Alle inzendingen over Fier

Voor eten, drank en feesten steeds te porren Een toverdrank wordt ingezet bij strijd Er wordt geknokt en veel gebakkeleid Het dorp is fier op namen, vlechten, snorren Twee eeuwen later hebben ze een baaldag: Hun eerste nederlaag bij de Vertaalslag…

Hoe staat hij daar te pronken al is er nu geen zon; de blaadjes fier opgericht en wachtend. Rozerood als droomlied in de morgen en zonder groen, alleen maar tere tinten. Wachtend op wat komt:misschien straks sneeuw en buien, maar nu alleen de stilte van de morgen.…

Mijn vraag, heer Mulisch, is misschien wat raar Ik wil uw afscheid zeker niet bederven Maar kunt u alstublieft dit weekend sterven Want mijn sonnetje is al jaren klaar Waarin ik u zo fier en nobel prijs En veel geluk wens op ontdekkingsreis…

Gitzwarte paarden ik tel er één twee drie vier de ochtend breekt een wonder weer onhoorbaar open ik tel ze ieder morgen één tot vier gitzwarte paarden zo rassig en zo fier…

Hier stond hij Niets kon hem meer raken Alleen nog slechts breken Veel was er al verloren Wellicht nog iets te winnen Toch was hij een vrolijk mens Hij was van ver gekomen Had al veel gezien Velen waren al gevallen Voor de hoogmoed en de trots En toch, hij stond er nog Fier en flink Als nooit tevoren.…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

ik koester de warmte van jouw handen van je lippen je rug en je stevige billen ik streel je dijen je buik en je fiere borsten ik wil je het liefst in mijn armen sluiten om je vervolgens vurig te beminnen dat zou ik werkelijk dolgraag willen…

Op de trein zit een kind Het moet plots op zijn po Jan is pas zindelijk én dus héél fier Pa zwiert zijn plas met een Felicitatiekreet door ’t open raam en (w)int warm fluitjesbier…

Heel fier liep ze naast me in de pas in haar mooie nieuwe rode jas. Drie jaar oud, en heel parmant blonde haartjes, met mij hand in hand. Trots over de markt, nog lang niet moe want ze moest en zou naar oma toe. Nog steeds loopt ze trots en fier woont niet zo heel ver van hier.…

zie ze daar nou eens staan zo fier kondigen ze de lente aan de kou kan ze niet deren de sneeuw dragen ze als kleren zo brengen ze als bloemrijke bode een ongekende kleurrijke ode…

Ze zullen weer fier staan, met hun steeltjes recht, ze zijn zo lieflijk echt.…

Er staat een oude boom in het bos zijn takken krom begroeid met mos hij steekt niet meer zo fier in de lucht soms denkt hij wel met een diepe zucht het bos is niet echt het bos meer wanneer zie ik de anderen weer.…

Er staat een oude boom in het bos zijn takken krom begroeid met mos hij steekt niet meer zo fier in de lucht soms denkt hij wel met een diepe zucht het bos is echt het bos niet meer wanneer zie ik de anderen weer.…

na vele donk're nachten door haar voeten te zijn gedragen, wandelt het einde langzaam in zicht 't vroege ochtendlicht doet haar ogen samenknijpen totdat ze is aangekomen bij de brug van verlangen stapt ze fier het voorland in…

Wat zal Jacques fier zijn op zijn schattebout! Thuis zal zijn stemming echter wel verkeren als zij hem op directie gaat trakteren!…

Ik zag vandaag een kraai parmantig lopen als een deftige meneer die voor zijn gezondheid even te kuieren gaat hij snaaide overal wat vandaan en hij hield zijn kopje fier omhoog ik dacht als hij dat al kan dan kan ik dat ook na zoveel jaren met gebukt hoofd.…

Terwijl de alsem als het bittere kruid Van onderbuikgevoel en boze tongen Walmt als slechte asem uit de longen Van het journaille met het rattenkruid Blijft Femke - 'tgeen niets anders zegt dan 'vrede' - De fiere hoedster van de Maagd der Stede…

De Russen staan al bijna op de stoep, De kogels vliegen ons al om de oren, Gelukkig treedt ons leger fier naar voren, Ja, militair zijn is een mooi beroep. Dan roepen alle commandanten: “Hé! Dit is een nieuw bevel: bel 112!”…

Ze zullen weer fier staan, met hun steeltjes recht, ze zijn zo lieflijk echt.…

Kalm grazend De dagen herkauwend bezien Samen en toch alleen Kou lijkt niet te deren En toch, daar is de zon Aanbeden door je fiere horens Berustend en sereen Spiegelend in je blik De voedende warmte gedeeld aan kalf en kind…

De tijd was daar gekomen Waar hij eigenlijk niet mocht zijn Opgenomen in de grote horde Het fiere verlaat vergetend Van volwassen tot heel klein Eens was hij het leven Aaneen gesloten in het geheel Nu tot last van velen Starend in de leegte Achterlatend het schraal…

Verdonk had steeds maar ruzie met haar staf Waardoor haar helpers gaandeweg verdwenen Ze namen doorgaans fier en trots de benen En ook haar zeteltal nam danig af Geen punt, ze heeft er nu precies nog één Wel fijn, dan kan ze het gewoon alleen…

Ooit postte ik slechts bij de PTT Dan liep ik naar zo’n donkerrode bus En bezorgde zij het kaartje bij mijn zus De dag erna (een enkel keertje twee) De oranje bus van nu is fier en groot Maar springt voor de bestellers weer op rood…

Fier. Rank De krokus in het geel Lacht ons toe Daarom ben ik voorlopig niet Voorjaarsmoe…

zag je bruine laarzen roltraphoog wist hoe jij je rug iets boog in overstappen de leren zool was licht versleten nieuwe hakken kon je wel vergeten maar dat hoofd altijd zo fier ik schreeuwde nog jij was al binnen op pier vier…

Ik liet vanmorgen vroeg mijn hondje uit langs weideweggetjes en lindedreven, waar knoppen groen getuigen van het leven en in de toppen fier een lijster fluit. ‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

daar gaan ze stil in de rij zichzelf voorhoudend ’t is zo voorbij de gêne, de schaamte als fysieke pijn bloot maar fier om ’n voorbeeld te zijn ontreddering diep verborgen achter de laatste vernis die hedentendage weer onze verpakking is…

door weer en wind geen zondagskind vier weken in de schaduw tussen maretak en bladerdak, geen droomhuis voor de zwaluw maar noch door zwart of groen of grijs laat jij je camoufleren, fier tussen ijs en ereprijs staan je klokjes te flaneren…

Een stokoud liedje, zonder een refrein Waarin je zingt dat God je zal regeren En deze week, voor alle voetbalheren, Klinkt fier dat je ´van Duytschen bloet´ zult zijn Weg met dit volkslied, zing het nieuwe mee: Olé, olé, olé, olé, olé!…

Half op weg besef ik waar ik sta half op weg zie ik mijn grenzen half op weg voel ik waar 't om draait half op weg weet ik haarscherp wie ik ben half op weg kijk ik om en ga dan fier vooruit…