------------------- Bron: verschillende nieuwsbulletins.…

Al vinden vele mensen missen dom Die beauty's zijn briljant op hun manier: 'Je huisdier doe je zeker geen plezier Als hij moet zwemmen in een vissenkom Een vis wil variatie, net als u! Eerst lekker zwemmen, dán op het menu!'…

Vannacht geef ik alles op om jou aan te raken jouw mooie lichaam Jij bent dichter bij de hemel Dan dat ik ooit zal zijn Alles wat ik proef is dit moment Alles wat ik adem is jouw leven Vroeg of laat is dit voorbij Maar vannacht Vannacht wil ik je niet missen…

warm zijn mijn lippen koud is jouw gezicht kus ik zachtjes je voorhoofd maar jouw ogen blijven dicht fluister ik lieve woorden strijk langzaam over je haar ik zal je missen lief laat los, ga nu maar gauw…

Ooit dichter des vaderlands, ooit regelmatig in de picture Ook een verwoed dichter op www.nederlands.nl bepaald geen sinecure Maakte songteksten, deed van alles en meer En nu, nu is ie er niet meer Driek van Wissen, we Zullen je missen! Rust in vrede…

Het is een eer jawel, maar geen cadeau Voortaan zal je Driek hier wekelijks missen 'k Geef eerlijk toe er is maar één Van Wissen Je ruilt een AUDI voor een deux chevaux Was Driek nooit naar Istanbul vertrokken Dan leefde ik nog teruggetrokken…

Mark Rutte is op Dance Valley gespot Hij bleek ondanks de kletterende regen Toch soepel uit de heupen te bewegen En ook die glimlach kon maar niet kapot Miljarden euro's mag hij zich vergissen Want niemand schijnt hem nog te willen missen.…

Dit jaarlijks eerbetoon aan Driek van Wissen, Niet één poëet zou zoiets willen missen.…

Weinig zul je gaan missen. Veel zullen we krijgen. Veel verrassingen. Een leeg hoofd.…

opengereten zielen tranen van bloed harten ontboezemd kloppend in de palmen van mijn handen het blijft toezien en voelen hoe vergaan de mensheid kan zijn onder het toeziend oog van een god bedenksel waarbij men zoekt naar troost en niet kunnen missen als klankboord…

Ik weet nu al - of ik moet me vergissen, Dat wij die twee geweldig zullen missen.…

Dat we de ‘World Cup’ missen, dat is slikken, We horen daar in Rusland toch te stáán? Ik vind er eigenlijk geen bal meer aan, Het wordt een zomer om zwaar af te kicken. Maar onverwachts is het alsnog gebeurd: Dat het gehele land Oranje kleurt!…

Wie zal over een eeuw er nog om malen Het leven trekt gewoon zijn eigen plan Corona? Wie weet daar dan nog iets van Dat kon je toch bij de Chinees afhalen Covidius waer bestu bleven Du coors die doot du liets mi tleven…

De hemel brandt, nevels rukken op, de seinen slaan neer -- Iedereen leeft langer dan de wereld waarin hij opgroeide Hij moet zich terugtrekken of veranderen De wachttoren is onbemand in de verte janken er honden Deze stad mag niet meer bestaan zoals ze was, haar theaters zijn overbodig verklaard De laatste spelers zien toe maar nu…

Ze stond bekend om haar ‘stiff upper lip’, En was niet uit haar evenwicht te brengen, Ze wist haar leven aardig te verlengen, Nu stuit ze op de cirkel met een stip. Ik kijk naar alle beelden op tv; De wereld sterft een beetje met haar mee.…

“Je eten en je drinken zijn héél duur, Ook energie is niet meer te betalen, Dus ik begrijp het wel dat mensen balen, Er is dit jaar geen zoet, alleen maar zuur. O nee! Dat laatste was een metafoor, Wat stom, dat snapt geen hond meer, sorry hoor!”…

een begin zonder eind zoeken naar elkaar samen zijn voelen alleen het verdriet de spanning de pijn zonder zijn zijn gemis omdat in het begin met het einde begonnen is…