Alle inzendingen over Eten

Ik zal gaan O met genoegen zal ik gaan met diepe vreugde en trompetgeschal ik zal gaan Als jij roept zal ik gaan mijn werk mijn eten en mijn handen zal ik laten staan als jij roept zal ik gaan Als jij roept in de morgen in de middag in de avond in mijn dromen in mijn waken als jij roept zal ik gaan Ik zal gaan al breken…

er was niets meer te wensen doch het gluurde en gluurde zweven duurde maar even: ik was maar een mens destijds nietszeggende wens noch hier noch daar onder allerlei luiden leven vanuit het noorden tot aan het zuiden praktisch autodidactisch staan God en Boeddah gelijk in het oosten: veel minder in het westen hoewel er meer te eten…

Is het van het paard of van een rund er wordt met heel veel vlees gestunt wat zit er allemaal in het gehakt op het laatst weet je niet meer wat je bakt zullen wij het nog wel eten of moeten wij het vlees gewoon maar vergeten we worden met steeds meer bacteriën besmet en zeg nu niet dit is ver van mijn bed dit gaat allemaal via je mond en is…

'Ik was uit Azië geïmporteerd Al spoedig had mijn baas, een winkelier Mij aan een zondagsschooljuffrouw gesleten En ach, ik heb niet veel te klagen hier Ik zit behoorlijk warm en krijg te eten Iets evenwel vergeef ik haar niet gauw Het zijn de afgezaagde loze kreten (Dag! Lekker koekje! Lorre! Koppiekrauw!…

Maak je geen zorgen na vandaag mijn vleugels doen het prima moet nog wel wennen aan de wind de temperatuur in de hogere lagen Hoef alleen het gemis maar los te laten kleurenfoto met pluisjes van de pisseblom de smaak van gele bloemblaadjes zoetbitter het eten van salade op een wit balkon Adem me maar weg als je kunt het zaad is…

Zo door de schors in de stam snavelt de specht zich een weg door boom- schors en heel hard hout Tijd om te eten maar bovenal ruimte om zich te nestelen Scherpe snavel en een zeer oprechte stijve staart, met poten waarvan allebei middelste tenen naar voren staan de buitenste naar achteren Leven vaak in bomen Met hun staart als steun-…

Lach er om doe niet zo zuur het verhogen van de huur mag dan aan je geldbuul vreten -wat betekent minder eten- maar dat went wel op den duur lach er om en doe niet zuur.…

De jonge aantrekkelijke filosoof met kleren uit de kringloopwinkel en een nonchalante kijk op het leven staat in de tuin bij de rivier om de liefde te overdenken en hij ziet de herfstvogels ze lijken niet lang na te denken eten zich vliegensvlug vol met zijn overheerlijke bessen de rijpe vruchten van een dromer daarna nemen ze kwetterend…

Wat eten en wat drinken. Enig organiseren. Niet teveel. Bewustzijn van schoonheid. Scheppen van wonderen en liefde. Van vertrouwen en van vriendschap. Dat is het hart van levenskunsten. Brandpunt van menselijk willen. Kern van moeten en van doen.…

mij te vermanen omdat ik niet zelf de akker ontgon de wegen niet plaveide en fruit eet van bomen die ik niet heb geplant Wel in een getto woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen schuld: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik hierheen ben gekomen over wegen die ik niet plaveide om op andermans akker te werken en mee te eten…

hertenbraad en dampende rollade spoon amuses en talloze gangen gedoopt in wit en rode wijn met toch nog een rosé verlangen we kaasden en likeurden de kinderen hun ijs in sprankelende kleurtjes wij koffieden senseogeurtjes het bezoek is opgestapt na culinair gebeuren voldaan en kersttevreden ons latend met de overvloed van al dat eten…

puik panklaar pasteitje praat me niet van plomp pedant protserig pompoenen eten pinda's achterover gooien pepsels knauwen omdat uien prat gaan op pruttelend vlees protesteer, mijn lieve profileer je ongenoegen potentie in overvloed punt is hoe plezier je die pleit voor fijngevoeligheid per pc of per se bij precaire, culinaire…

Maak je geen zorgen na vandaag mijn vleugels doen het prima moet nog wel wennen aan de wind de temperatuur in de hogere lagen Hoef alleen het gemis maar los te laten kleurenfoto met pluisjes van de pisseblom de smaak van gele bloemblaadjes zoetbitter het eten van salade op een wit balkon Adem me maar weg als je kunt het zaad is welgevormd…

nog trekken poten sporen knippen scharen toekomst door stilstand is voor even eten want de bek zit altijd voor achteruitgaand is zijn leven dan floreert het eigen lijf het vreet zich langzaam door de tijd die ons ooit is gegeven maar nu ben ik aan zet heb die bek snel omgezet ik blijf staan zo gaan we moeizaam van elkaar vandaan…

