ongerept
ik sta voor het raam en ben alleen
mijn adem wasemt op de ruiten
geen vogel die ik al hoor fluiten
het is zo vredig om me heen
alles slaapt, het is nog vroeg
stil dwarrelen vlokjes naar beneden
vormen een sneeuwwitwollen laag
nog door geen mens of dier betreden
maar niet voor lang, de klok slaat zes
de mensen zullen gaan ontwaken
de dieren gaan op zoek naar eten
zij allen zullen sporen maken
Geplaatst in de categorie: kerstmis