Alle inzendingen over Eten

soms stap ik over op een eiland onbewoond en voor mij alleen laat de wereld los die in mierenhopen leven met hun eten drinken en gebeden zie eindelijk in verbanden hoe wij mentaal onthand zijn met ons fysieke lijf heb mijn grip voor even prijsgegeven lig daar beneden terwijl mijn geest is uitgetreden de rust geniet van niet…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…

Wordt het hoog tijd voor 't warm eten.…

Het eten van vlees wil men terug dringen Varkens, koeien, laten scheten en boeren Dus gaan ze misschien een vleestax invoeren Of een andere vorm van belastingen Als het vlees begint te smaken naar methaan Is dat de reden om het te laten staan …Minister Cramer zegt dat het schadelijke broeikasgas methaan in vlees zit, want kippen, varkens…

Schilder creëert de vrucht, tot de honger hem dwingt te eten van zijn stilleven. De nacht is gesluierd in het fluister ligt de smart van ieder dichters hart. Boom beklopt z’n bast, in z’n talent gerustgesteld draagt hij de takkenlast. In de kleur van een gevleugeld paard, vlecht ik verlangen in een ponystaart.…

Met een stuk brood te eten en te drinken uit een nog te voeden mond. Kat in zwartste lijden, ontspringt uit haarzelf, garen spinnen uit haar negen levens. Uit: 'De kat maakt rare sprongen ' Pama.…

een zaal die nog weerbarstig lacht en wacht met warm applaus ik het enig lichtpunt in het zwart die met klam zweet de sof afwacht ik knip de wilde haren weg breek zacht met wat ik zeg hun weerspannig ik tot zij met honger blik alles uit mijn handen eten hun eigen egootjes vergeten ik herder weer en hoed de kudde met mijn schapen…

Dag Junior Het was fijn, dat jij zeven maanden lang ook mijn vriendje wilde zijn Elke morgen even dat snuffelen het eten geven een blaadje andijvie en erna het knuffelen Vandaag was je te moe deed je je donkere oogjes voor altijd toe Ik zal je missen kleine vriend ben blij dat ik jouw vriendschap heb verdiend Je maatje Cobie Ook…

een bootje en de zee zacht kabbelende golven voel me net als hemingway praat tegen wolken die met hun schaduwen de waterspiegel bevolken zij antwoorden met licht dat mimisch murmelt in veegjes aan het oppervlak een meeuw en de kajuit de schavuit landt kent zijn plaats om te eten wij wisselen vliegensvlugge informatie zonder woorden…

tijd om te voeren ik heb wat pinda's opgehangen vanmorgen stond ik naar buiten te kijken en een roodborstje bedankte mij andere vogels kijken vol verlangen om ook eens aan de streng te hangen maar van het dominante kleintje mogen zij er helaas niet bij zij gaan op zoek, vliegen af en aan en zien dan het vogelhuisje staan ze hebben nu eten…

kom de laatste tijd in vreemde buitens waar bloemen hun hart niet meer sluiten dag en nacht niet meer strijden schemering vermijden in het licht van samen zijn vogels het vliegen zijn verleerd omdat zij zweven in leven met lucht eten uit de hand in een land dat geen contrasten kent het geven is gewend waar overvloed ieder als…

Wij raken op, zijn bijna versleten dat merk je ook met drinken en eten steunkousen houden het water in toom ouder worden is een kwade droom. Toch, ik loop zachtjes te zingen al kan ik echt niet meer swingen ik houd toch stevig de moed er in geloof me het leven heeft altijd zin.…

Een bord met nog wat eten ligt eenzaam op het blad; het was al ‘n tijdje duidelijk dat je geen trek meer had. En nu heeft dan het donker zich rond ons neergelegd; geen woorden zijn meer nodig want alles is gezegd. Niets hoeft of moet gebeuren; zoals het is, is ’t goed. Terwijl we samen wachten, put ik uit waken moed.…

De oogst is groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven…

'k Ben gestopt met vlees eten smaken deed dat toch al niet en wanneer de beelden komen sla 'k mijn handen voor de ogen: Omdat ik die ellende niet graag zie.…

Ik zit lekker in de zon te wachten, begeerlijk denk ik, hoop ik voor jou te zijn Om me heen gaan mensen zoals altijd hun gang De zon schuift verder en de schaduw volgt Vissen houden zich stil boten varen voorbij de geur van houtskool Leven is eten…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam mensheid, hongerend om te leven ongeveer wetend wie we zijn temidden van elkaar en de rest op onze lange weg omhoog, omlaag en in het rond De doelen die ik…