Met grote monden die eten kunnen. Met darmen die voedsel verteren. Met anussen die resten lossen. Met breinen die helder denken kunnen. Die onwetend denken dat we weten. Elk mens verdient het. Het voordeel van de twijfel.…

Het is vanzelf gegaan het africhten van mijn lichaam het eten, poepen en slapen op vaste tijden, de grenzen die me straffen als ik er overheen ga om bewust te genieten van de vrijheid die ik niet had als baby, toen ik nog zuiver een waarnemer van de wereld was, een stormend rustpunt een hemel van de grenzen hemel van de constellaties…

in geluiden hoor ik stilte een kamer vol met beelden die het niet meer doen de stoelen staan gaan aan tafel om te eten en ik kijk nergens zie ik mijn gelijk de spiegel hangt zijn beeld op aan een spijker de muur leunt tegen het behang een gang belegd met bloemetjes de deur laat open binnen als ik weer naar buiten wil…

Er lokt een land, ver van hier, waar iedereen in huizen woont en dagelijks te eten heeft op de bank voor de TV; Waar kinderen naar school toe gaan, mogen spelen in plaats van werken, waar je vrijelijk gay mag zijn en kunt zeggen wat je denkt; Er lokt een land, ver van hier, waar zelfs dieren die ziek zijn naar de dokter kunnen: Eldorado…

krakende bunker Die hoestend dit zwarte stof De papieren lucht induwt Ach, ze huilen en roepen In breekgeluiden van pijn Want elk keitje wordt Een scherpgekante oorlogsrots Gezwollen in de dooraderde brei Van mijn voelen en schrijven En ook de drukke stuurman Van mijn domme ledematen De fronten van mijn strijd Zijn gekeerd en vlammen Eten…

Hij is zo taai als wat wij eten. Zo ver als soms de donder is. Soms zie ik hem in dagen even om mij te dwingen met zijn blik. Heeft hij mij lief? Ik weet het niet. Hij is zo donker als een onweer. Hij zit daar in een hoek te roken en kijkt naar mij zonder te zien.…

Mieren, compleet met koningin, Eten alles, ook elkaar, met kleine hapjes. Leven en commune, ver onder hun stand. Bouwen een Nieuw Jeruzalem in 't zand. En malen niet om kunst, liefde of flauwe grapjes Om hen te pesten, zinkt mijn schoen diep in hun werk.…

drie bier, een cola en iets om te eten? een kinderwijsje? een versje in een poëziealbum? een telefoonnummer op mijn hand? een formule voor het universum? vakantiegroeten uit Friesland? Dag pen, je bent zwanger van tekst. Van kleine lettertjes, lieve woordjes en volle zinnen Dag pen, wat wil je schrijven vandaag?…

'Ik was uit Azië geïmporteerd Al spoedig had mijn baas, een winkelier Mij aan een zondagsschooljuffrouw gesleten En ach, ik heb niet veel te klagen hier Ik zit behoorlijk warm en krijg te eten Iets evenwel vergeef ik haar niet gauw Het zijn de afgezaagde, loze kreten (Dag! Lekker koekje! Lorre! Koppiekrauw!…

Na het eten vlogen de vogels weer op en vormden samen een nieuw woord.…

Wil je het leven nemen van een mens, vergeet dan niet, da's nuttig om te weten, om na de moord de dode op te eten en zeg daarna: dat was zijn levenswens. De kannibaal staat wederom terecht en vraagt zich af: wat wordt m'n nagerecht?…

Het bindwerk was versleten, de rug van leesgenot gekromd, de bladen vet van 't vette eten. Het las daar als een dam, hoe hoog de kachel ook stond, het vatte nooit eens vlam. ----------------------------------------- uit: 'Statig Landschap Achter Glas', 1982…

de man, oud, maar geen prater ziet uit over golvend groen water ietwat in gedachten verzonken denkt hij aan het nabije later niet dat hij die blind miskent het einde is reeds eerder verkend zijn tijd is allengs versleten de dood is sluipend al gaan eten aan hem is vrees niet besteed verlangt naar het oneindig niets de komende rust is geen…

zij speelde kleuren danste muziek zong sterren van de hemel maar mij kende ze niet ze was die pluizenbol tussen opgeschoten bloemen ravottte op de hei de hele dag dolblij wij keken naar elkaar deelden een omgeving er was goed voelen zonder enige beleving wij een beweging eten en weer gaan maar echt vertrouwelijk nooit liet…

'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen. Terwijl een boer je vaak spek en bonen geeft, kom je bij de rijken vaak voor spek en bonen.'…

zo klom ik op Vogeleiland at de kwarteleieren met de aalscholver op mijn erectie sprong in bramenstruiken en likte de doornen naakt als ik was schuurde ik mijn huid spoot mijn zaad tussen kroos en karper omarmde de wezel en hermelijn en sliep de zeven dagen totdat ik naar huis moest we eten spruitjes, zei moeder mijn broers likten…