Wil ik dromen,lachen,eten, en van alles wil ik weten. Naar de golven wil ik kijken over hoge wijde dijken, wil ik vechten met de wind, hollen wil ik als een kind.…

Een dagje weg, uit eten, maar dan weer terug naar huis. Er werd me ieder jaar gevraagd: ‘Waar gaat de reis naartoe?’ Dan zei ik dat ik nog niet wist waarheen, wanneer en hoe. Maar nu zeg ik heel eerlijk dat ik liever thuis wil zijn. Voor mij geen reisstress meer, al dat geregel, niet echt fijn.…

hoelang zal het nog morgen zijn als vandaag de hunkering naar toekomst niet te dragen is als ik je mis omdat de tijd jou buiten zet en mij belet je lief te hebben de dag te eten uit Gods hand gedachten kiezen grond om op te groeien woorden boeien en ze kleuren kale stenen met de hitte van de dag ze passen in het…

Het ruige bruine rund afkomstig uit woest heuvel- en bergland graast lustig met waakzame ogen op Nederlands of Vlaams heideveld onder het bedaarde eten danst losjes zijn geduchte kop waaraan twee lange kromme hoorns steeds naar de bosrand wijzen in dennen en sparren de verstild woorden vatten van dichte warrige wouden uit het verre stamland…

Zij leven, eten, slapen op de lichters, Eten verslindend, slapen zwaar in zwijm. Terzelfdertijd zitten de ijdle dichters In 't koele theehuis, tuk op maat en rijm. ‘Het leven op de sterren loopt uiteen; Hoe zoet is dat dier wezens bovenaards.’ Neen, het gebeurt in één land, vlak bijeen.…

Gelukkig roep je nu of ik op tijd kom eten. Ik vind je zonder zoeken. * Dit vers staat op de nominatie te verschijnen in de bundel 'De poëziepolder.'…

ben alleen mijn adem wasemt op de ruiten geen vogel die ik al hoor fluiten het is zo vredig om me heen alles slaapt, het is nog vroeg stil dwarrelen vlokjes naar beneden vormen een sneeuwwitwollen laag nog door geen mens of dier betreden maar niet voor lang, de klok slaat zes de mensen zullen gaan ontwaken de dieren gaan op zoek naar eten…

ze eten ze slapen ze schijten ze zeiken ook de zuurpruimen uit de vruchtenbuurt ook halfoude of oudere mannen en vrouwen die moeilijk of raar lopen kijken niet echt blij de gemiddelde huizenprijs is 500 en 50 duizend euro de kinderen zijn wel blij en het zijn er veel de moeders goedgekleed en soms stijlvol de vruchtenbuurt…

je kwam op een avond om tien uur, het was nog licht verraste me, hing net mijn harnas aan de haken in de muur liet mijn handen gaan over de deuken wreef met een olielap het ijzer vette zorgvuldig de lederen delen je vermijdde me aan te kijken omdat je honger had deelde ik het eten soep met geroosterd brood er was immers genoeg je…

we zweven boven de kleine letters in wezen is het simpel; vergeten dat je in feite maar een simpel wezen bent we verdrinken soms in heldere taal in feite ben je stervende, omdat de dood voorzeker, hoe lang ook het uitstel van bij het begin een vaststaand feit, is we eten van ons verbond voorzeker leef je nu nog, jij, dat ingewikkelde…

één voor één tel ik mijn spruiten meestal op zeldzame momenten dan sta ik even stil en overdenk de opbrengst of wel mijn ambachtelijke rente krijg ze maar eens groot is een vaak gehoorde kreet of hoe beperk ik de schade bij zoveel aangeboden leed met tranen in de ogen begin ik met mes en vork te eten kom op, zei moeder vroeger al;…

vroeg bij de vijver hier in het bos raakt er van alles los van mijn remmen als pa en moe fuut met hun kinderkes voorbij komen zwemmen waait de wind door hun kuiven heel dapper aan de wapper de kleintjes sperren met rood hunne muiltjes ze krijsen wahowee geef me te eten daar ginds komt de zon op om niet te vergeten met traantjes uit…

Het dagelijks brood dat wij eten: Roggebrood tarwebrood volkorenbrood zonnebloempittenbrood Het brood voor of ongesneden met of zonder korst in twee of vier verdeeld Het brood op het bord en de kruimels die achterblijven Het brood rijkelijk belegd naar keuze uit: jam en kaas Het brood met ham of pate in kauwende kaken…